Η παράσταση με τον τίτλο «Σίσσυ», που ανεβαίνει από την ΚΟΘ την Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2026, την Παρασκευή 2 και το Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2026 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, φιλοδοξεί να αποτελέσει μία διαφορετική πρωτοχρονιάτικη εμπειρία. Η μουσική διεύθυνση είναι του Μιχάλη Οικονόμου. Με την ΚΟΘ συμπράττουν οι σολίστ Katharina Ruckgaber (σοπράνο) και Peter Lodahl (τενόρος), καθώς και η ηθοποιός Έλενα Μεγγρέλη στον ρόλο της αφηγήτριας. Μέσα από ένα «ιδιαίτερο μάθημα ελληνικών», εμπνευσμένο από αυτά που έκανε με τον Έλληνα συγγραφέα και ποιητή Κωνσταντίνο Χρηστομάνο, θα παρουσιαστούν άγνωστες πτυχές της αντισυμβατικής προσωπικότητάς της πριγκίπισσας Σίσσυ του βασιλικού βαυαρικού Οίκου των Βίττελσμπαχ και μετέπειτα αυτοκράτειρας Ελισάβετ της Αυστρίας.
Η ιδέα γεννήθηκε από την επιθυμία να προσφερθεί στο κοινό της Θεσσαλονίκης κάτι περισσότερο από τη συνηθισμένη εορταστική συναυλία με βιεννέζικα βαλς και πόλκες. Ο διευθυντής της ΚΟΘ, Σίμος Παπάνας, απευθύνθηκε στη θεατρική συγγραφέα, σκηνοθέτιδα και ηθοποιό Ανθή Σαββάκη με μια πρόταση που εμπεριείχε την ιδέα μιας ασυνήθιστης σύζευξης. «Ο Σίμος Παπάνας μου είπε: “Ξέρω ότι το κοινό αγαπάει πάρα πολύ τις πρωτοχρονιάτικες συναυλίες με βαλς και πόλκες και βιεnνέζικο αέρα, αλλά σκεφτόμουν πώς μπορούμε να το κάνουμε ιδιαίτερο όλο αυτό για το κοινό της Θεσσαλονίκης προσθέτοντας και την πριγκίπισσα Σίσσυ, ένα πρόσωπο πολύ αγαπητό στον κόσμο και επιπλέον πώς θα μπορούσε αυτό να μπλεχτεί δημιουργικά και σκηνικά με την οπερέτα και με τα βιενέζικα βαλς που ο κόσμος θέλει να ακούσει”», εξηγεί η Ανθή Σαββάκη.
Ανθή Σαββάκη
Η έρευνα της σκηνοθέτριας για το πρόσωπο της Ελισάβετ την οδήγησε στο ημερολόγιο του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, Έλληνα συγγραφέα και ποιητή που υπήρξε δάσκαλος ελληνικών της αυτοκράτειρας. «Βρήκα λόγια της σχεδόν σε άμεσο λόγο, δηλαδή μέσα σε εισαγωγικά για την Ελλάδα, για τη μουσική, για τη ζωή», λέει η Ανθή Σαββάκη. Αυτή η πηγή έγινε το δραματουργικό όχημα της παράστασης.
«Σκέφτηκα λοιπόν πώς να παντρέψουμε μια πλήρη ορχήστρα 60 -70 ατόμων, μια οπερέτα, τα ελληνικά και ένα κοινό ελληνικό που έρχεται να ακούσει βιενέζικη μουσική. Το αποτέλεσμα είναι μια παράσταση που προσκαλεί το κοινό να παρακολουθήσει σχεδόν μέσα από μια κλειδαρότρυπα τι έλεγε η Σίσσυ στα ιδιαίτερα μαθήματα ελληνικών με τον Χρηστομάνο, τις συζητήσεις τους για τη γλώσσα, τον έρωτα, τη ζωή, το Αχίλλειο στην Κέρκυρα. Η Ελισάβετ είχε βαθιά αγάπη για τον ελληνικό πολιτισμό. Μιλούσε πολλές γλώσσες, αγαπούσε τις τέχνες, και το Αχίλλειο στην Κέρκυρα ήταν το καταφύγιό της από τις πιέσεις της αυλής. Ήταν μια γυναίκα πολύ ιδιαίτερη. Μεγαλωμένη μέσα στα πλούτη και στις ανέσεις. Αλλά είχε ανησυχίες πολύ προοδευτικές, ήταν πολύ μπροστά από τον καιρό της», σημειώνει η Ανθή Σαββάκη.
Η Ελισάβετ παραμένει ένα πρόσωπο που έχει εξελιχθεί σε μύθο, με τις διάφορες αναπαραστάσεις της στον κινηματογράφο και τη λαϊκή κουλτούρα να τροφοδοτούν μια εικόνα που συχνά απλοποιεί τη σύνθετη προσωπικότητά της. Η σκηνοθέτρια εξηγεί ότι προσπάθησε να αποφύγει αυτή την παγίδα, αφήνοντας την παράσταση να εξελιχθεί οργανικά μέσα από τη συνεργασία με την ηθοποιό Έλενα Μεγγρέλη. «Αυτό που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι ότι σίγουρα θα δούμε πολλές πτυχές της Αυστριακής πριγκίπισσας, θα δούμε και τα σύννεφα στη ζωή της, αλλά θα δούμε και τη λιακάδα».
Πώς μια παράσταση που εξερευνά τη ζωή μιας ιστορικής φιγούρας μπορεί να λειτουργήσει ως πρωτοχρονιάτικο θέαμα; Η Ανθή Σαββάκη πιστεύει ότι η απάντηση βρίσκεται στο «πάντρεμα των τεχνών»: «Είναι μία υβριδική παράσταση για όλα τα γούστα. Δηλαδή θα ευχαριστηθούν πολύ και οι μουσικόφιλοι και οι θεατρόφιλοι αλλά και όλες οι ηλικίες. Κι εύχομαι ο κόσμος να φύγει με μια ανάταση ψυχική, με μια ελπίδα για την καινούργια χρονιά και τη ζωή».
Το μουσικό σκέλος της βραδιάς, υπό τη διεύθυνση του Μιχάλη Οικονόμου, παραμένει πιστό στο πνεύμα της πρωτοχρονιάτικης συναυλίας, χωρίς όμως να αντιμετωπίζει την οπερέτα ως «ελαφρύ» είδος. «Δεν είναι ελαφριά», τονίζει η Ανθή Σαββάκη. «Αν δει κανείς τους στίχους και τη θεατρικότητα των σκηνών που έχουμε επιλέξει, δεν πρόκειται απλώς για κωμωδία». Το πρόγραμμα κινείται από την εισαγωγή της Νυχτερίδας έως τον Kaiser-Walzer και τις πόλκες του Στράους, ενσωματώνοντας άριες και ντουέτα από τον Λέχαρ και τον Σαμάρα, και φυσικά εκτενή αποσπάσματα από τη Σίσσυ του Κράισλερ.
Πρόγραμμα
Γιόχαν Στράους ο νεότερος (1825-1899): Εισαγωγή από την οπερέτα ‘Η Νυχτερίδα’
Φριτζ Κράισλερ (1875-1962): Ντουέτο (Σίσσυ, Νενέ) «Ich glaube, das Glück hält mich heute im Arm» από την οπερέτα ‘Σίσσυ’
Φραντς Λέχαρ (1870-1948): Άρια (Πρίγκιπας Σου-Τσονγκ) ‘Dein ist mein ganzes Herz’ από την οπερέτα «Η Χώρα του Μειδιάματος»
Φριτζ Κράισλερ (1875-1962): Ντουέτο (Ιλόνα, Κέμπεν) «Jeden Mann selbst ein Philister» από την οπερέτα ‘Σίσσυ’
Γιόχαν Στράους ο νεότερος (1825-1899): Tritsch-Tratsch-Polka, έργο 214
Φραντς Λέχαρ (1870-1948): Άρια (Οκτάβιο) ‘Freunde, das Leben ist lebenswert’ από την οπερέτα «Ιουδήθ»
Σπυρίδων-Φιλίσκος Σαμάρας (1861-1917): Ντουέτο (Μιχαλιός-Αρετούσα) ‘Είναι ένα όνειρο’ από την οπερέτα ‘Κρητικοπούλα’
Φριτζ Κράισλερ (1875-1962): Άρια (Σίσσυ) «Ich mache oft die Augen zu» από την οπερέτα ‘Σίσσυ’
Γιόχαν Στράους ο νεότερος (1825-1899): Éljen a Magyar!, Ουγγρική Πόλκα, έργο 332
Γιόχαν Στράους ο νεότερος (1825-1899): Kaiser-Walzer, έργο 437
Φριτζ Κράισλερ (1875-1962): Ντουέτο (Μαξ, Σίσσυ) «Nimm von der Welt» από την οπερέτα ‘Σίσσυ’
Γιόχαν Στράους ο νεότερος (1825-1899): Unter Donner und Blitz (Πόλκα), έργο 437
Συντελεστές
Σοπράνο: Katharina Ruckgaber
Τενόρος: Peter Lodahl
Διεύθυνση Ορχήστρας: Μιχάλης Οικονόμου
Ηθοποιός: Έλενα Μεγγρέλη
Σύνθεση κειμένων – Σκηνοθεσία: Ανθή Σαββάκη
Μετάφραση κειμένου: Γιάννης Σαββάκης
Παραγωγή: Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης
Συνεργασία: Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Παραστάσεις: Πέμπτη 1 Ιανουαρίου, Παρασκευή 2 Ιανουαρίου και Σάββατο 3 Ιανουαρίου στις 19.00 (Αίθουσα Φίλων Μουσικής Μ1).
