Στη Μοδιάνο ο κάθε έμπορος γνώριζε προσωπικά τους πελάτες του, που τους προσφωνούσε πολλές φορές με το μικρό τους όνομα βάζοντας πάντα μπροστά το «κυρία» ή το «κύριε». Με την έλευση των σούπερ μάρκετ και την αντικατάσταση των γενεών αυτές οι σχέσεις εξέλιπαν. Σταδιακά, ακόμα και τα οπωροκηπευτικά, οι πελάτες από εκεί τα αγόραζαν. Η στοά υπήρχε, αλλά μαράζωνε. Μερικά μαγαζιά έσβησαν μαζί με τους παλιούς εμπόρους.
Αναμφίβολα η στοά είχε τη γραφικότητά της και ήταν ένα τοπόσημο για την πόλη μας. Υστερούσε εμφανώς στον τομέα της υγιεινής -το κτίσμα ήταν παλιό και ως εκ τούτου δεν πληρούσε τις σύγχρονες υγειονομικές απαιτήσεις. Συνεπώς, εκ των πραγμάτων ετέθη, το ερώτημα. Η αγορά Μοδιάνο έπρεπε να αναπλαστεί; Ή μήπως θα έπρεπε να παραμείνει ένα καλοσυντηρημένο μνημείο μιας εποχής που έφυγε;
Αν απαντήσουμε θετικά, αναπόφευκτα καταλήγουμε στη σημερινή κατάσταση. Διότι ο επενδυτής θα πρέπει να πάρει τα λεφτά του πίσω. Και με ενοίκια των 700 και 800 ευρώ ποτέ δε θα τα έπαιρνε. Από την άλλη πλευρά οι παραδοσιακοί έμποροι που δραστηριοποιούνταν παλιότερα μέσα στη στοά, δεν μπορούν να πληρώσουν τα ζητούμενα ποσά διότι δε βγαίνουν. Κι έτσι σήμερα έχουμε μια αγορά αισθητικά ιδιαίτερα αναβαθμισμένη, εμπορικά όμως υποβαθμισμένη, με πολλά καταστήματα ξενοίκιαστα και τα υπάρχοντα να είναι κυρίως χώροι έκθεσης προϊόντων μεγάλων επιχειρήσεων. Ελάχιστοι «μικροί» έχουν παραμείνει.
Τι θα πρέπει να γίνει; Προφανώς να επινοηθεί ένα άλλο πρότζεκτ. Ποιο θα είναι αυτό, δεν το γνωρίζω. Όμως η αγορά Μοδιάνο στην υπάρχουσα μορφή της δεν έχει προοπτική. Και δεν ξέρω και αν είναι συμφέρουσα και στο επιχειρηματικό σχήμα που ανέλαβε την ανάπλασή της. Υποθέτω ιδέες υπάρχουν, πάντα εντός των περιορισμών που θέτουν οι νόμοι, καθώς η αγορά βρίσκεται μέσα στον εμπορικό ιστό της Θεσσαλονίκης. Κοινώς είναι ένα φιλέτο. Ακούω πως τη στοά, στην νέα της μορφή, δεν την αγάπησαν οι Θεσσαλονικείς. Οι παλιότεροι που έχουν μνήμες από τις προηγούμενες δεκαετίες είναι λογικό να μην εξοικειώθηκαν με αυτό που είδαν. Να είμαστε κολλημένοι στο παλιό. Τους νεότερους δεν τους αφορά αυτό το είδος της αγοράς. Για αυτό υποστηρίζω ότι θα πρέπει να γίνει κάτι άλλο, κάτι το διαφορετικό, αν θέλουμε να δώσουμε ζωή στη στοά.
