Στην καρδιά του χειμώνα, στις 25 Δεκεμβρίου εκάστου έτους η Ορθόδοξος Εκκλησία εορτάζει την Δεσποτική εορτή της Γεννήσεως του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού! Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, ερχόμενη κάθε χρόνο στο κρύο του χειμώνα, φέρνει στις ψυχές όλων των ανθρώπων την χαρούμενη άνοιξη, με την Γέννηση ενός Βρέφους, του Οποίου η ανάσα είναι το προανάκρουσμα για την αναλαμπή της χαράς και της ελπίδας μέσα στην ψυχή μας.
Η εορτή αυτή γεμάτη από χαρά και ελπίδα έρχεται για να ανανεώσει στις ψυχές των Χριστιανών το αιώνιο φως που συνοδεύει το άνοιγμα του Ουρανού προς την Γη και που φωτίζει την εκπλήρωση του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας.
Το γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού θα ξαναφέρει η Εκκλησία μπροστά στα μάτια της ψυχής μας και θα μας καλέσει να προσκυνήσουμε μαζί με τους Ποιμένες και τους Μάγους τον γεννηθέντα Βασιλέα και να υμνολογήσουμε μαζί με τις στρατιές των ουρανίων Αγγέλων την Ενανθρώπηση του Θεού της ειρήνης και της αγάπης. Το «Δόξα έν υψίστοις Θεώ καί επί γής ειρήνη, έν ανθρώποις ευδοκία», ο αγγελικός ύμνος της Γεννήσεως(Λουκ.2,14), θα αντηχήσει και πάλι στους ιερούς ναούς. Στο νεογέννητο Βρέφος της Βηθλεέμ θα δούμε τον τεχθέντα Σωτήρα μας, τον Ενανθρωπήσαντα Θεό.
Η Ενανθρώπηση του Θεού είναι το κορυφαίο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι η δεύτερη επέμβαση του Θείου Δημιουργού στην κτιστή δημιουργία. Η σάρκωση του Λόγου έγινε για την αναδημιουργία του κόσμου, την χριστοποίησή του και εν τέλει την θεοποίησή του.
Ύστερα από προετοιμασία πολλών αιώνων «ήλθε το πλήρωμα του χρόνου» και «εξαπέστειλεν ό Θεός τον υιόν αυτού γενόμενον έκ γυναικός, γενόμενον υπό νόμον ίνα τούς υπό νόμον εξαγοράση, ίνα την υιοθεσίαν απολάβωμεν… ώστε ουκέτι εί δούλος, αλλ’ υιός καί κληρονόμος Θεού διά Χριστού» (Γαλ. 4,4-7). Ο προαιώνιος Υιός και Λόγος του Θεού «σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν έν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ώς μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάρητος καί αληθείας» (Ιωαν. 1,14).
Ο Άπειρος Θεός έγινε άνθρωπος προκειμένου να λυτρώσει τον άνθρωπο «έκ τής δουλειάς τού εχθρού». Στο Θεανδρικό πρόσωπο του σαρκωμένου Λόγου έγινε η καταλλαγή μεταξύ Θεού και ανθρώπου και η άρση των ολέθριων συνεπειών της πτώσης. Η πρόσληψη της ανθρώπινης φύσης από τον Λόγο αποτελεί τον μόνο δυνατό τρόπο της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, διότι αυτή αναδημιουργήθηκε στο Θεανδρικό πρόσωπό Του. Στον Χριστιανισμό ο ίδιος ο Θεός φανερώνεται, ενώ ο μόνος δρόμος κατανοήσεώς Του είναι η από το Πνεύμα Του φωτισμένη πίστη. Ο Απόστολος των Εθνών, ο Απόστολος Παύλος, διακηρύσσει την παραπάνω αλήθεια, «Ομολογουμένως μέγα εστί τό τής ευσεβείας μυστήριον, Θεός εφανερώθη έν σαρκί» (Α’ Τιμ.3,16).
Η Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού είναι «τό μέγα τής ευσεβείας μυστήριον» είναι το μεγάλο μυστήριο που πρέπει όλοι μας να σεβόμαστε. Είναι το γεγονός ότι «Θεός εφανερώθη έν σαρκί», το ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος. Το μυστήριο ακριβώς αυτό επισημαίνει και το κοντάκιο των Χριστουγέννων, όταν μιλώντας για τον Θεό που γεννάται τον χαρακτηρίζει «υπερούσιον» (πέρα από κάθε κτιστή ουσία), «απρόσιτον» (κανείς δεν μπορεί να τον πλησιάσει από μόνος του), «προ αιώνων Θεόν» (αυτοζωή και πηγή της ζωής ως από πάντα υπάρχων). Μυστήριο «χρόνοις αιωνίοις σε σιγημένον, φανερωθέν δε νύν» (Ρωμ. 16,25).
Είναι το μυστήριο της σωτηρίας ολόκληρου του ανθρωπίνου γένους, το οποίο διακονεί και ενεργεί ο ίδιος ο Υιός του Θεού, ο Οποίος έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο από την φθορά και την αμαρτία, για να τον σώσει από την «δουλεία του εχθρού» και απότις φοβερές συνέπειες που επέφερε η πτώση.Ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός, με την Έλευσή Του στον κόσμο ενώνεται με τον άνθρωπο και τον σώζει, αφ’ ενός μεν η ανθρώπινη φύση ενώνεται με την Θεία στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, αφ’ ετέρου δε καθένας από εμάς τους ανθρώπους ενώνεται με τον Χριστό κοινωνώντας το Σώμα και το Αίμα Του. Σύμφωνα με την διδασκαλία των Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας «ότι ενώνεται με τον Χριστό, εκείνο σώζεται» και «εκτός του Χριστού δεν υπάρχει σωτηρία».
Ο Ιησούς Χριστός με την Γέννηση και την Ενανθρώπησή Του ήρθε για να ανοίξει τον δρόμο της συγγνώμης και να δείξει την αλήθεια που οδηγεί στην λύτρωση και στην πραγματική σωτηρία. Ο Άγιος Αθανάσιος, ο Μέγας Πατέρας και Στύλος της Ορθοδόξου Εκκλησίας γράφει πολύ χαρακτηριστικά στο (περί Ενανθρωπήσεως του Λόγου PG 25,192B), ότι «Αυτός ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν».
Η Γέννηση του Θεανθρώπου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού Ακτινοβολεί ως ό Ήλιος, και όπως γράφει στους λόγους του ο Μέγας Πατέρας της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στο (εις του Χριστού ΓέννησινPG. 61,737) «Ο τής δικαιοσύνης ανέτειλεν σήμερον Ήλιος… και μήτραν μη ανοίγουσαν».
Στα ιερά Ευαγγέλια της Ορθοδόξου Εκκλησίας το γεγονός της Γεννήσεως του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού περιγράφεται από τους Ευαγγελιστές ότι συνοδεύτηκε από θαυμαστά σημεία, όπως :η δοξολογία των Αγγέλων, ο αγγελικός ύμνος «Δόξα έν υψίστοις Θεώ», η εμφάνιση Αγγέλου στους Ποιμένες, η «Δόξα Κυρίου» που περιέλαμψε τους Ποιμένες της Βηθλεέμ, ο αστέρας που οδήγησε τους Μάγους στο Θείο Βρέφος και η προσκύνηση των Μάγων.
Εντάσσοντας τώρα την Γέννηση του Ιησού Χριστού στο τοπικό και χρονικό της πλαίσιο, οι Ευαγγελιστές στα Ευαγγέλιά τους τονίζουν ότι ο Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας(Ματθ. 2,1),την εποχή που βασίλευε εκεί ο Ηρώδης (Ματθ. 2,1), όταν ηγεμόνας της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος (Λουκ. 2,2) επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Καίσαρος Αυγούστου (Λουκ. 2,1) και μάλιστα με αφορμή γενική απογραφή, που ο ίδιος είχε διατάξει, για ολόκληρη την αυτοκρατορία «απογράφεσθαι πάσαν τήνοικουμένην» (Λουκ. 2,1), απογραφή που ήταν η πρώτη της ηγεμονίας του Κυρηνίου στη Συρία (Λουκ. 2,2).
Επίσης οι ιεροί Ευαγγελιστές επισημαίνουν ότι η Γέννηση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού είχε προφητευθεί από προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης. Είχαν δει συγκεκριμένα γεγονότα συνδεόμενα με την Γέννηση του Σωτήρος: ότι ο Χριστός θα γεννηθεί από Παρθένο (Ησ. 7,14), θα καλείται Εμμανουήλ δηλαδή Θεός (Ησ. 7,14), θα γεννηθεί στην Βηθλεέμ (Μιχ. 5,2),θα ονομασθεί Ναζωραίος (Ματθ. 2,23).Είχαν δει επίσης την προσκύνηση των Μάγων (Ψαλμ. 71,10-11,Ησ. 60,6), την επιστροφή στην Αίγυπτο (Ωσ. 11,1), το θρήνο για την σφαγή των νηπίων απ’ τον Ηρώδη (Ιερ. 38,15). Η πρώτη «προφητεία» δίδεταιαπό τον ίδιο τονΘεόαμέσως μετά την πτώσητων Πρωτοπλάστων,σύμφωνα με την οποία «τοσπέρμα της γυναικός»(εκείνος που θα γεννηθείαπό μια γυναίκα) θα συντρίψει την κεφαλή του «όφεως». (Γεν.3,15). Με βάση το μήνυμα του Ευαγγελίου, ο πραγματικός εορτασμός των Χριστουγέννων είναι η νηστεία, η μετάνοια, η εξομολόγηση, η συμμετοχή στην Θεία Κοινωνία και στον πνευματικό αναβαπτισμό.
Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, το θεολογικό μήνυμα των Χριστουγέννων είναι ότι «Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος κατά χάριν Θεός».
Έχουμε ακλόνητη την βεβαιότητα ότι το μέλλον ανήκει στον Χριστό, ο Οποίος είναι «χθες και σήμερον ό αυτός και είς τούς αιώνας»(Εβρ.13,8).
Ο Χριστός είναι ο συμπαραστάτης μας σε όλες τις δυσκολίες, τις ασθένειες και τους προβληματισμούς μας, αρκεί να δεχθούμε την ύπαρξή του, και τότε με άλλο θάρρος θα αγωνιστούμε να διώξουμε τον φόβο και να αντιμετωπίσουμε την κάθε δυσκολία που ερχόμαστε αντιμέτωποι, έχοντας πάντα γνώμονα ότι ο Θεός είναι αγάπη, «Ό Θεός αγάπη εστί και ό μένων έν τή αγάπη έν τώ Θεώ μένει και ό Θεός έν αυτώ» (Α’.Ιωαν.4,16).
Στο απολυτίκιο της εορτής των Χριστουγέννων ψάλλουμε «Ή Γέννησίς σου Χριστέ ό Θεός ημών, ανέτειλε τώ κόσμω, το φώς τό τής γνώσεως, έν αυτή γάρ οί τοίς άστροις λετρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σέ προσκυνείν, τόνΉλιον τής δικαιοσύνης, καί σέ γινώσκειν έξ ύψους ανατολήν, Κύριε δόξα σοι».
Ανέτειλας Χριστέ έκ Παρθένου, νοητέ Ήλιε τής Δικαιοσύνης και Αστήρ σε υπέδειξεν, έν Σπηλαίω χωρούμενον τον αχώρητον!
Χριστός γεννάται δοξάσατε! Χριστός έξ ουρανών απαντήσατε! Χριστός επί γής υψώθητε! Άσατε τώ Κυρίω πάσα ή γή καίέν ευφροσύνη αναμνήσατε λαοί ότι δεδόξασται!
Τά σύμπαντα σήμερον, χαράς πληρούνται, Χριστός ετέχθη έκ τής Παρθένου!
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ! ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!
*Ο Κωνσταντίνος Ζαγγανάς είναι Θεολόγος, Καινοδιαθηκολόγος και Συγγραφέας. Είναι Σύμβουλος Ιατρικής Δεοντολογίας και Βιοηθικής, Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού με σπουδές επίσης σε Εκκλησιαστική Ιστορία, Εκκλησία και Διπλωματία Στον Βυζαντινό Κόσμο, Θεσμούς και Πηγές Βυζαντινού και Μεταβυζαντινού Δικαίου, Νευροψυχολογία και Ειδικές Ανάγκες, Παιδοψυχολογία, Σχολική Ψυχολογία, Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οργανισμών (ΜΒΑ), Διοίκηση Εκπαιδευτικών Μονάδων, Διοίκηση Μονάδων Υγείας, και Διοίκηση Ανθρωπίνων Πόρων (HRM). Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες, σε εκπαιδευτικά προγράμματα, σε προγράμματα erasmus και έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά.
