Ο καθηγητής Φιλοσοφίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο IESA στο Παρίσι και συγγραφέας περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Γαλλία και κυρίως ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό έχει χάσει την εμπιστοσύνη του λαού μετά τις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και αυτή της Εθνοσυνέλευσης.
Περιγράφει πως τα οικονομικά θέματα έχουν ήδη επηρεάσει τον γαλλικό λαό και προσθέτει πως δύσκολα θα μπορέσει να αποφύγει η χώρα μεγάλες διαδηλώσεις και απεργιακές κινητοποιήσεις ενόψει των επίπονων μέτρων που πρέπει να ληφθούν. Σημειώνει τις λιγοστές επιλογές που απομένουν στον Γάλλο πρόεδρο και συμπληρώνει ότι ακόμη και αν καταφέρει να βρει λύση αυτή θα είναι μάλλον προσωρινή.
Συνέντευξη στον Θωμά Καλέση
-Κύριε Δαββέτα πώς θα περιγράφατε αυτή τη στιγμή το πολιτικό σκηνικό που υπάρχει στη Γαλλία το οποίο βέβαια έχει και οικονομικές προεκτάσεις...
Όλα ξεκινούν από το σημείο που ο Εμανουέλ Μακρόν έφτασε στη δεύτερη εκλογή του παραπλανώντας ουσιαστικά τον γαλλικό λαό. Για παράδειγμα ένα από αυτά που είπε προεκλογικά ήταν πως αν εκλεγόταν η κα. Λεπέν, θα υπήρχε πρόβλημα με το συνταξιοδοτικό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να φοβηθούν οι συνταξιούχοι και να τον ψηφίσουν ξανά. Με αυτόν τον τρόπο διαπίστωσαν ότι ήταν αυτός ο ίδιος που τελικά θα προχωρούσε σε μια μεγάλη τομή στο συνταξιοδοτικό.
Οπότε τον τιμώρησαν στις κοινοβουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν δύο μήνες μετά, δίνοντας πλειοψηφία στην αντιπολίτευση, τόσο προς τα δεξιά, όσο και προς τα αριστερά. Από εκείνο το σημείο και μετά ξεκίνησε το δράμα της Γαλλίας. Πλέον κανείς δεν ήθελε τον Μακρόν και εξακολουθεί να μην θέλει τον Μακρόν.
Ο Γάλλος πρόεδρος κατάφερε εκμεταλλευόμενος κυρίως επιχειρήματα φόβου και τρομοκρατίας σχετικά με τα ακροδεξιά στοιχεία της Λεπέν να επιβιώσει στις δεύτερες εκλογές. Στη συνέχεια όμως, παρά τις συμμαχίες που έκανε οδηγήθηκε σε βαριά ήττα. Πώς μπορεί λοιπόν να κυβερνηθεί μία χώρα, της οποίας το κοινοβούλιο είναι εναντίον του προέδρου και αυτός δεν έχει άλλη επιλογή από το να περνάει νομοσχέδια με το άρθρο 49.01 το οποίο αναφέρει πως σε περίοδο κρίσης ο πρόεδρος έχει την ευχέρεια να περνάει νομοσχέδια με δική του απόφαση; Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που είχε υποβάλλει ο Ντε Γκωλ.
Και είναι γεγονός πως κανένας σοβαρός νόμος δεν μπορεί να περάσει και δεν πέρασε μέχρι τώρα με πολιτική συναίνεση. Παρά μόνο με αυτό το άρθρο. Όποτε εξασφάλισε τέτοια συναίνεση, ήταν κυρίως λόγω της ανοχής που έδειξε η Μαρίν Λεπέν ώστε να μην πέσει η κυβέρνηση. Τώρα όμως το πράγμα φαίνεται να έχει φτάσει σε αδιέξοδο κι έχω την εντύπωση πως ούτε το κόμμα Λεπέν θα δώσει ανοχή διεκδικώντας την εκ νέου διεξαγωγή κοινοβουλευτικών εκλογών προκειμένου να πάρει ο κ. Μπαρντελά την πρωθυπουργία.
-Αυτή τη στιγμή οι Γάλλοι τι πρόθεση δείχνουν να έχουν; Θέλουν εκλογές ή έξοδο από την κρίση; Διότι τα οικονομικά προβλήματα είναι δεδομένα.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή οι Γάλλοι δείχνουν να θέλουν να οδηγηθούμε σε εκλογές και μάλιστα σε ένα ποσοστό που αγγίζει το 75% με 80%.
Θεωρώ ωστόσο δύσκολο να αποφασίσει κάτι τέτοιο ο Εμ. Μακρόν. Μπορεί να το κάνει βέβαια καθώς ο νόμος του δίνει το δικαίωμα των τελικών αποφάσεων, όμως θεωρώ δύσκολο να κάνει κάτι τέτοιο, διότι φλερτάρει με τη συντριβή. Ταυτόχρονα αν δεν πάει σε εκλογές αυτό θα σημαίνει, πως θα συνεχίσει να βρίσκεται σε αντίθεση με το κοινοβούλιο για τα επόμενα δύο χρόνια.
Επαναλαμβάνω υπάρχει κίνδυνος εάν πάμε σε εκλογές να μην βγάλει ούτε βουλευτή. Ή θα βγάλει ελάχιστους και αυτό μόνο αν κάνει συμφωνία με τους Ρεπουμπλικάνους.
Άρα λοιπόν τώρα έχει δύο επιλογές: Ή να δημιουργήσει μια τεχνοκρατική κυβέρνηση όπως συνέβη και με τον Μπαϊρού, επιλέγοντας έναν πρωθυπουργό της αρεσκείας του κάτι που ενδεχόμενως όπως φάνηκε άλλωστε να μην έχει και μέλλον.
Η άλλη λύση είναι να θεωρηθεί ότι υπάρχει τεράστια κρίση σε όλα τα επίπεδα και να αναλάβει τα πάντα ο ίδιος βάσει ενός συγκεκριμένου άρθρου του Συντάγματος που υπάρχει, όμως τότε μιλάμε για μια «νομιμοφανή δικτατορία» και θα οδηγηθεί σε οριστική ρήξη με την κοινωνία.
-Και οι δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν με βάσει την οικονομία; Ήδη τα πρώτα καμπανάκια από αγορές και χρηματιστήρια έχουν ηχήσει...
Αυτά θα τα περάσει με τον τρόπο που είπαμε προηγουμένως. Κάνοντας χρήση του νόμου 49.1. Ωστόσο οι Γάλλοι δεν αστειεύονται. Θα έχουμε συνεχόμενες απεργίες. Ήδη από τις 10 Σεπτεμβρίου έχει προγραμματιστεί απεργιακή κινητοποίηση προκειμένου να παραλύσουν τα πάντα.
Είναι γεγονός πως η χώρα βρίσκεται σε βαθύτατη κρίση πολιτική και οικονομική με την πλειοψηφία να ζητά την παραίτηση Μακρόν, την οποία ο ίδιος αρνείται. Ακόμη και ο μέγας Ντε Γκωλ, όταν είδε ότι έφτασε σε ένα αδιέξοδο, παραιτήθηκε.
-Σε περίπτωση εκλογών η επόμενη πολιτική λύση για την Γαλλία ποια πιστεύετε ότι θα είναι;
Αυτό που προκύπτει μέχρι στιγμής από τις δημοσκοπήσεις αναφέρει ότι η αντιπολίτευση θα έχει συντριπτική πλειοψηφία και ειδικά το κόμμα της Μαρίν Λεπέν, παρά την στροφή που δείχνει να έχει κάνει τελευταία.
Ξέρουμε ότι και αυτή είναι φιλελεύθερη ως προς τις οικονομικές αντιλήψεις και άρα ενδεχομένως να πάρει την κυβέρνηση, να ηρεμήσει την κατάσταση και να ακολουθήσει μια κανονική νομοθετική ροή.
-Τα οικονομικά προβλήματα που εντοπίζονται είναι ήδη ευδιάκριτα στο κοινωνικό σύνολο της χώρας;
Βεβαίως. Όταν ανακοινώνεις για έναν χρόνο πάγωμα των μισθών και οι αυξήσεις στα προϊόντα τρέχουν. Όταν σου λέει ότι δεν θα υπάρξει καμία αναπροσαρμογή των συντάξεων και οι ανατιμήσεις μεγαλώνουν και ότι θα γίνουν σημαντικές περικοπές στον τομέα της Υγείας, τότε δεν μπορείς να κλείσεις τα μάτια σε αυτές τις αλλαγές.
-Πρέπει όμως να γίνει μια δημοσιονομική προσαρμογή και αυτό για να συμβεί, θα απαιτηθούν κάποια μέτρα λιτότητας προκειμένου να μειωθεί το χρέος...
Έχω την εντύπωση πως οι Γάλλοι θα μπορούσαν να δεχτούν πιο εύκολα αυτά τα επίπονα μέτρα, εάν δεν υπήρχε ο Εμ. Μακρόν. Θα ήταν πιο ανεκτικοί.
Αυτή τη στιγμή είναι τέτοια η δυσαρέσκεια προς τον πρόεδρο, που κανείς δεν μπορεί να την καταλάβει αν δεν ζει μόνιμα στη Γαλλία.
Σκεφτείτε ότι βάσει δημοσκοπήσεων η δημοφιλία του φτάνει αυτή τη στιγμή μεταξύ 16% με 20%. Και αυτό είναι το χαμηλότερο ποσοστό που είχε ποτέ πρόεδρος της Ε' Δημοκρατίας.
Γι' αυτό και παίζει ένα επικίνδυνο παιχνίδι. Δεν άφησε να γίνει πρόταση μομφής, παρά πήγε σε ψήφο εμπιστοσύνης. Και το κάνει για να μπορεί να διαχειρίζεται αυτός την ατζέντα και να θέσει τους Γάλλους προ των ευθυνών τους. Δεν έγινε πρόταση μομφής για να εκφραστούν όλοι εναντίον. Κάνει ένα ψυχολογικό παιχνίδι, αλλά δεν φαίνεται να του βγαίνει.
Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό: Οι Γάλλοι δεν μπορούν να συγχωρέσουν στον Μακρόν πως προχωρά σε περικοπές και μέτρα λιτότητας λόγω του Πολέμου στην Ουκρανία.
Αυτή τη στιγμή στις δημοσκοπήσεις οι Γάλλοι αναφέρουν ξεκάθαρα πως αυτός ο πόλεμος δεν είναι δικός τους και προσθέτουν ότι οι δαπάνες που δόθηκαν προς αυτή την κατεύθυνση θα έπρεπε να διατεθούν τουλάχιστον για την στρατιωτική άμυνα της χώρας.
