Η ενεργειακή «απόβαση» στη χώρα μας της κυβέρνησης των ΗΠΑ, των κυβερνήσεων Ευρωπαϊκών χωρών, των μεγαλύτερων πετρελαϊκών εταιρειών των Αμερικής, καθώς και οι συμφωνίες που θα υπογραφούν μεταξύ των άλλων και στα πλαίσια του 3+1 (Ελλάδα, Ισραήλ, Κύπρος + ΗΠΑ) αφήνουν ένα ισχυρό αποτύπωμα στους συσχετισμούς της περιοχής.
Υπάρχει άραγε ισχυρότερη άμυνα στον Έβρο από τον κάθετο ενεργειακό άξονα που ξεκινάει από την Αλεξανδρούπολη; Υπάρχει άραγε ισχυρότερη καταγραφή των δικαιωμάτων της Ελλάδας στη θάλασσα από τη συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο με τις ΗΠΑ, αλλά και σε εταιρικό επίπεδο με την ExxonMobil, την Chevron και την Energean; Υπάρχει άραγε ισχυρότερος τρόπος προάσπισης της Κύπρου από τη συμμαχία 3+1; Φυσικά και όχι.
Πού πήγαν άραγε τα αφηγήματα για εθνικές υποχωρήσεις, για συρρίκνωση της Ελλάδας, για απεμπόληση των δικαιωμάτων της χώρας, για νέους εμπαιγμούς σε βάρος της Κύπρου, για λύσεις άδικες και καταστροφικές, για σιωπηλή αποδοχή τετελεσμένων που φέρνουν πάντα τεράστιες φουρτούνες, για συγκαλυμμένη διχοτόμηση της Κύπρου ή ακόμα και για πλήρη τουρκοποίηση της Κύπρου; Αφηγήματα που οι ανησυχούντες «υπερπατριώτες» δεν έχαναν την ευκαιρία να αναπτύσσουν πυκνά συχνά σε ειδικές εκδηλώσεις και παρουσιάσεις βιβλίων.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί κεντρικό σημείο αναφοράς στα νέα αμερικανικά και ευρωπαϊκά ενεργειακά δεδομένα, αναδεικνύει την αξία της ασφάλειας της περιοχής. Διότι όπως έχει δείξει πολλές φορές η ιστορία, η σημασία μιας χώρας και η βαρύτητα της στους παγκόσμιους συσχετισμούς, την καθιστούν υπερπολύτιμη και προστατευμένη.
Το ενεργειακό συνέδριο στο Ζάππειο επιβεβαιώνει τον σημαντικό ρόλο της χώρας μας στο σχέδιο απεξάρτησης της Ανατολικής Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο, δίνοντας ταυτόχρονα την ευκαιρία στις ΗΠΑ να προωθήσουν ως εναλλακτική πηγή ενέργειας το δικό τους LNG.
Αποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα σε μια περίοδο τεράστιων γεωπολιτικών αναταράξεων και πολλών πηγών αποσταθεροποίησης, αποκτά έναν σημαίνοντα ρόλο στις εξελίξεις. Και είναι μοναδική ευκαιρία, οι ελληνικές θέσεις για τα κρίσιμα ζητήματα ασφάλειας και σταθερότητας στην περιοχή, να γίνουν κατανοητές στην Ουάσιγκτον και να ενσωματωθούν στις κεντρικές αμερικανικές πολιτικές.
Μαύρες πλερέζες λοιπόν για όσους «υπερπατριώτες», προφήτευαν το χάος στις σχέσεις ανάμεσα στον Λευκό Οίκο και το Μέγαρο Μαξίμου, μετά την εκλογή του προέδρου Τραμπ. Για όσους ανέμεναν από το πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να κινήσει τα νήματα για την άμεση αντικατάσταση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αλήθεια και τι δεν είχαν ακούσει τα αυτιά μας, για Βελόπουλους, Καμμένους αλλά και εκκολαπτόμενους δελφίνους εντός της Νέας Δημοκρατίας;
Μαύρες πλερέζες και για την Αριστερά και για τον rebranded Αλέξη Τσίπρα. Αφ’ ενός λόγω της δυσανεξίας που έχει η Αριστερά απέναντι, στις ΗΠΑ, το Ισραήλ και την ενεργειακή απελευθέρωση της Ελλάδας και της Ευρώπης από το πουτινικό φυσικό αέριο και αφ’ ετέρου διότι ο συγγραφέας της «Ιθάκης» υποτίθεται ότι επέστρεφε μέσω ενός προφίλ του «εκλεκτού του δημοκρατικού καπιταλισμού, made in the USA».
Tο δυναμικό πλέον ενεργειακό αποτύπωμα της Ελλάδας, μεταφράζεται σε γεωπολιτικό και στρατηγικό πλεονέκτημα. Ας μην γελιόμαστε. Η ταυτόχρονη παρουσία ενός ισχυρού κυβερνητικού επιτελείου από τις ΗΠΑ και ενός σημαντικού αριθμού επιχειρηματικών κολοσσών όπως Chevron, ExxonMobil, Cheniere, Google, DTEK, Westinghouse, Venture Global LNG, Excelerate Energy, Baker Hughes, Cheniere, Woodside Energy, Global Vision, Concelex, Italgas, Amazon, E-INFRA, ConocoPhillips, LNG Allies και EQT, οδηγούν στην πλήρη κατανόηση μιας φράσης που χρησιμοποιείται κατά κόρον από τον αμερικανικό παράγοντα.
Ποια είναι η συγκεκριμένη φράση; «When we have energy security, you have national security», δηλαδή όταν εμείς έχουμε ενεργειακή ασφάλεια, εσείς έχετε εθνική ασφάλεια. Μια φράση που εφαρμόζεται στα καθ’ ημάς, βάζοντας στη θέση του «εμείς» τις ΗΠΑ και του «εσείς» την Ελλάδα.
Πηγή: Liberal.gr/Κωνσταντίνος Χαροκόπος
