Δεν ήταν μόνον κατάμεστη η αίθουσα, δεν ήταν οι όρθιοι, ήταν και αυτοί που βρισκόταν στους χώρους έξω από την αίθουσα. Και πολλή νεολαία. Και να αναλογιστούμε πως ήταν ένα εργάσιμο, βροχερό απόγευμα, κάτι που δεν εμπόδισε όλους αυτούς να παρευρεθούν όχι σε μια πολιτική ομιλία, αλλά στην παρουσίαση ενός βιβλίου.
Όμως κακά τα ψέματα. Η εκδήλωση ήταν πολιτική, όπως πολιτικές αναφορές στο σήμερα είχαν και πολλά σημεία της ομιλίας του Αδώνιδος. Μιλώντας επί μια ώρα, πήγαινε συνεχώς από το μακρινό παρελθόν στο σήμερα, αποδεικνύοντας πως οι αρετές και τα ελαττώματα των ανθρώπων αντέχουν στους αιώνες.
Από το πλήθος που κατέκλυσε το Βελλίδειο βγαίνουν δύο συμπεράσματα.
Συμπέρασμα πρώτο: η Νέα Δημοκρατία παρά το ότι διάγει τον έκτο χρόνο της διακυβέρνησής της, έχει κόσμο, πολύ κόσμο, που την ακολουθεί συμμετέχοντας σε εκδηλώσεις. Δεν είναι πολίτες του καναπέ αλλά ενεργοί πολίτες οι οποίοι συνειδητά στηρίζουν την παράταξή τους. Όλα τα κόμματα στον έκτο χρόνο της διακυβέρνησής τους παρουσίαζαν τα συμπτώματα της κούρασης και της αποσύνθεσης. Συνεπώς αυτό που αποτυπώνουν όλες οι δημοσκοπήσεις βρήκε την έκφρασή του και στην εκδήλωση στο Βελλίδειο.
Συμπέρασμα δεύτερο: όσοι λογαριάζουν την κούρσα διαδοχής του Μητσοτάκη χωρίς να υπολογίζουν τον Άδωνι, θα πέσουν από τα σύννεφα. Σε αντίθεση με τους φερόμενους ως δελφίνους, ο Άδωνις έχει ένα μεγάλο ακροατήριο όχι μόνον στο Λεκανοπέδιο, αλλά και στην επαρχιακή Ελλάδα. Η δύναμή του είναι κατανεμημένη, θα έλεγα, ισομερώς σε όλη την επικράτεια. Αμφιβάλλω αν άλλο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας θα μπορούσε να συγκεντρώσει τόσο κόσμο, υπό αυτές τις συνθήκες, στη Θεσσαλονίκη.
Πού οφείλεται αυτή η υψηλή δημοτικότητα του Αδώνιδος; Επαναλαμβάνω, για πολλοστή φορά, τους λόγους:
Πρώτον: βγαίνει μπροστά στα δύσκολα, όταν οι πριμαντόνες της Νέας Δημοκρατίας κρύβονται για να διαφυλάξουν το πολιτικό τους κεφάλαιο. Όταν ο φίλος της παράταξης θέλει από κάπου να πιαστεί, ο Άδωνις του πετά το σωσίβιο, διότι είναι εκεί. Αυτή τη μαχητική στάση του την παραδέχονται και οι πολιτικοί του αντίπαλοι.
Δεύτερον: παράγει έργο. Είναι ένας αποτελεσματικός υπουργός, διότι ασχολείται με το εκάστοτε αντικείμενό του. Να υπενθυμίσω εν τάχει πως αυτός έφερε την κρουαζιέρα στην Ελλάδα, σε πείσμα του ΚΚΕ, αυτός ξεμπλόκαρε την επένδυση στο Ελληνικό, αυτός άνοιξε τα ναυπηγεία και έδωσε δουλειά σε χιλιάδες εργάτες, αυτός επενδύει δισεκατομμύρια στην Υγεία. Και για όλους αυτούς τους λόγους τον μισούν οι αριστεροί. Πήρε πολίτες από την ανεργία και τη μιζέρια και τους έβαλε και πάλι στην παραγωγή, προς μεγάλη απογοήτευση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Ποτέ δεν του το συγχώρησαν.
Το πολιτικό δια ταύτα του Βελλιδείου συνοψίζεται σε μια πρόταση: ο Άδωνις είναι παρών.
ΥΓ. Στην αναφορά του στο Ισραήλ όλη η αίθουσα καταχειροκρότησε. Ποιος θα το φανταζόταν πριν από λίγο καιρό!
