Διαβάσαμε τις τελευταίες προβλέψεις για Ανάπτυξη πάνω από 2% μέχρι το 2026 και το 2027, που προβλέπουν για Ελλάδα ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και ΤτΕ. Παράλληλα η Τράπεζα της Ελλάδος(ΤτΕ), δίνει ιδιαίτερη σημασία στην υλοποίηση των 77 μεταρρυθμίσεων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ΤΑΑ), οι οποίες θα έχουν διαρθρωτικό και μακροχρόνιο αποτέλεσμα στην οικονομία μέχρι και το 2030.
Οι μειώσεις των φόρων, οι αυξήσεις σε κατώτατο μισθό, Δημόσιο και συντάξεις, θα αυξήσουν περαιτέρω το διαθέσιμο εισόδημα των Πολιτών με άμεσο αποτέλεσμα στην αύξηση της Κατανάλωσης όπως προβλέπουν οι Διεθνείς Οργανισμοί. Είναι οι Νόμοι της Αγοράς.
Παράλληλα, με τις κινήσεις της Κυβέρνησης για αύξηση της προσφοράς στην Αγορά Ακινήτων, με στόχο φυσικά τη μείωση των ενοικίων, θα δοθεί το σύνθημα για το στεγαστικό θέμα, ειδικά νέων ζευγαριών, αλλά και φοιτητών.
Η αύξηση των επενδύσεων, είναι κάτι που έχουμε ήδη από τώρα, με ρεκόρ και στις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις (FDI), αλλά και σε αυτές από εγχώριους επιχειρηματίες. Εάν δούμε μάλιστα και το ενδιαφέρον για τα Επιδοτούμενα Προγράμματα Επενδύσεων (ΤΑΑ, Αναπτυξιακός Νόμος, ΕΣΠΑ κλπ) η αύξηση αυτή θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Να μιλήσουμε επίσης και για τα Προγράμματα απασχόλησης διαφόρων κατηγοριών ανέργων από τη ΔΥΠΑ τα οποία γίνονται ανάρπαστα και «κλείνουν» από τις πρώτες μέρες τους.
Οι εξαγωγές μας, παρά το θέμα των δασμών, συνεχίζουν την ανοδική τους πορεία, ειδικά αυτές των τροφίμων, που μας μας κάνουν περήφανους για την ποιότητά τους και την αποδοχή που τυγχάνουν στις διεθνείς αγορές.
Ξεχωριστή θέση στις εξαγωγές μας έχει φυσικά ο Τουρισμός, με νέο ρεκόρ αφίξεων άνω των 25.000.000 επισκεπτών εν μέσω προκλήσεων γύρω μας.
Όλα αυτά, συνιστούν αποτελέσματα εφαρμογής της προσηλωμένης στον ιδιωτικό τομέα πολιτικής της Κυβέρνησης από το 2019. Μιας πολιτικής, η οποία, παρά τις προκλήσεις που αντιμετώπισε (COVID, κρίση Ενέργειας, Πόλεμος Ουκρανίας κλπ.) απέφερε καρπούς.
Η αξιοπιστία της Χώρας που ανακτήθηκε, μαζί με τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες των Ελλήνων πολιτών, επαγγελματιών και επιχειρηματιών, ήταν τα καλύτερα υλικά για την πετυχημένη συνταγή.
Οι Έλληνες, αγκάλιασαν τα μέτρα της Κυβέρνησης για πάταξη της φοροδιαφυγής. Για πάταξη της αδήλωτης εργασίας.
Στηρίζουν, τις κινήσεις εξυγίανσης των λειτουργιών του Κράτους που ακόμα χρήζουν επέμβασης και το φωνάζουν σε κάθε δημοσκόπηση. Υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και το ζητούν από την Κυβέρνηση.
Οι μεταρρυθμίσεις, είναι απαραίτητες σε μια χώρα με αρκετές παθογένειες από το παρελθόν που κανένας δεν τολμούσε να αγγίξει. Όμως, έχει γίνει πλέον ξεκάθαρο σε όλους, ότι χωρίς αυτές η χώρα μας δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά, ειδικά μέσα σε αυτή τη διεθνή συγκυρία τη γεμάτη προκλήσεις.
Οι κανόνες για μια σύγχρονη Οικονομία και Κοινωνία απαιτούν τη συνέχισή τους.
Αυτό όμως δεν είναι δεδομένο.
Ειδικά, όταν δυστυχώς, βλέπουμε την αντιπολίτευση, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς λύσεις άλλες, χωρίς αναγνώριση της προόδου που έχει συντελεστεί στη χώρα τα τελευταία χρόνια, να πολιτεύεται και να απαιτεί απλά αλλαγή ηγεσίας στη χώρα.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό και αν θέλετε θεμιτό η Αντιπολίτευση να πιέζει την όποια Κυβέρνηση για το έργο της.
Όμως, αυτό που οφείλει, κατά την άποψή μου, να κάνει, είναι να προσπαθεί με επιχειρήματα να πείσει τους πολίτες, ότι αυτοί, η χώρα, θα είναι σε καλύτερες συνθήκες από ότι είναι με τη μέχρι τώρα διακυβέρνηση.
Όταν το απλό και μοναδικό επιχείρημα είναι πχ «να φύγει ο Μητσοτάκης», δεν αρκεί.
Πρέπει να ακούσεις και την Αγορά και τον κόσμο.
Να δεις ότι οι χώρες χωρίς κράτος ευέλικτο, σύγχρονο, με χρήση των νέων τεχνολογιών, κοντά στην υγιή επιχειρηματικότητα, με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, με επενδύσεις, χαμηλή ανεργία, ένα Κράτος μικρότερο σε δομή αλλά πιο αποτελεσματικό, δεν έχουν μέλλον πια.
Το παλιό πελατειακό Κράτος, με τα δανεικά, την αναξιοκρατία, τις παλιές και δυσλειτουργικές δομές, με τους πολίτες εξαρτημένους από αυτό, χωρίς υγιή επιχειρηματικότητα, χωρίς δίκαιες εργασιακές σχέσεις, έχει πια πεθάνει.
Όταν κάποιος ξεκινά μια επιχειρηματική προσπάθεια, γνωρίζει ή οφείλει να γνωρίζει τις υποχρεώσεις του από πριν. Πόσο είναι ο ΕΦΚΑ, ο Φόρος Εισοδήματος, ο ΦΠΑ, και όλες οι υπόλοιπες υποχρεώσεις.
Εάν δεν μπορεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του, δεν φταίνε οι κανόνες, που είναι γνωστοί από πριν, αλλά ότι δεν έχεις τις ανάλογες πωλήσεις, τον τζίρο.
Για αυτό λοιπόν την περίοδο των Μνημονίων, όταν άλλαξαν οι κανόνες εν λειτουργία των επιχειρήσεων, έκλεισαν τόσες πολλές. Δεν μπορούσαν να αντέξουν τη φοροεπιδρομή. Και κλείνοντας πολλές, έβγαλαν και ακόμα περισσότερους ανέργους στην Κοινωνία με την κατανάλωση να γκρεμίζεται, τη μαύρη οικονομία να διογκώνεται και ούτω καθεξής το σπιράλ της καταστροφής.
Αυτό το κακό έκαναν στη χώρα αυτοί που έχουν το θράσος να επανέρχονται με το όποιο rebranding…
Και το χειρότερο είναι πως νομίζουν ότι η χώρα έχει μπει στον αυτόματο και εάν έρθουν αυτοί πάλι, θα συνεχίσει η χώρα να είναι αξιόπιστη, οι επενδύσεις θα συνεχίσουν να έρχονται, οι εξαγωγές να αυξάνονται.
Δυστυχώς δεν είναι έτσι. Και δεν είναι κινδυνολογία.
Οι Χώρες χρειάζονται χρηστή διαχείριση, προσήλωση στο στόχο, μεταρρυθμίσεις, εκσυγχρονισμό και όχι λαϊκισμό, οπισθοδρόμηση, Κρατισμό.
Και αυτά, όλοι μας οφείλουμε να τα ξέρουμε.
*Ο κ. Ιωάννης Γ. Ρουκάς είναι Οικονομολόγος
