Το Reedblocks οργανώθηκε για πρώτη φορά το 2018, μέσα σε συνθήκες κρίσης και έδειξε αντοχή στον χρόνο αλλά και ικανότητα εξέλιξης. Χτίστηκε σταδιακά από μια μικρή ομάδα μουσικών με κοινό όραμα να αναδείξουν τον πολυδιάστατο ρόλο του οργάνου.
«Επενδύσαμε χρόνο στο οργανωτικό κομμάτι· φτιάξαμε μια μικρή και ευέλικτη ομάδα, γιατί χωρίς ομάδα δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο», τονίζει ο μουσικός Κωνσταντίνος Ράπτης, Αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Μουσικής Επιστήμης & Τέχνης, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και ένας από τους τρεις συνιδρυτές και συνδιοργανωτές του Φεστιβάλ μαζί με τον Γιάννη Βαλιάντζα και τον Σταμάτη Πασόπουλο.
Τα δύο πρώτα χρόνια οι διοργανωτές στηρίχθηκαν αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις. Από το 2020, η διοργάνωση υποστηρίζεται από το Υπουργείο Πολιτισμού και τον Δήμο Θεσσαλονίκης.
Η προσπάθεια έχει αποδώσει. «Το Φεστιβάλ έχει γίνει ένα σημείο αναφοράς, πολλοί φροντίζουν να το έχουν στο ημερολόγιό τους», σημειώνει ο Κωνσταντίνος Ράπτης. Η μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης, όπως λέει, έχει προοπτικές: «Υπάρχει ενδιαφέρον, νέα παιδιά που ασχολούνται με το ακορντεόν—άλλοι με τη λαϊκή μουσική, άλλοι αναζητούν κάτι καινούργιο. Επιπλέον στην πόλη σπουδάζουν πολλά παιδιά που έρχονται από διάφορες πόλεις της Ελλάδας».
Το ακορντεόν παραμένει για πολλούς ένα όργανο συνδεδεμένο με την παλιά λαϊκή και αστική μουσική. «Ξεκίνησε ως μία απλή ιδέα: ένα φορητό όργανο, εύχρηστο, που θα κάλυπτε βασικές ανάγκες. Αυτή η ιδέα γνώρισε πολλές παραλλαγές· μία εξ αυτών ονομάστηκε ακορντεόν, ενώ πολύ δημοφιλές από την ίδια οικογένεια είναι και το μπαντονεόν», εξηγεί ο Κωνσταντίνος Ράπτης. Πώς εξηγείται η ιδιαίτερη γοητεία που ασκεί σε μουσικούς και ακροατές; Ο ίδιος δίνει μια απάντηση που ξεφεύγει από το τεχνικό κομμάτι: «Ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει το ακορντεόν και γοητεύει τους μουσικούς που παίζουν μαζί του—αυτό που βλέπουμε είναι η αγκαλιά. Το όργανο το αγκαλιάζει ο μουσικός».
Παρότι «νέο» όργανο σε σχέση με άλλα, το ακορντεόν απέκτησε σύντομα δικό του χαρακτήρα. Η εξέλιξή του δεν ήταν μονόδρομος. «Η τεχνολογία δίνει προφανώς απαντήσεις σε προβλήματα που ενδεχομένως υπήρχαν, αλλά είναι και οι άνθρωποι του χώρου, οι μουσικοί, που δίνουν τα ερωτήματα», εξηγεί. Το αποτέλεσμα; Ένα όργανο που «έχει την ικανότητα να είναι ευέλικτο και να ενσωματώνεται σε διαφορετικά μουσικά περιβάλλοντα».
Από τα πρώτα δείγματά του στις αρχές του 20ού αιώνα στην Ελλάδα, το ακορντεόν ενσωματώθηκε γρήγορα σε διαφορετικές μουσικές παραδόσεις. «Έχει την ικανότητα να ενσωματώνεται σε πολύ διαφορετικά μουσικά περιβάλλοντα, γι’ αυτό αγαπήθηκε. Στην ελληνική μουσική υπάρχει στο ρεμπέτικο, στο λαϊκό τραγούδι, στο έντεχνο· έχει μπει σε πολλές φάσεις της μουσικής ζωής», επισημαίνει ο Κωνσταντίνος Ράπτης.
Η φετινή διοργάνωση στρέφεται στο μουσικό θέατρο, ένα ενιαίο θεματικό άξονα, όπως σημειώνει ο Κωνσταντίνος Ράπτης. «Ολόκληρο το τριήμερο είναι αφιερωμένο στο μουσικό θέατρο και σε παραλλαγές του, από το βωβό μουσικό θέατρο μέχρι παραστάσεις μουσικής και κίνησης».
Η έναρξη της διοργάνωσης πραγματοποιείται στον Πολυχώρο Πολιτισμού Ισλαχανέ, έναν χώρο με ιστορικό βάθος—από τεχνική σχολή της οθωμανικής περιόδου μέχρι κέντρο πολιτισμού σήμερα και η ιστορία του γίνεται αφορμή για δημιουργία. «Ο Σταμάτης [Πασόπουλος] έχει ετοιμάσει μουσική σύνθεση φτιαγμένη για τον χώρο με μουσικούς από την πόλη και φοιτητές. Πρόκειται για μια τοποειδική performance βασισμένη στην ιστορία του χώρου», αναφέρει ο Κωνσταντίνος Ράπτης. Η παράσταση θα καλύψει ολόκληρο τον χώρο, μετατρέποντάς τον σε ηχητικό τοπίο με τους συμμετέχοντες να κινούνται μέσα στον χώρο.
Το Φεστιβάλ παρουσιάζει τρεις παραγωγές που εκτείνονται από την τοπική ιστορία έως την έντονα πειραματική σκηνή:
Η δράση του Σταμάτη Πασόπουλου και των μουσικών εξερευνητών στο Ισλαχανέ, με αναφορά στα «μουσικά μυστικά του Μιδάτ Πασά».
Μια παράσταση βωβού μουσικού θεάτρου, εμπνευσμένη από τον κόσμο του Jean Cocteau, με τη συμμετοχή του Κωνσταντίνου Ράπτη, της Κατερίνας Κωνσταντούρου, της Αμαλίας Τσεκούρα, της Ελένης Χούμου και του Άρη Τρουπάκη.
Η σύμπραξη ήχου και κίνησης της Άρτεμις Βαβάτσικα και του Περικλή Σιούντα, βασισμένη στη «στερεοφωνία» του ακορντεόν.
Οι τρεις παραγωγές λειτουργούν σαν τομή σε τρεις διαφορετικές γενιές ακορντεονιστών, δείχνοντας το εύρος του οργάνου στο σύγχρονο μουσικό θέατρο.
Πέρα από τις παραστάσεις, το Φεστιβάλ Reedblocks επενδύει στην εκπαιδευτική διάσταση. Την Κυριακή το πρωί πραγματοποιείται εργαστήριο για παιδιά 5–8 ετών, σχεδιασμένο όχι για μικρούς μουσικούς αλλά για παιδιά που έρχονται πρώτη φορά σε επαφή με το όργανο, προκειμένου να γνωρίσουν το ακορντεόν και να φτιάξουν μια μικρή μουσική σύνθεση.
Παράλληλα, οργανώνεται τετράωρη εργαστήριο διάδρασης ήχου και κίνησης για καλλιτέχνες κάθε ειδικότητας. Επίσης θα πραγματοποιηθούν παρουσιάσεις βιβλίων και έκθεση οργάνων — μια ευκαιρία για το κοινό να γνωρίσει από κοντά τον κόσμο του ακορντεόν.
Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα και τα εισιτήρια: https://www.reedblocks.com/el/
