Για μία μερίδα ατόμων, η διαχείριση του άγχους τους μοιάζει με βουνό και ίσως να αποτελεί και έναν από τους βασικούς τους φόβους. Άλλοι πάλι, προσπαθούν να αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις με ρεαλισμό και να βοηθούν τον εαυτό τους, ενώ αρκετοί συμβουλεύονται ειδικούς προκειμένου να βάλουν «φρένο» στο άγχος που αντιμετωπίζουν και στις επιπτώσεις του.
Το άγχος, το eustress και το distress
Σύμφωνα με τον ψυχολόγο- ψυχοθεραπευτή, με σπουδές στην εφαρμοσμένη νευροεπιστήμη, στην κλινική ψυχολογία και κλινική υγεία, Στράτο Υφαντόπουλο, το άγχος είναι μία αντίδραση η οποία μας βοηθά να ανταποκριθούμε σε κάποιες απειλές ή ορισμένα ερεθίσματα που μπορεί να υπάρξουν σε διάφορα περιβάλλοντα.
«Έχουμε δώσει αρνητική χροιά στο άγχος, παρότι βλέπουμε ότι είναι μία αντίδραση του οργανισμού. Έχουμε το eustress και το distress, τα οποία περιγράφουν και τις ανάλογες καταστάσεις του άγχους. Το eustress μας κρατά σε εγρήγορση, ενώ το distress μας καταβάλει και ρίχνει τα επίπεδα ενέργειας του οργανισμού μας. Στις νεότερες ηλικίες ίσως δεν βοηθούν οι ρυθμοί, μεταβάλλονται όλα πολύ γρήγορα. Οι άνθρωποι ζουν πλέον σε δύο ταχύτητες. Η μία ταχύτητα είναι η παιδική τους ηλικία και στη δεύτερη προσπαθούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της ενήλικης κοινωνίας», επισήμανε στα Μακεδονικά Νέα ο κ. Υφαντόπουλος.
«Το πιο σημαντικό είναι να δούμε τα συμπτώματα του άγχους»
Όπως εξήγησε ο ειδικός, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η αντίληψη των συμπτωμάτων του άγχους από το ίδιο το άτομο.
«Το άγχος είναι πολυεπίπεδο, μπορεί να επηρεάσει τη σκέψη, το συναίσθημα, τη συμπεριφορά και το σώμα. Είναι προτιμότερο να εστιάζουμε στο σύμπτωμα που έχουμε. Θα βοηθούσε πολύ, εάν έχουμε κάποιες επαναλαμβανόμενες αρνητικές σκέψεις, να καταγράφουμε πράγματα που πυροδότησαν αυτή την αντίδραση και μας δημιούργησαν το άγχος. Μπορούμε επίσης να σπάσουμε το άγχος σε μικρότερα κομμάτια και να αντικαταστήσουμε κάποιες αρνητικές σκέψεις με πιο ρεαλιστικές. Να δούμε εάν οι αρνητικές σκέψεις ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα», πρόσθεσε ο κ. Υφαντόπουλος.
Η ενασχόληση με νέες δραστηριότητες όπως το περπάτημα για μερικά λεπτά, σίγουρα θα βοηθήσουν την κατάσταση.
Τα άτομα με έντονο άγχος μπορούν να συμβουλευτούν ειδικούς, με τη βοήθεια των οποίων να εστιάσουν και σε άλλα συμπτώματα, έτσι ώστε να φτάσουν πιο κοντά στον στόχο για τη διαχείριση του άγχους τους.
Διαταραχές στον ύπνο, κοινωνική απομόνωση και πόνοι στο σώμα
Δυστυχώς, το άγχος κουβαλά αρκετές επιπτώσεις τόσο για τον ίδιο τον ψυχισμό του ατόμου όσο και για το σώμα του.
Στις περιπτώσεις του distress, η κατάσταση είναι δυσκολότερη καθώς το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με διαταραχές στον ύπνο, κοινωνική απομόνωση και γενικό αρνητισμό στη διάκριση των θετικών χαρακτηριστικών του ίδιου και των ανθρώπων που το περιβάλλουν.
«Το συναίσθημα επηρεάζεται πολύ. Το άτομο έχει διαρκώς μία αρνητική εικόνα για τον εαυτό του και δυσκολεύεται να αποδεχτεί κάποια θετικά στοιχεία στον ίδιο και στους άλλους. Το άγχος συμβάλει στην ανάπτυξη της ψυχοπαθολογίας. Άτομα που βιώνουν έντονο άγχος, μπορεί να έχουν χρόνιες ημικρανίες ή πόνο στον αυχένα. Παρόλο που οι εξετάσεις τους είναι φυσιολογικές, το άγχος μπορεί να συμβάλει στο να αναπτυχθούν αυτά τα συμπτώματα. Επίσης, τα άτομα με αυξημένο άγχος, μπορεί να έχουν μόνιμα σφιχτούς τους ώμους τους, χωρίς να το αντιλαμβάνονται. Υπάρχει μία άμεση σχέση θα λέγαμε», υπογράμμισε ο ειδικός.
Επικρατεί ακόμη το ταμπού της επίσκεψης σε ψυχολόγο;
Παλαιότερα, ήταν σπάνιο να ομολογήσει κανείς δημοσίως ότι επισκεπτόταν ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Οι χαρακτηρισμοί από την κοινωνία ήταν έντονοι, αυστηροί, άδικοι και αιχμηροί. Σήμερα, η κατάσταση έχει αλλάξει; Οι νέες και οι νέοι επιλέγουν πλέον να επισκεφθούν τους ειδικούς για να τους βοηθήσουν; Η κοινωνία μας έχει αποδεχθεί επιτέλους το αυτονόητο;
«Το σημαντικό κομμάτι έχει γίνει, να φύγει δηλαδή το στίγμα από την επίσκεψη σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο. Στο παρελθόν υπήρχε ένας κακός χαρακτηρισμός για τον ψυχίατρο, τον αποκαλούσαν τρελογιατρό. Όποιος πάει εκεί έχει σοβαρό θέμα ψυχιατρικής φύσεως, έλεγαν. Οι νεότερες γενιές το έχουν αποβάλει αυτό το στίγμα. Σ’ αυτό μπορεί να έχει βοηθήσει και η επικοινωνία των ψυχολόγων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αυτό, βέβαια, είναι και ένα δίκοπο μαχαίρι γιατί μπορεί να υπάρξει και κάποια παραπληροφόρηση. Επίσης, βλέπουμε ανθρώπους να επισκέπτονται εμάς τους ειδικούς και να έχουν έτοιμη διάγνωση την οποία είδαν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φυσικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Πλέον οι άνθρωποι είναι πιο ελεύθεροι και πιο άνετοι στο να επισκεφθούν κάποιον ψυχολόγο ή ψυχοθεραπευτή», κατέληξε ο κ. Υφαντόπουλος.
