Η πρέσβειρα εξήρε τη σημασία της Βόρειας Ελλάδας αναφερόμενη ειδικά στα λιμάνια της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης. Απέφυγε να αναφερθεί στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης υποθέτω για τους ευνόητους λόγους. Όμως ο αμερικανικός παράγοντας βάζει στον γενικότερο σχεδιασμό του και το λιμάνι του Βόλου, ενώ είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες για την ύπαρξη ενός εναλλακτικού σχεδίου για το λιμάνι της πόλης μας. Υπάρχει στα σκαριά πρόταση για λύση στο πρόβλημα παρόμοια με αυτή που προκρίθηκε για το λιμάνι της Ελευσίνας, ένα πρότζεκτ που ήδη τρέχει. Υποθέτω πως θα συνδυαστεί με την σχεδιαζόμενη πλατφόρμα επαναεριοποίησης του υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ακριβώς παρόμοιος σχεδιασμός υπάρχει και για το λιμάνι του Βόλου.
Εδώ να ανοίξω μια παρένθεση. Οι Αμερικάνοι ήταν ανέκαθεν γαλαντόμοι στα σχέδια, όταν όμως ερχόταν η ώρα της υλοποίησης πολλές φορές έκαναν πίσω. Και όχι μόνον αυτό. Διαμαρτύρονταν όταν επενδυτές από άλλα κράτη κτυπούσαν τις μεγάλες επενδύσεις, προβάλλοντας δικαιολογίες για αυτές τις διαμαρτυρίες τους πολιτικού χαρακτήρα. Μήπως τώρα επί Ντόναλντ Τραμπ αυτή η συμπεριφορά άλλαξε; Μήπως τώρα που ο Αμερικανός πρόεδρος τα βλέπει όλα σα μια διαρκή μπίζνα, θα δούμε και σημαντικές αμερικανικές επενδύσεις;
Οι συμφωνίες που υπογράφηκαν είναι εντυπωσιακές και πιθανόν να αποτελούν τον προπομπό και άλλων συμφωνιών που θα αφορούν και τη Βόρειο Ελλάδα, εκτός από αυτές των λιμανιών για τα οποία έχει εκδηλωθεί άμεσο ενδιαφέρον. Οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να οργανώσουν τους κάθετους ενεργειακούς άξονες για να τροφοδοτούν με φυσικό αέριο μέρος της Ανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης.
Οι συμφωνίες που υπογράφηκαν είναι εντυπωσιακές και πιθανόν να αποτελούν τον προπομπό και άλλων συμφωνιών που θα αφορούν και τη Βόρειο ΕλλάδαΤο ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουν οι αποκαλούμενες τοπικές κοινωνίες; Προφανώς τα κόμματα της Αριστεράς θα σταθούν απέναντι σε οποιαδήποτε στρατηγικού χαρακτήρα επένδυση στη Βόρειο Ελλάδα. Το πρόβλημά τους είναι ιδεολογικό—πολιτικό με προκάλυμμα τις οικολογικές ανησυχίες. Ανέκαθεν η οικολογία ήταν ο φερετζές των Αριστερών. Όμως τις τοπικές κοινωνίες δεν τις συγκροτεί μόνον η Αριστερά. Υπάρχουν και οι επαγγελματικές ενώσεις και τα Επιμελητήρια που θα πρέπει να στηρίξουν με σθένος τις συγκεκριμένες επενδύσεις, όταν εξαγγελθούν, διότι θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και η περιοχή τους θα αναβαθμιστεί σε όλους τους τομείς.
Δε θυμάμαι πότε έγινε η τελευταία μεγάλη αμερικανική επένδυση στη Θεσσαλονίκη. Είναι χαρακτηριστικό πως και για το λιμάνι της πόλης μας το ενδιαφέρον ήταν περιορισμένο, αν και δε θα έπρεπε μετά την ανάληψη της διαχείρισης του ΟΛΠ από την κινεζική Cosco. Μπορεί τα οικονομικά μεγέθη να είναι μικρά για τα δεδομένα των μεγάλων επιχειρήσεων των ΗΠΑ, όμως σε τελική ανάλυση οι επενδύσεις στη Βόρειο Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη είναι γεωστρατηγικού χαρακτήρα.
