Το τελικό 0-0 μπορεί να μοιάζει σαν μια «γκέλα» για τους «ασπρόμαυρους», ωστόσο το παιχνίδι είχε δύο εντελώς διαφορετικές αναγνώσεις.
Από τη μία πλευρά, ο ΠΑΟΚ παρουσίασε μια επιθετική εικόνα με Πλουραλισμό. Δημιούργησε πληθώρα φάσεων, έφτασε κοντά στις 20 τελικές προσπάθειες και πίεσε τη Μακάμπι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.
Οι μεγαλύτερες στιγμές ήρθαν στο φινάλε, με τον Τσάλοβ και τον Καμαρά να σπαταλούν τεράστιες ευκαιρίες που θα μπορούσαν να δώσουν το τρίποντο.
Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, μετά το 0-0 με τον Παναιτωλικό στη Σούπερ Λιγκ, ο ΠΑΟΚ βρέθηκε μπροστά σε πολλές προϋποθέσεις για γκολ αλλά δεν κατάφερε να βάλει την μπάλα στα δίχτυα.
Το καθαρό μυαλό στην τελική πάσα, η σωστή εκτέλεση και η κυνικότητα που απαιτείται σε τέτοιο επίπεδο έλειψαν και πάλι. Εξαίρεση αποτέλεσαν δύο εξαιρετικές κάθετες πάσες του Ιβανούσετς στα τελευταία λεπτά, που έδωσαν τη δυνατότητα για «κλασικές» ευκαιρίες.
Από την άλλη όμως, το αποτέλεσμα δεν ήταν καθόλου αυτονόητο. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ βρήκε κι εκείνη διαστήματα πίεσης και θα μπορούσε να φύγει με τους τρεις βαθμούς αν δεν υπήρχε ο Παβλένκα.
Ο Τσέχος τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ έκανε σπουδαίες επεμβάσεις, ειδικά σε στιγμές που η άμυνα «κόλλησε».
Ήταν ξεκάθαρα ο κορυφαίος του γηπέδου και ο βασικός λόγος που το ματς δεν κατέληξε σε οδυνηρή ήττα. Χωρίς εκείνον και παρά τις πολλές ασπρόμαυρες στιγμές, ο Δικέφαλος θα μπορούσε να είχε χάσει.
Σε κάθε περίπτωση, το δεδομένο είναι πως ο ΠΑΟΚ ολοκληρώνει δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι με μηδέν στην επίθεση, αγγίζοντας τις 20 τελικές αλλά μένοντας «άσφαιρος».
Αυτή η επαναλαμβανόμενη αδυναμία είναι που τροφοδοτεί την όποια κρίση υπάρχει γύρω από την ομάδα. Για μια ομάδα που φιλοδοξεί να προχωρήσει στην Ευρώπη και να διεκδικήσει τον τίτλο στην Ελλάδα, η έλλειψη κυνικότητας δεν είναι απλώς πρόβλημα – είναι καμπανάκι.
Το πρόγραμμα που ακολουθεί δεν αφήνει περιθώρια για εφησυχασμό. Ο ΠΑΟΚ καλείται να βρει άμεσα λύσεις και καθαρό μυαλό ενόψει τριών κρίσιμων αναμετρήσεων:
Πρώτα με τον Αστέρα στην Τρίπολη για το πρωτάθλημα, στη συνέχεια στην Ισπανία με τη Θέλτα για το Europa League και έπειτα με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα, πριν τη νέα διακοπή λόγω εθνικών.
Σε αυτή τη δύσκολη τριάδα αγώνων, οι νίκες είναι το καλύτερο φάρμακο για να ηρεμήσει το κλίμα, να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση και να δείξει ο ΠΑΟΚ ότι μπορεί να σταθεί στο ύψος των φιλοδοξιών του.
Η ισοπαλία με τη Μακάμπι, λοιπόν, δεν είναι απλά «γκέλα». Είναι ένα παιχνίδι που υπενθυμίζει ταυτόχρονα το πρόβλημα της αποτελεσματικότητας στην επίθεση, αλλά και τη σημαντική συμβολή του Παβλένκα που έσωσε τον βαθμό.
Το αν ο ΠΑΟΚ θα μείνει κολλημένος σε αυτές τις χαμένες ευκαιρίες ή θα τις χρησιμοποιήσει ως αφετηρία βελτίωσης, θα φανεί στα επόμενα – και πολύ πιο κρίσιμα – 90λεπτα.
