Ο Πομμερά, Γάλλος δημιουργός με ιδιαίτερη σχέση με το μεταδραματικό θέατρο, γράφει πάντα σε στενή συνεργασία με τους ηθοποιούς του. Το «Τρέμω» αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα: ένα έργο που δεν ακολουθεί κλασική πλοκή, αλλά μια σειρά από αυτοτελείς σκηνές όπου πρόσωπα καθημερινά, αλλόκοτα ή ονειρικά εμφανίζονται και εξαφανίζονται μέσα σε ένα σκοτεινό σόου. Στο επίκεντρο βρίσκεται ένας παρουσιαστής, ο οποίος από το πρώτο λεπτό ενημερώνει το κοινό ότι στο τέλος της βραδιάς θα πεθάνει επί σκηνής.
Ο Δημήτρης Μορφακίδης, ο οποίος ερμηνεύει τον ρόλο του παρουσιαστή, παραδέχεται ότι η πρώτη επαφή με το έργο δεν ήταν εύκολη:«Όταν πήρα στα χέρια μου το κείμενο, ήμουν αρκετά μπερδεμένος και προβληματισμένος γιατί είναι ιδιαίτερη η γραφή του Πομμερά. Έχει μια δική της μουσικότητα, ακόμη και η σειρά των λέξεων έχει σημασία. Παρότι εμείς είχαμε το κείμενο στην ελληνική μετάφραση, η μουσικότητα αυτή περνάει στο κείμενο. Όλο το έργο έχει ένα ρυθμό που “αγγίζει” την ψυχή, την ταράζει λίγο, την κάνει να χτυπάει κάπωςδιαφορετικά. Είναι ένα κείμενο που δεν σε αφήνει αδιάφορο. Από την πρώτη σελίδα σε αναγκάζει να μπεις μέσα σε έναν κόσμο που δεν σου μοιάζει γνώριμος. Μάλιστα, στο ίδιο το κείμενο αναφέρεται ρητά ότι αυτό που θα δει το κοινό είναι μια ιδιαίτερη παράσταση – κι αυτό ακριβώς ισχύει. Έχει ενδιαφέρον ότι ο Πομμερά γράφει μέσα στις πρόβες. Ξαναγράφει τις σκηνές, τις γυρίζει, τις αλλάζει μέχρι να βρει κάτι αληθινό. Αυτή η διαδικασία φαίνεται στο τελικό κείμενο. Είναι ένα έργο που αναπνέει και ανακατεύεται συνεχώς με όσα συμβαίνουν στη σκηνή».

Το «Τρέμω» παρουσιάζεται σε έναν χώρο που θυμίζει καμπαρέ και όπου το κοινό παρακολουθεί μια σειρά από επεισόδια που κινούνται μεταξύ χιούμορ, τρόμου, τρυφερότητας και βίας. Ο παρουσιαστής καλεί διαδοχικά ανθρώπους-χαρακτήρες που κουβαλούν τη δική τους πληγή, το δικό τους τρέμουλο.«Βρισκόμαστε σε κάτι σαν freakshow, ένα θέαμα όπου ο παρουσιαστής “καλεί” μπροστά του κάποια πρόσωπα – ας τα πούμε πλάσματα ή ανθρώπους που κουβαλούν κάτι το παράδοξο. Τα παρουσιάζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο και αυτά με έναν εξίσου περίεργο τρόπο εμφανίζονται μέσα σε αυτό το παράξενο σύμπαν», εξηγεί ο πρωταγωνιστής της παράστασης. «Ως παρουσιαστής απευθύνομαισυχνά στους θεατές και προσπαθώ να τους τραβήξω μέσα σε αυτό το φαντασμαγορικό θέαμα. Ρωτάω πράγματα χωρίς να περιμένω να μου απαντήσουν. Θέλω να νιώσουν ότι είναι μέσα σε αυτό που συμβαίνει. Το Μικρό Θέατρο το επιτρέπει αυτό, καθώς η απόσταση μεταξύ ηθοποιών και θεατών είναι μικρότερη από ένα μέτρο. Δεν μπορεί κανένας να κρυφτεί — ούτε εμείς, ούτε εκείνοι, Δεν είναι μια κλασική σκηνή, σε αγκαλιάζει και ταυτόχρονα σε εγκλωβίζει. Εγκλωβίζει και εμάς τους ηθοποιούς και το κοινό. Όλοι μαζί μπαίνουμε στον κόσμο του Πομμερά και στον κόσμο που δημιουργήσαμε στην παράσταση. Το έργο μιλάει για την αγάπη, τον έρωτα, τον θάνατο, τη ζωή, για το τι είναι φανταστικό και τι είναι πραγματικό. Παίζει με όλα αυτά και τα μπλέκει χωρίς να τα ξεχωρίζει πάντα. Ο Πομμερά μιλάει για τον άνθρωπο, για το τι είναι αλήθεια και τι ψέμα, για το πώς ζούμε και πώς φανταζόμαστε ότι ζούμε. Και παρότι το έργο είναι ιδιαίτερο, το κοινό δεν θα δυσκολευτεί να το παρακολουθήσει – αρκεί να έρθει έτοιμο να δει κάτι διαφορετικό και όμορφο».

Η επιρροή του David Lynch
Ο Άρης Κακλέας στο σκηνοθετικό του σημείωμα αναφέρει ότι το έργο τον οδήγησε σε μια συνομιλία με το «Mulholl and Drive» του David Lynch. Ο Δημήτρης Μορφακίδης επιβεβαιώνει ότι αυτή η επιρροή λειτούργησε αποκαλυπτικά για τους ηθοποιούς κατά τη διάρκεια των προβών: «Όταν ο σκηνοθέτης μας ζήτησε να δούμε την ταινία, καταλάβαμεαμέσως γιατί. Υπάρχει κι εδώ το δίπολο του σωσία και του πραγματικού, του ποιος είμαι και ποιος νομίζω ότι είμαι. Ο παρουσιαστής έχει έναν “άλλο εαυτό” που εμφανίζεται και εξαφανίζεται. Δεν ξέρεις αν είναι πραγματικός, αν είναι ανάμνηση, αν είναι ψευδαίσθηση. Ποιος είναι ο αληθινός; Ποιος είναι αυτός που λέει ότι θα πεθάνει; Ποιος είναι αυτός που ζει; Το κείμενο έχει αυτή τη λογική, την απουσία βεβαιότητας που παραπέμπει και στον Lynch».
Παράλληλα, ο φωτισμός, η μουσική και τα βίντεο λειτουργούν με τρόπο που ενισχύει αυτή την ατμόσφαιρα θολότητας. «Το περιβάλλον είναι μυστηριώδες όχι για να εντυπωσιάσειαλλά για να σε βάλει στη διαδικασία να αναρωτηθείς: όσα βλέπω είναι αλήθεια ή είναι κάτι που ο παρουσιαστής φαντάζεται;», λέει ο Δημήτρης Μορφακίδης.
Συντελεστές της παράστασης

Μετάφραση: Θοδωρής Καφάσης, Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία: Άρης Κακλέας, Σκηνικά: Σάκης Μπιρμπίλης- Άρης Κακλέας, Κοστούμια: Θώμις Παπαδημητρίου, Μουσική: Γιώργος Πούλιος, Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης, Βίντεο: Τατιάνα Υφαντή, Βοηθός σκηνοθέτη, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαίρη Ανδρέου, Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη, Άννα Μαρία Γάτου, Φωτογραφίες: MikeRafail | Thatlongblackcloud
*Βοηθός σκηνογράφου/ ενδυματολόγου (στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης): Εμμανουέλα Νταλιάνη, Χριστίνα Γεωργιάδου
Διανομή: Μομώ Βλάχου (Υπερήλικη γυναίκα, η μητέρα του παρουσιαστή, η εισαγγελέας, η πρώτη επισκέπτης), Ξένια Γραμματικού (Η γυναίκα σε κακό χάλι, η νεαρή γυναίκα, η πόρνη, η γυναίκα με τα φτερά), Τάρικ -Δημήτρης Ελ Φλάιτι (Ο άνθρωπος που δεν υπήρχε, ο άντρας βαμπίρ, ο αστυνομικός, ο αδελφός της γυναίκας σε κακό χάλι), Ελένη Θυμιοπούλου (Μια γυναίκα, η μητέρα της κοπέλας με το μακό, η μητέρα της γυναίκας σε κακό χάλι, η γοργόνα, η φωνή της προέδρου, η δεύτερη πολύ έγκυος γυναίκα, η τρίτη επισκέπτης), Δημήτρης Μορφακίδης (Παρουσιαστής, παιδί παρουσιαστής, θεατής, δικηγόρος/ παρουσιαστής), Ολυμπία Μπουλογεώργου (η κοπέλα με το μακό, η τρομοκράτισσα, η μάρτυρας, η αδελφή της γυναίκας σε κακό χάλι, η πρώτη πολύ έγκυος γυναίκα, η δεύτερη επισκέπτης), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου, ο πατέρας του παρουσιαστή, ο νονός, ο σωσίας του παρουσιαστή), Χρήστος Τσάβος (Λευκός Κλόουν, ο Άγνωστος άντρας, ψυχολόγος, ο πατέρας της γυναίκας σε κακό χάλι)
Πληροφορίες
Mικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών (Κολοκοτρώνη 25-27, Σταυρούπολη)
Πρεμιέρα: Σάββατο 13 Δεκεμβρίου, στις 21.00
Προπώληση: ntng.gr |more.com | 2117700000|
Πληροφορίες- κρατήσεις στο 2315 200 200 και στα εκδοτήρια του ΚΘΒΕ
Ώρες παραστάσεων
Τετάρτη: 19:00, Πέμπτη- Παρασκευή: 21:00, Σάββατο: 18.00 και 21:00, Κυριακή: 19:30








