Η ιδέα για το έργο γεννήθηκε από μία σκηνή σε λεωφορείο που έζησε ο συγγραφέας του, Γιώργος Μπουρονίκος.
Ο ίδιος εξηγεί: «Μπροστά μου καθόταν μια ηλικιωμένη κυρία που κοιτούσε έξω από το παράθυρο, σκυφτή, λίγο κουρασμένη. Παρατήρησα ότι κάποιοι νεότεροι δίπλα της χαμογελούσαν κάπως ειρωνικά, ίσως και υποτιμητικά. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα: 'Γελάτε, ε; Ξέρετε τι μπορεί να έχει ζήσει αυτή η γυναίκα; Πόσες τρέλες μπορεί να έχει κάνει; Πόσες ιστορίες έζησε, πώς ερωτεύτηκε, πώς ταξίδεψε; Ζωές ολόκληρες που εμείς δεν φανταζόμαστε'. Από εκεί ξεκίνησε να με απασχολεί το ζήτημα του παραγκωνισμού των ηλικιωμένων και οι αφέλειες που έχουμε όλοι στο μυαλό μας –και εγώ μέσα– όταν βλέπουμε έναν ηλικιωμένο άνθρωπο και υποθέτουμε ότι είναι 'καημένος'. Κι όμως δεν είναι καθόλου καημένος. Έχει ζήσει πράγματα, έχει ιστορίες, έχει ψυχή».
Η υπόθεση του έργου ακολουθεί ένα ηλικιωμένο ζευγάρι που αποφασίζει να οργανώσει χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν με την παλιά παρέα από τα φοιτητικά τους χρόνια.
Ένα γραφείο εκδηλώσεων αναλαμβάνει την οργάνωση, παρά τις ενστάσεις του συντηρητικού συζύγου. Κανείς όμως δεν είναι αυτό που θυμούνταν οι ήρωες και τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται.
Ο τίτλος κρύβει την πρώτη παρεξήγηση: η υπεύθυνη επιλέγει στέβια και αγαύη αντί ζάχαρης για τα γλυκά, μόνο που ο πρωταγωνιστής βγάζει εντελώς άλλα συμπεράσματα.
Το θέμα της κοινωνικής επαφής, της παρέας απασχολούσε τον συγγραφέα. Ανέτρεξε σε έρευνες που δείχνουν ότι όταν οι ηλικιωμένοι τοποθετούνται σε περιβάλλοντα που ενεργοποιούν την κοινωνική τους αυτοαντίληψη, βελτιώνονται βιολογικές παράμετροι του οργανισμού.
«Συχνά συνδέουμε τους οίκους ευγηρίας με κάτι κακό, σαν 'πάρκινγκ' όπου αφήνουμε τους ανθρώπους για να 'ξεμπερδέψουμε'. Η πραγματικότητα είναι ότι υπάρχουν δομές όπου οι ηλικιωμένοι περνούν υπέροχα — δημιουργούν φιλίες, παρέες, κάνουν δραστηριότητες, γελούν», σημειώνει ο κ. Μπουρονίκος.
Ο ίδιος επέλεξε, όπως λέει, συνειδητά την κωμωδία για να προσεγγίσει ένα βαρύ θέμα.
«Δεν ήθελα να κάνω το έργο βαρύ και μίζερο ούτε καταγγελτικό. Γι' αυτό επέλεξα την κωμωδία, ώστε μέσα από το πολύ γέλιο να περάσουν οι καταστάσεις και τα μηνύματα που θέλω να μεταφέρω στον θεατή. Το έργο είναι αυτό που λέμε 'γλυκόπικρο'. Έχει και συγκίνηση και χιούμορ. Στο τέλος υπάρχει πολύ γέλιο, γιατί έχει και ανατροπές και πολλές παρεξηγήσεις. Δεν νομίζω ότι αφήνει μια αίσθηση θλίψης — αντίθετα, η τελική του γεύση είναι αισιόδοξη. Θέλω ουσιαστικά να πω ότι η ζωή δεν τελειώνει σε καμία ηλικία. Ούτε η διάθεση, ούτε η επιθυμία για χαρά, ούτε το δικαίωμα να συμμετέχουμε. Το κεντρικό μήνυμα παραμένει απλό: Δεν τελειώνει τίποτα αν δεν το αποφασίσουμε εμείς. Γέρος και παραιτημένος γίνεσαι μόνο αν το θελήσεις».
Στο έργο υπάρχει μία σκηνή στην οποία ένας νεαρός DJ ρωτά τον ηλικιωμένο ήρωα τι μπορεί να του διδάξει.
Η απάντηση συνοψίζει το μήνυμα: «Υπάρχει κάτι που μπορώ να σου διδάξω. Εγώ έχω ολοκληρώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου και έχω κάνει τους απολογισμούς μου. Ξέρω τι άξιζε και τι όχι». Κι όπως προσθέτει ο συγγραφέας: «Δεν θα σου μάθουν όλοι οι ηλικιωμένοι να χρησιμοποιείς έναν υπολογιστή. Αλλά μπορούν να σου μάθουν κάτι πολύ σημαντικότερο: τι αξίζει τελικά στη ζωή».
Η περσινή παράσταση συγκέντρωσε μεγάλη ανταπόκριση, έκανε sold out και απέσπασε το 2ο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Συγγραφής Μεγάλου Θεατρικού από την Ένωση Ελλήνων Σεναριογράφων και το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
«Πολλοί θεατές μας εξέφρασαν την επιθυμία να φέρουν τους γονείς τους. Είναι από μόνο του ένα όμορφο δώρο να πας έναν άνθρωπο τρίτης ηλικίας σε μια παράσταση που μιλά για τη ζωή του με γέλιο και αξιοπρέπεια», επισημαίνει ο συγγραφέας.
Με έδρα τη Θεσσαλονίκη, η θεατρική ομάδα ΟΛΑ-ΚΑΛΑ δημιουργήθηκε το 2015-2016 από γονείς στο Άσυλο του Παιδιού προκειμένου να προσφέρουν στα παιδιά τους καλλιτεχνικές διεξόδους ανεβαίνοντας πρώτα οι ίδιοι στη σκηνή.
Τα παιδιά, νήπια τότε και πλέον φοιτητές, παραμένουν στις παραστάσεις και την προετοιμασία τους και αποτελούν την ψυχή της ομάδας. Η ομάδα βραβεύτηκε στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2024.
Κάθε χρόνο η ομάδα στηρίζει έναν κοινωνικό φορέα. Φέτος συνεργάζεται με τον Αθλητικό Σύλλογο ΑμεΑ «ΕΛΠΙΔΑ Θεσσαλονίκης», συνεχίζοντας την παράδοση που περιλαμβάνει προηγούμενη στήριξη φορέων όπως το Άσυλο του Παιδιού και η Εταιρία Σπαστικών Βορείου Ελλάδος.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Θεατρικό Έργο: Γιώργος Μπουρονίκος
Σκηνοθεσία: Κρίτωνας Ζαχαριάδης
Μουσική: Χάρης Γκατζόφλιας
Στίχοι : Γιώργος Μπουρονίκος
Τραγούδι αυλαίας: Νατάσα Μποφίλιου
Τραγούδι έναρξης: Μυρτώ Βασιλείου
Διασκευές: Θωμάς Μπουρονίκος
Χορογραφία-Κίνηση: Νίκη Τριανταφυλλίδου
Ενδυματολόγος: Θέμιδα Χρηστίδου
Μακιγιάζ: LMI – MakeupArtist
Σχεδιασμός φωτισμού και ήχου: Θεόδωρος Πράντζος
Βοηθός ηχοληψίας: Μιχάλης Τοκμακίδης
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Μαριάννα Παπανδρέου
Υπεύθυνη Χορηγιών: Στέλλα Συμεωνίδου
Φωτογραφία: Γιώργος Κατσαντώνης
Σκηνικά: OlaKalantres team
Υπεύθυνη σκηνής: Έφη Μπρόλιου
Βοηθός σκηνής: Νατάσα Βακατάρη
Φροντιστές: Ειρήνη Γαβριηλίδου, Ελευθερία Κατσαβουνίδου, Νικολέτα Κόντου
Graphic Design-εκτυπώσεις: Labeland
Social Media Specialist: Χρήστος Σπανουγάκης
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Έφη Παπουλάκου
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης) : Μαριάννα Παπανδρέου, Γιώργος Νταμπίζας, Νίκος Σιαμέτης, Αννέτα Κιάνα, Αγγελική Μοσχανδρέου, Κλεοπάτρα Κουρούπη, Χρήστος Σπανουγάκης, Σάββας Μαργαρίτης, Στέλλα Συμεωνίδου, Ελένη Τηλικίδου, Ειρήνη Παπαδοπούλου, Θανάσης Σφέτσος, Νικολέτα Παναγιωτίδου
Θέατρο Μελίνα Μερκούρη / Μεταμορφώσεως 7, Καλαμαριά
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου στις 21:15
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου στις 21:15
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου στις 21:15
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου στις 21:15
Γενική είσοδος: 14€ (πώληση την ημέρα της παράστασης, στο ταμείο του θεάτρου)
Μειωμένη είσοδος: 12€ (προπώληση https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/theatriki-parastasi-me-stebia-agaui-1/)
