Μία πρόσφατη και ιδιαίτερα συγκινητική πρωτοβουλία της Ένωσης Γονέων Σύρου έφερε εκ νέου στο προσκήνιο ένα από τα σκληρότερα προβλήματα με τα οποία είναι αντιμέτωποι χιλιάδες εκπαιδευτικοί κάθε χρόνο.
Η Ένωση Γονέων Σύρου, καλωσορίζοντας τους εκπαιδευτικούς που διορίστηκαν φέτος στο νησί, αλλά και όσους θα λάβουν αργότερα διοριστήριο για τον όμορφο αυτόν τόπο, κοινοποίησε δημόσια για κάθε ενδιαφερόμενο μία λίστα με σπίτια προς ενοικίαση.
Σε μια πρώτη ανάγνωση αυτό δεν είναι και κάτι σπουδαίο, θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Μία απλή ενημέρωση για τα διαθέσιμα σπίτια… Επιπλέον, τι θα κάνουν οι μεσίτες; Δικιά τους δουλειά δεν είναι να βρίσκουν και να προτείνουν σπίτια;
Η πραγματικότητα είναι άλλη.
Σε κάθε σημείο της πατρίδας μας που υπάρχει σχολείο σε λειτουργία, όμως σε κάθε σημείο, και όχι μόνο στις μεγαλουπόλεις όπου συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος πληθυσμός, πρέπει να υπάρχουν και εκπαιδευτικοί. Οι άνθρωποι αυτοί διορίζονται μέσα από τις διαδικασίες που προβλέπουν οι νόμοι του κράτους και οι οδηγίες των αρμόδιων υπουργείων.
Όμως, προσοχή: Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών δεν διορίζονται μόνιμα στον τόπο που θα διδάξουν. Διορίζονται ως αναπληρωτές, κάτι που σημαίνει πως θα βρίσκονται σε αυτήν τη θέση μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.
Κοντολογίς, χιλιάδες εκπαιδευτικοί διορίζονται προσωρινά (για εννέα το πολύ μήνες) σε έναν τόπο και δεν ξέρουν εάν θα είναι και του χρόνου εκεί. Πρέπει πάντως κάπου να μείνουν. Και εδώ ξεκινούν τα προβλήματα.
Ο μισθός των επαγγελματιών αυτών δεν ξεπερνά τα 850 με 1.000 (στην καλύτερη περίπτωση) ευρώ. Τα ενοίκια στους τόπους αυτούς είναι ιδιαίτερα υψηλά (θα μου πείτε: και πού δεν είναι υψηλά τα ενοίκια, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση)
Η εξίσωση, όσες φορές και εάν κάποιος προσπαθήσει να τη λύσει, δεν λύνεται. Τα νούμερα, που λέμε, δεν βγαίνουν. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών είναι ταπεινωτικοί, το κόστος στέγασης ιδιαίτερα υψηλό, και το κόστος ζωής επίσης.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να θυμηθούμε πως οι εκπαιδευτικοί ως επαγγελματίες είναι, θεωρητικά, εξαιρετικά χρήσιμοι για μία κοινωνία που ενδιαφέρεται για τη μόρφωση των παιδιών της. Είναι οι επαγγελματίες που κάνουν πράξη την εκπαιδευτική πολιτική του κράτους μέσα στις αίθουσες μαζί με τους μαθητές τους. Είναι οι επαγγελματίες που μεταδίδουν τη γνώση, οδηγούν στην ανακάλυψή της αλλά και διαπαιδαγωγούν τα παιδιά των μελών της κοινωνίας. Είναι επαγγελματίες πρώτης γραμμής, θα μπορούσαμε να πούμε. Και θα περίμενε κανείς να αντιμετωπίζονται με τον ανάλογο τρόπο από την κοινωνία και το κράτος.
Όμως, τα νούμερα πρέπει κάπως να βγαίνουν. Κάπως να επιτρέπουν στους επαγγελματίες πρώτης γραμμής να κάνουν τη δουλειά τους μακριά από τη σκιά μιας εξοντωτικής οικονομικής απειλής.
Η Ένωση Γονέων Σύρου έκανε αυτό που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Με τη λίστα που διακινεί διευκολύνει όσο γίνεται τον αγώνα των επαγγελματιών που θα εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους να βρουν μιαν αξιοπρεπή κατοικία. Σε μία τόσο δύσκολη περίοδο για όλους, επιδεικνύει αλληλεγγύη προς τους εκπαιδευτικούς που από τον Σεπτέμβριο θα είναι στις αίθουσες των σχολείων του νησιού.
Και η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία, ούτε και ελεημοσύνη. Η αλληλεγγύη είναι μια αμοιβαία υπόσχεση: δύο μέρη εγγυώνται πως θα προσπαθήσουν το ένα για το καλό του άλλου.
Με την έννοια αυτή, μακάρι να γεμίσει ο τόπος μας από λίστες σαν τη λίστα ενοικιαζόμενων σπιτιών της Ένωσης Γονέων Σύρου.
Και μακάρι, κάποια στιγμή, η εκπαίδευση να ιεραρχηθεί πράγματι υψηλά και στη λίστα προτεραιοτήτων του κράτους και της κοινωνίας. Γιατί κάτι τέτοιο δεν γίνεται.
Μακάρι να δοθούν χρήματα για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, την ουσιαστική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος, και ναι: και την ουσιαστική και διαμορφωτική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Να δοθούν χρήματα για σύγχρονες υποδομές, για να προλάβουμε το τρένο των μεγάλων αλλαγών που διαφαίνονται στον ορίζοντα.
Όσο αυτό δεν γίνεται τόσο πλησιάζουμε σε μία συντριπτική απορρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος που θα την πληρώσουμε όλοι. Και η σημερινή αλλά και οι επόμενες γενιές.
*Ο Τάσος Παπαναστασίου είναι εκπαιδευτικός και συγγραφέας.
