Πρόσφατα ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, κ. Γιάννης Στουρνάρας, «έκοψε τα φτερά», για άλλη μια φορά όσων γοητευμένοι από τις επιδόσεις της Ελληνικής Οικονομίας, ζητούν και άλλα περισσότερα από αυτά που ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης από το βήμα της ΔΕΘ.
Μάλιστα, ο Υπουργός Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης εξειδίκευσε περισσότερο αυτές τις ανακοινώσεις, για να γίνουν απολύτως κατανοητές σε όλους μας. Πόσα δηλαδή περισσότερα χρήματα θα έχουμε διαθέσιμα από τον Ιανουάριο του 2026.
Επίσης, τόνισε, ότι επιλογή της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, είναι η στήριξη του διαθέσιμου εισοδήματος. Με τη μείωση των άμεσων φόρων, αυτό γίνεται πραγματικότητα, άμεσα, χωρίς «μεσάζοντες» όπως θα γινόταν σε άλλου είδους μειώσεις.
Αφαιρώντας βάρη, αυξάνεις το όφελος. Ταυτόχρονα, με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και την περαιτέρω καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, μέσω των διαφόρων δικλείδων και εργαλείων, αυξάνονται τα φορολογικά έσοδα δίκαια. Κάτι που επιτρέπει, με τη σύμφωνη γνώμη και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιστρέψεις μέρισμα στους πολίτες.
Και πάλι όμως, κάποιοι, όπως φαίνεται, πολύ εύκολα και χωρίς καμία ευθύνη, πλειοδοτούν στις αυξήσεις.
Ζητάνε δηλαδή «κι άλλα».
Και άλλες αυξήσεις, με τοτέμ τον 13ο και 14ο μισθό στο Δημόσιο, όταν οι Δημόσιοι Υπάλληλοι θα δουν περίπου 1 δις ευρώ παραπάνω στους λογαριασμούς τους μέσω της φορολογικής μεταρρύθμισης και μάλιστα μόνιμα.
Και από πού θα βρεθούν αυτά τα περίπου 3 δις ΕΤΗΣΙΩΣ για να δοθούν ο 13ος και 14ος μισθός; Εκεί δεν υπάρχει απάντηση. Μου θυμίζει κάποιους που λένε πολύ εύκολα όταν μια εταιρεία με το που πάει καλά, «έλα μωρέ, τώρα έχουμε λεφτά».
Όμως, κάτι τέτοιο, θα δημιουργούσε σημαντικές αναταράξεις στην δημοσιονομική σταθερότητα στην οποία επανήλθαμε πολύ επίπονα, γιατί ακριβώς κάποιοι έκοψαν τα λεφτά από το «λεφτόδεντρο» τα περασμένα χρόνια.
Έτσι λοιπόν οι σειρήνες του λαϊκισμού, με το που η Οικονομία πάει πάλι καλά, ξεκίνησαν το γνωστό τραγουδάκι. Αυτό που θα μας οδηγήσει με απόλυτη και μαθηματική ακρίβεια στα ελλείματα με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε μέτρα, περιορισμούς, μειώσεις κλπ.
Δεν το σκέφτονται όμως, διότι δεν είναι στην Κυβέρνηση και δεν έχουν την ευθύνη των λεγόμενών τους. Απλά τα λένε για να γίνουν αρεστοί και να κερδίσουν πρόσκαιρα κάτι.
Η ζημιά που έγινε με τέτοιες πολιτικές επιλογές, είναι γνωστή σε όλους μας και οι επιπτώσεις της ακόμα πολύ νωπές.
Η ανεργία, το κλείσιμο εταιριών, η χρεοκοπία μας ουσιαστικά, είναι καρφωμένη πλέον στο DNA μας. Δεν θα επιτρέψουν οι Έλληνες πολίτες να κινδυνεύσει όλο αυτό που με τόσο κόπο πετύχαμε όλοι μαζί και αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις.
Μπορεί, οι προκλήσεις, η πλειονότητα των οποίων είναι εξωγενείς, να είναι αρκετές και σοβαρές. Όμως ο κάθε πολίτης, ακόμα και αν θυμώνει με όλα αυτά, καταλαβαίνει πια, το έμαθε με τον πιο πικρό τρόπο, ότι δεν μπορείς να παίξεις πάλι τη Χώρα στα ζάρια.
Όσο rebranding και αν επιχειρείται σε παλιά υλικά, η συνταγή είναι γνωστή και αποτυχημένη.
Πάντα κάποιος πρέπει να πληρώσει το λογαριασμό στο τέλος.
Και αυτός θα είναι ο Ελληνικός Λαός. Όλοι εμείς.
Έτσι, όσο γοητευτικό κι αν είναι το λεφτόδεντρο, αυτό απλά δεν υπάρχει.
Αυτό που υπάρχει, είναι η σκληρή δουλειά και επιμονή για πρόοδο και ασφάλεια.
*Ο κ. Ιωάννης Γ. Ρουκάς είναι Οικονομολόγος
