Ο Μερτς κέρδισε τις εκλογές της 23ης Φεβρουαρίου, αφήνοντας δεύτερη την ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία και καταγράφοντας βαριά ήττα για την τρικομματική συγκυβέρνηση. Στις 6 Μαΐου απέτυχε να εκλεγεί καγκελάριος στην πρώτη ψηφοφορία, αλλά τα κατάφερε στη δεύτερη, με απώλειες από το κυβερνητικό μέτωπο.
Στο εσωτερικό, ήρε το «χρεόφρενο» για νέες δαπάνες στην άμυνα και ανακοίνωσε πακέτο επενδύσεων 500 δισ. ευρώ για υποδομές. Στη μεταναστευτική πολιτική προώθησε αυστηροποίηση με συνοριακούς ελέγχους και ταχείες απελάσεις, προκαλώντας αντιδράσεις από γειτονικές χώρες και δικαστική απόφαση που τις κρίνει παράνομες. Ασκεί επίσης πίεση προς την Αθήνα για τη δευτερογενή μετανάστευση.
Σοβαρό ατόπημα θεωρείται η μη εκλογή της υποψήφιας ανώτατης δικαστή Φράουκε Μπρόσιους-Γκέρσντορφ, που παραιτήθηκε μετά από παρεμβάσεις στους Χριστιανοδημοκράτες.
Στην εξωτερική πολιτική ακολουθεί προσωπική ατζέντα, με το χαρτοφυλάκιο Εξωτερικών ουσιαστικά ελεγχόμενο από την καγκελαρία. Από την εκλογή του συντόνισε θέσεις με Μακρόν και Στάρμερ για την Ουκρανία, επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο και προχώρησε στη στροφή για το Ισραήλ: από τη δήλωση «το Ισραήλ κάνει τη βρωμοδουλειά για εμάς» στην αναστολή εξαγωγών όπλων.
100 ημέρες μετά, το 67% των Γερμανών δηλώνει δυσαρεστημένο, ενώ η AfD προηγείται με 26%, η Χριστιανική Ένωση υποχωρεί στο 24%, οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Πράσινοι στο 13% και η Αριστερά στο 11%.
Πηγή: DW
