Ο Μαρίνος Ουζουνίδης γίνεται ένας ακόμη κρίκος στη μακριά αλυσίδα τεχνικών που αποχωρούν από τον πάγκο των Κιτρινόμαυρων μόλις στη δεύτερη αγωνιστική του πρωταθλήματος, ακολουθώντας το παράδειγμα των Mίκαελ Ένιγκ, Σάββα Παντελίδη, Απόστολου Τερζή και Χερμάν Μπούργος, που είχαν προηγηθεί τα τελευταία χρόνια. Το μοτίβο αυτό δεν μπορεί παρά να προβληματίσει τη διοίκηση και τους ανθρώπους του συλλόγου, καθώς τίθεται το ερώτημα γιατί ο Άρης φτάνει κάθε φορά σε μια τόσο πρώιμη απόφαση και τι είναι αυτό που οδηγεί στη βεβιασμένη αλλαγή ρότας. Ξεκινούν σεζόν με φιλοδοξίες, όνειρα και στόχους, όμως μέσα σε λίγες εβδομάδες η πραγματικότητα ανατρέπει τα δεδομένα και οι επιλογές οδηγούν σε νέα κατεύθυνση.
Με εξαίρεση τον Σάββα Παντελίδη, που αποχώρησε οικειοθελώς έπειτα από μία ήττα από τον Βόλο, όλοι οι υπόλοιποι απομακρύνθηκαν με απόφαση της διοίκησης. Είναι γεγονός πως όταν τα αποτελέσματα δεν είναι τα επιθυμητά, αυτός που πρώτος πληρώνει το τίμημα είναι ο προπονητής. Ωστόσο, για να οδηγηθεί μια ομάδα τόσο γρήγορα σε τέτοιες αποφάσεις, προφανώς έχουν προηγηθεί λάθη σε άλλα επίπεδα, που σχετίζονται με τον σχεδιασμό, τις επιλογές προσώπων και τη συνολική στρατηγική. Γιατί όταν μια κατάσταση επαναλαμβάνεται με τέτοια συχνότητα, τότε δεν ευθύνεται πάντα μόνο ένας, αλλά το πρόβλημα είναι πιο βαθύ.
Ο Άρης καλείται να διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος και να αναζητήσει σταθερότητα στον πάγκο του. Η μόνη εξαίρεση τα τελευταία χρόνια ήταν ο Άκης Μάντζιος, ο οποίος και στις δύο προηγούμενες θητείες του στηρίχθηκε έμπρακτα, ακόμα και όταν το κλίμα γύρω του δεν ήταν ιδανικό ή υπήρχαν έντονες αντιδράσεις από μερίδα του κόσμου. Αυτό αποδεικνύει πως όταν υπάρχει διάθεση στήριξης, τότε μπορεί να δημιουργηθεί μια προοπτική που ξεφεύγει από το μοντέλο της συνεχούς ανακύκλωσης προπονητών. Και κάπως έτσι επί ημερών του ο Άρης κατέλαβε τις καλύτερες θέσεις που είχε τα τελευταία χρόνια στη βαθμολογία.
Βρισκόμαστε μόλις στη δεύτερη αγωνιστική, άρα τίποτα δεν έχει χαθεί. Μία ήττα δεν μπορεί να εκτροχιάσει μια ολόκληρη χρονιά. Το ζητούμενο είναι να μπει γρήγορα ένα φρένο στην αρνητική ψυχολογία και να δημιουργηθεί ξανά ένα σταθερό αγωνιστικό περιβάλλον. Ο Μανόλο Χιμένεθ γνωρίζει καλά ότι το έργο του δεν είναι απλό. Καλείται να αλλάξει πρώτα την νοοτροπία και το κλίμα μέσα στην ομάδα, να εμφυσήσει αυτοπεποίθηση και να δημιουργήσει ένα σύνολο που θα πείσει τον κόσμο να το στηρίξει ξανά. Αυτό είναι το μεγαλύτερο στοίχημα και σίγουρα το πιο δύσκολο έργο που έχει μπροστά του ο Ανδαλουσιανός τεχνικός.
