Ήταν καλοκαίρι του 2019 αρκετά πρωί και ετοιμαζόμουν, ως νεοεκλεγμένος βουλευτής πολύ λίγων ημερών, για κάποιες συναντήσεις όταν χτύπησε το κινητό μου. Με έκπληξη άκουσα ότι ήταν από την πυροσβεστική και το τηλέφωνό μου τους το έδωσαν, όπως αμέσως μου είπαν,από την πολιτική προστασία. Με μεγαλύτερη ακόμη έκπληξη άκουσα να μου απευθύνονται σαν να ήμουν ακόμη Γενικός Γραμματέας Δημοσίων Έργων.
Είχε πριν λίγες ώρες γίνει ο μεγάλος κυκλώνας με νεκρούς στη Χαλκιδική και προσπαθούσαν να συντονίσουν την κατάσταση.
Με απλά λόγια, μετά περίπου πέντε χρόνια από την παραίτησή μου από τη συγκεκριμένη θέση τον Δεκέμβριο του 2014 η πολιτική προστασία δεν είχε επικαιροποιήσει καν τις λίστες της. Πού να συζητήσουμε για πρωτόκολλα, εξοπλισμό κλπ.
Παρέμεινε όπως ήταν το 2014, ένα γραφείο δηλαδή ικανό να μοιράζει μόνο σκηνές σε σεισμόπληκτους.
Αυτή λοιπόν την πολιτική προστασία παρέλαβε το 2019 η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Από τότε έγιναν πολλά, πάρα πολλά, αλλά τελικά λόγω της τεράστιας κλιματικής αλλαγής ό,τι και να γίνει δεν θα είναι ποτέ επαρκές.
Σήμερα υπάρχει ένα υπουργείο για την πολιτική προστασία με δομή, πρωτόκολλα συνεργασίας με ένοπλες δυνάμεις, αστυνομία και δομές υγείας και με ένα υπερόπλο που λέγεται 112.
Πρόκειται για υπουργείο που ενισχύει συνεχώς τον εξοπλισμό του, μέσω προγραμμάτων της ΕΕ, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό του τόσο σε αριθμούς όσο και σε εκπαίδευση είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Πιστεύω λοιπόν απόλυτα ότι, πλέον, όλες οι κυβερνήσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να μειώνουν την έκταση και τις επιπτώσεις των πυρκαγιών,όχι μόνο σε επιπεδο κατάσβεσης αλλά και πρόληψης.
Παράλληλα να διαθέτουν ένα ευέλικτο, γρήγορο και γενναίο πρόγραμμα αποκατάστασης.
*Ο κ. Στράτος Σιμόπουλος είναι Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης ΝΔ, Πρόεδρος Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας, Ηλεκτρολόγος Μηχανικός
