Μάλιστα, επανέλαβε την απογοήτευσή του για τη διάρκεια σχεδόν 3,5 ετών του πολέμου.
Μέσα από τη συνομιλία ανάμεσα σε Τραμπ και Πούτιν κάτι που έγινε σαφές είναι πώς ο Ρώσος πρόεδρος δεν σκοπεύει να υποχωρήσει αν δεν γίνουν δεκτά τα αιτήματά του, αλλά ούτε και να διαπραγματευτεί.
Ειδικότερα, σύμφωνα με όσα δήλωσε ένας σύμβουλος του Κρεμλίνου, ο Ρώσος πρόεδρος διαμήνυσε στον Τραμπ ότι η Μόσχα δεν θα κάνει πίσω από τους στόχους της στην Ουκρανία, αλλά ότι εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για μια διευθέτηση της σύγκρουσης με διαπραγματεύσεις.
Σε μια ευρεία συνομιλία, ο Τραμπ έθεσε το ζήτημα της επιβολής ενός γρήγορου τερματισμού του πολέμου, δήλωσε στους δημοσιογράφους ο βοηθός του Κρεμλίνου Γιούρι Ουσάκοφ. Ο Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις, αλλά ότι η Μόσχα παραμένει επικεντρωμένη στην εξάλειψη των «βαθύτερων αιτιών», όπως τις αποκαλεί, της σύγκρουσης, η οποία έχει διανύσει τον τέταρτο χρόνο της.
Οι ΗΠΑ διέκοψαν τις αποστολές όπλων στην Ουκρανία
Ωστόσο, δεν έγινε συγκεκριμένη συζήτηση για το ενδεχόμενο συνάντησης των δύο προέδρων, θα συνεχίσουν όμως τις τηλεφωνικές επαφές.
Και όλα αυτά τη στιγμή που το Πεντάγωνο διέκοψε αιφνιδίως την αποστολή στην Ουκρανία αναγκαίων οπλικών συστημάτων, τα οποία θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αναχαίτιση της άνευ προηγουμένου έντασης των ρωσικών επιθέσεων κατά αμάχων.
Μεταξύ των συστημάτων που έχουν παγώσει, σύμφωνα με αναφορές, περιλαμβάνονται κρίσιμες αναχαιτιστικές μονάδες για τα αντιαεροπορικά συστήματα Patriot, πυρομαχικά ακριβείας, καθώς και πύραυλοι Hellfire και άλλοι, τους οποίους εκτοξεύει η Ουκρανία από τα μαχητικά F-16 και τα drones της.
Σύμφωνα με δήλωση του Λευκού Οίκου, η απόφαση ελήφθη από το Πεντάγωνο μετά από επανεξέταση των αποθεμάτων πυρομαχικών και των προμηθειών των ΗΠΑ σε άλλες χώρες.
Στη λίστα των όπλων που το Πεντάγωνο σταμάτησε να προμηθεύει την Ουκρανία περιλαμβάνονται και συστήματα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί από τον αμερικανικό στρατό εδώ και δεκαετίες, ούτε και από συμμάχους των ΗΠΑ.
Με κάθε υπολογισμό, ο περιορισμένος αριθμός πυρομαχικών που είναι έτοιμα να διασχίσουν τα πολωνικά σύνορα προς την Ουκρανία δεν επαρκεί για να διορθώσει τη διαδικασία προμηθειών, η οποία είναι δυσλειτουργική εδώ και δεκαετίες.
Υπονόμευση των προσπαθειών για ειρήνη
Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το Atlantic Council, όλες οι ένοπλες δυνάμεις έχουν ιστορικά διαχειριστεί με ευελιξία και καταστρατήγηση τους διαθέσιμους πόρους, αποσπώντας κονδύλια από λογαριασμούς πυρομαχικών για να χρηματοδοτήσουν άλλα προτεραιότητας προγράμματα.
Τα αποθέματα πυρομαχικών όλων των τύπων ήταν ήδη ανεπαρκή πριν καν αρχίσει η πλήρους κλίμακας ρωσική εισβολή.
Και παρόλο που υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας ότι το τωρινό Πεντάγωνο θέλει να διορθώσει το πρόβλημα, δεν πρέπει να θεωρηθεί ως «αποκάλυψη» το γεγονός ότι το Υπουργείο Άμυνας συνειδητοποιεί πλέον τη μείωση των αποθεμάτων, μετά τις μεγάλες αμερικανικές καταναλώσεις στο Ερυθρό Πέλαγος για την αποτροπή ιρανικών επιθέσεων κατά του Ισραήλ και αμερικανικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή.
Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εξασφαλίσουν ότι η στρατιωτική τους ετοιμότητα δεν θα υπονομευθεί. Όμως η απλή επανάληψη του δόγματος «America first» δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ουσιαστική κατανόηση των ευρύτερων αμερικανικών συμφερόντων.
Υπό αυτό το πρίσμα, η συγκεκριμένη απόφαση αποτελεί σοβαρό λάθος, το οποίο αποδυναμώνει τις προσπάθειες της κυβέρνησης για ειρήνη στην Ουκρανία. Το πρόβλημα φαίνεται να έγκειται στην ανεπαρκή συνεννόηση εντός της κυβέρνησης Τραμπ, ιδιαίτερα με το Πεντάγωνο.
Αυτή η εξέλιξη ήρθε λίγες μόλις ημέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Χάγη, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους, υπό την ηγεσία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, έλαβαν ιστορική απόφαση να αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες στο 5% του ΑΕΠ μέχρι το 2035, λόγω των απειλών που συνιστά η ρωσική πολιτική, περιλαμβανομένης της επιθετικότητάς της στην Ουκρανία.
Για αυτό το λόγο, το κοινό ανακοινωθέν της Συμμαχίας ανέφερε ότι η ευρωπαϊκή βοήθεια προς την Ουκρανία θα υπολογίζεται στις δεσμεύσεις για τις αμυντικές δαπάνες των μελών. Η απόφαση αυτή λαμβάνεται ενώ η Ρωσία συνεχίζει να παρεμποδίζει τις προτάσεις του Τραμπ για τη σύναψη σταθερής εκεχειρίας.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Τραμπ δήλωσε στη Σύνοδο πως απέρριψε πρόταση του Πούτιν για συμβολή στη διευθέτηση του ιρανικού πυρηνικού ζητήματος και αντίθετα του ζήτησε να «βοηθήσει τη Ρωσία» να κάνει ειρήνη με την Ουκρανία, σχολιάζει το Atlantic Council.
Σε τι ελπίζει ο Πούτιν
Από τον Μάρτιο, ο Τραμπ έχει προτείνει αρκετά σχέδια για εκεχειρία στην Ουκρανία. Η Ουκρανία έχει αποδεχθεί κάθε μία από αυτές τις προτάσεις, ωστόσο η Ρωσία τις έχει απορρίψει όλες.
Ο Πούτιν ποντάρει στη δυνατότητά του να συνεχίσει τις επιθετικές επιχειρήσεις και να καταλάβει περισσότερο ουκρανικό έδαφος. Κρίσιμο για τους υπολογισμούς του είναι η πεποίθηση ότι η αμερικανική υποστήριξη προς την Ουκρανία — και ειδικά η προμήθεια όπλων — θα μειώνεται με τον χρόνο.
Ο Πούτιν δεν κρύβει τις προθέσεις του: Δήλωσε στο Οικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης στις 20 Ιουνίου ότι «ο ρωσικός και ο ουκρανικός λαός είναι στην ουσία ένα έθνος. Από αυτή την άποψη, όλη η Ουκρανία είναι δική μας». Πρόσθεσε: «έχουμε μια παλιά παροιμία, έναν κανόνα: όπου πατάει Ρώσος στρατιώτης, είναι δικό μας».
Ανώτατοι Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν δηλώσει ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στην Ουκρανία, αν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεν σταματήσουν να την εξοπλίζουν — κάτι που θα άφηνε την Ουκρανία εκτεθειμένη στον έλεγχο της Μόσχας.
Το σχέδιο της κυβέρνησης Τραμπ για μια σταθερή ειρήνη στην Ουκρανία περιλάμβανε όπλα από τη Δύση.
Γι’ αυτό και η συμφωνία για τα κρίσιμα ορυκτά που υπογράφηκε νωρίτερα φέτος προβλέπει ότι η συμμετοχή των ΗΠΑ στο κοινό εγχείρημα εκμετάλλευσης των ουκρανικών φυσικών πόρων θα αυξάνεται όσο αυξάνονται και οι αμερικανικές προμήθειες όπλων.
Η διακοπή της βοήθειας από το Πεντάγωνο ενισχύει τις εκτιμήσεις της Μόσχας ότι η Ουάσιγκτον τελικά θα δεχθεί τις ρωσικές προϋποθέσεις για «ειρήνη».
Γι’ αυτό και ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, χαιρέτισε την πρωτοβουλία του Πενταγώνου, λέγοντας: «όσο λιγότερα όπλα αποστέλλονται στην Ουκρανία, τόσο πιο κοντά στο τέλος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης βρισκόμαστε».
Οι ΗΠΑ δεν έχουν πολεμήσει με αντίπαλο ανάλογης ισχύος από την εποχή της Κορέας. Ο συνδυασμός αυτού με το πλέον καινοτόμο και τεχνολογικά προηγμένο πεδίο μάχης στην ιστορία — αυτό της Ουκρανίας — προκαλεί αμηχανία στην ηγεσία του Πενταγώνου, που ουδέποτε βίωσε κάτι παρόμοιο σε άλλες συγκρούσεις.
Αντί να τιμωρούν τους Ουκρανούς για την επιθυμία τους να υπάρξουν ελεύθεροι, οι ΗΠΑ μπορούν να μάθουν από τον ουκρανικό στρατό πώς να επιτυγχάνουν τους στόχους τους πιο γρήγορα, αποτελεσματικά και οικονομικά.
Άλλωστε, η τολμηρή επίθεση του Τραμπ στις υπόγειες εγκαταστάσεις του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος κατέστησε σαφές ότι αντιλαμβάνεται πως η «ειρήνη μέσω ισχύος» είναι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν οι απειλές από την Τεχεράνη.
Όμως το αντικρουόμενο μήνυμα που στέλνει η κυβέρνησή του προς τη Μόσχα δεν αποτελεί «ειρήνη μέσω ισχύος».
Ο Πούτιν το αντιλαμβάνεται ξεκάθαρα. Γι’ αυτό και στην τηλεφωνική επικοινωνία της 3ης Ιουλίου, είπε ευθέως ότι είναι πρόθυμος να διαπραγματευτεί, αλλά οι στόχοι του στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας παραμένουν αμετάβλητοι. Με άλλα λόγια, δεν έχει κανέναν λόγο να συμβιβαστεί.
