Ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και βουλευτής ΝΔ διευκρινίζει πως όλες αυτές οι κινήσεις από την πλευρά της Λιβύης που καθοδηγούνται από τους Τούρκους έχουν ως στόχο τον εκφοβισμό ή την αποθάρρυνση μεγάλων εταιρειών όπως η Chevron ώστε να μην πάρουν μέρος στο διαγωνισμό που έχει προκηρύξει το ελληνικό υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος για έρευνα και εκμετάλλευση των τεμαχίων Κρήτη 1 και Κρήτη 2 που βρίσκονται νοτίως του νησιού.
«Εάν τελικά οι εταιρείες αυτές αγνοήσουν αυτές τις κινήσεις και συμμετάσχουν κανονικά, τότε θα μιλάμε για κατάργηση του Τουρκολυβικού μνημονίου αλλά και των σχεδίων της Τουρκίας για Γαλάζια Πατρίδα επί του πρακτέου» τονίζει μεταξύ άλλων ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός, σημειώνοντας παράλληλα πως «σε κάθε περίπτωση το τοπίο θα ξεκαθαρίσει στις 15 Σεπτεμβρίου, οπότε λήγει και ο συγκεκριμένος διαγωνισμός».
Συνέντευξη στον Θωμά Καλέση
-Κύριε Συρίγο όλοι αυτοί οι ισχυρισμοί των Λίβυων την εβδομάδα που διανύουμε, πόσο πρέπει να ανησυχούν την ελληνική πλευρά, εάν πρέπει να την ανησυχούν;
Ανησυχία όχι δεν θα το έλεγα, αλλά αυτές οι επιδιώξεις με ενδιαφέρουν άμεσα καθώς αφορούν ελληνικές περιοχές. Η Λιβύη μπαίνει μέσα κατά 46.000m2 σε περιοχή ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Από εκεί και πέρα αυτή, είναι μια διπλωματική κίνηση και δεν σημαίνει ότι κάτι μπαίνει επί της ουσίας. Ομοίως και ο διαγωνισμός για έρευνα και εκμετάλλευση στα τεμάχια Κρήτη 1 και Κρήτη 2 προχωράει κανονικά με στόχο να προσαρτηθούν οι ξένες εταιρείες και κυρίως η Chevron που θέλουν να μπουν σε αυτόν. Την ίδια στιγμή οι Τούρκοι που βρίσκονται πίσω από τους Λίβυους φοβούνται πως αν προχωρήσει αυτό το θέμα και πάρει τελικά τον διαγωνισμό η Chevron, αυτό θα καταστεί εις βάρος του Τουρκολιβυκού μνημονίου
-Πιστεύετε ότι ήρθε η ώρα για μια απάντηση από την πλευρά της Ελλάδας σε αυτή την πρακτική;
Οπωσδήποτε πρέπει να απαντήσουμε και πιστεύω ότι θα απαντήσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Είναι μια σταθερή διαδικασία αυτή να απαντάς διπλωματικά σε τέτοιου είδους κινήσεις.
Μια πρώτη απάντηση εξάλλου αποτέλεσε και η επίσκεψη του ίδιου του υπουργού Εξωτερικών στη Λιβύη, όπου αυτά τα θέματα εκτιμώ ότι συζητήθηκαν.
-Αυτός ο εναγκαλισμός της Λιβύης με την Τουρκία που ξεκινά από το Τουρκολιβυκό μνημόνιο και φτάνει μέχρι σήμερα με τη Ρηματική Διακοίνωση και τον χάρτη στον ΟΗΕ μέχρι πού μπορεί να φτάσει;
Αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση της Δυτικής Λιβύης πιέζεται σε απόλυτο βαθμό από τους Τούρκους. Εάν αυτό συνεχιστεί, είναι κάτι που θα φανεί σε βάθος χρόνου, καθώς το αμέσως επόμενο διάστημα εκτιμάται ότι η Αμερική θα επιχειρήσει να μπει στην αγορά υδρογοναθράκων της Λιβύης από την οποία είναι κομμένη εδώ και πολλές δεκαετίες.
-Οι Τούρκοι από την άλλη, εκτός από έναν σύμμαχο τι άλλο μπορούν να κερδίσουν από αυτή την πίεση που ασκούν χρησιμοποιώντας τη Λιβύη; Ενδεχομένως κάτι που να αφορά τις επιδιώξεις τους στην «Γαλάζια Πατρίδα»;
Κοιτάξτε, οι Τούρκοι έχουν διαμορφώσει ένα δικό τους καθεστώς στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ως τώρα ερμήνευαν συμφωνίες κατά το δοκούν. Τώρα έχουν μία συμφωνία που την έχουν γράψει οι ίδιοι.
Εξάλλου το Τουρκολιβυκό μνημόνιο κινείται απόλυτα στη λογική της «Γαλάζιας Πατρίδας». Οπότε τυχόν παρουσία της Chevron στην περιοχή, καταργεί αυτό το μνημόνιο στην πράξη. Πρώτα το μνημόνιο και σε δεύτερη φάση και τη «Γαλάζια Πατρίδα». Γι' αυτό άλλωστε και οι Τούρκοι ενοχλούνται τόσο πολύ. Βασική τους επιδίωξη είναι να αποθαρρύνουν μεγάλες εταιρείες να πάρουν μέρος στον διαγωνισμό που προκήρυξε το ελληνικό υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
-Και εν τέλει πού βλέπετε να φτάνει όλο αυτό, πού φαίνεται να οδηγεί κατά την άποψή σας;
Αυτό θα το διαπιστώσουμε στις 15 Σεπτεμβρίου, οπότε και λήγει ο ελληνικός διαγωνισμός για έρευνα και για εκμετάλλευση στα τεμάχια Κρήτη 1 και Κρήτη 2 που βρίσκονται νοτίως του νησιού.
Εκεί θα δούμε εάν ο τουρκικός θόρυβος θα κατορθώσει τελικά να βγάλει κάποιο αποτέλεσμα ή οι εταιρείες θα συμμετάσχουν κανονικά. Κάτι που αν συμβεί βέβαια θα μιλάμε για μια μείζονα επιτυχία της ελληνικής πλευράς.
