Τις τελευταίες ημέρες, μετά από επιδείνωση της κατάστασής του νοσηλευόταν, ενώ έδινε μάχη με τον καρκίνο από το 2021.
Ποιος ήταν ο Διονύσης Σαββόπουλος
Ο Διονύσης Σαββόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944 και σπούδασε για λίγο στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, πριν εγκαταλείψει τις σπουδές του για να αφοσιωθεί στη μουσική.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και έγινε γνωστός για τον ιδιοσυγκρασιακό τρόπο γραφής και την ικανότητά του να συνδυάζει το λαϊκό στοιχείο με τη λόγια και τη ροκ παράδοση.
Το πρώτο του άλμπουμ, «Φορτηγό» (1966), θεωρήθηκε ορόσημο για το ελληνικό τραγούδι, ενώ το «Περιβόλι του Τρελού» (1969) καθιέρωσε τη φωνή του ως μία από τις πιο αναγνωρίσιμες της εποχής.
Στη διάρκεια της δικτατορίας, τα τραγούδια του είχαν έντονα πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο, γεγονός που οδήγησε και στη σύντομη φυλάκισή του.
Μετά τη Μεταπολίτευση συνέχισε να δημιουργεί, εκφράζοντας συχνά το κλίμα και τις αντιφάσεις της σύγχρονης Ελλάδας μέσα από έργα όπως «Ρεζέρβα» (1979), «Τραπεζάκια έξω» (1983) και «Χάθηκα» (1987).
Στα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με σπουδαίους μουσικούς και ερμηνευτές, ενώ οι συναυλίες του χαρακτηρίζονταν από θεατρικότητα, χιούμορ και κοινωνική παρατήρηση.
Είχε επίσης ασχοληθεί με τη θεατρική και τηλεοπτική παραγωγή, γράφοντας και παρουσιάζοντας εκπομπές που ανέδειξαν τη μουσική παράδοση της Ελλάδας.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος θεωρήθηκε μία από τις πλέον εμβληματικές μορφές του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.
Το έργο του συνδύαζε τη σάτιρα, τη φιλοσοφική διάθεση και τη βαθιά αγάπη για την ελληνική γλώσσα και μουσική παράδοση, ασκώντας διαρκή επιρροή σε νεότερους δημιουργούς και στο κοινό για δεκαετίες.
Μητσοτάκης: Ο Σαββόπουλος «έφυγε» αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος
Με μια συγκινητική ανάρτηση στο Facebook, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, αποχαιρετά τον σπουδαίο τραγουδοποιό, Διονύση Σαββόπουλο, που «έφυγε» από τη ζωή το βράδυ της Τρίτης σε ηλικία 81 ετών.
Αναλυτικά στην ανάρτησή του ο πρωθυπουργός αναφέρει τα εξής για τον θάνατο του σπουδαίου Διονύση Σαββόπυλου:
«Δεν θέλω να το πιστέψω αλλά ο Διονύσης μας δεν είναι πια εδώ. Με τον αποχωρισμό να συμβαίνει όπως τον είχε ο ίδιος τραγουδήσει: «Δεν είμαι εδώ». Οι άλλοι «χτύπααν τον αέρα». Και να ξεκινήσει, έτσι, ήρεμος το ταξίδι του προς μια «θάλασσα πλατιά»…
Ο Σαββόπουλος έφυγε, αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα στη μουσική, στον στίχο, αλλά και στο δημόσιο ύφος. Γιατί με το έργο και τη στάση του απέδειξε πως ήταν ένας υπέροχος τραγουδοποιός. Ένας ευαίσθητος Έλληνας. Και ένας υπεύθυνος πολίτης.
Με τίμησε με τη φιλία του. Και μέσα από αυτήν μπόρεσα να γνωρίσω μία ευγενική μορφή που είχε ένα μοναδικό χάρισμα: να παρακολουθεί τις εποχές που αλλάζουν. Και, ταυτόχρονα, να αλλάζει και ο ίδιος. Κρατώντας μόνο την αυθεντικότητά του.
Αυτήν την αυθεντικότητα αποπνέει και το τελευταίο βιβλίο του με θέμα την ίδια του τη ζωή. Ένα ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα των τελευταίων δεκαετιών που τη διηγείται με την ίδια ζωντάνια, αλλά και ευθύτητα που είχαν τα λόγια και οι νότες του.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος δεν θα μας τραγουδήσει, φέτος, ότι «τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε για άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε». Η βραχνή φωνή του, όμως, θα μας συνοδεύει για πάντα. Πλουτίζοντας την καρδιά και τη σκέψη μας.
Τον αποχαιρετώ με οδύνη με τη σκέψη μου στην αγαπημένη του Άσπα και στους δύο τους γιούς, Κορνήλιο και Ρωμανό. Τη φυσική του συνέχεια αναλαμβάνουν τα εγγόνια του Διονύσης και Αντρέας. Και όλοι εμείς, τη διατήρηση της φωτεινής μνήμης του».
Αγγελούδης: Εμείς που μεγαλώσαμε με «τραπεζάκια έξω»....
«Να είσαι βέβαιος Νιόνιο, πως, όπως έλεγες, "η Θεσσαλονίκη θα συνεχίσει να σε παρακολουθεί, αποκαθιστώντας τη χαμένη ενότητα του βίου σου και το σκορποχώρι της ψυχής σου"», αναφέρει, μεταξύ άλλων, στην ανάρτησή του ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Στέλιος Αγγελούδης.
Η ανάρτηση του κ. Αγγελούδη για τον θάνατο του κορυφαίου τραγουδοποιού τον οποίο πέρυσι τίμησε ο Δήμος Θεσσαλονίκης, έχει ως εξής:
Εμείς που μεγαλώσαμε με «τραπεζάκια έξω», με «βρώμικο ψωμί» και «με Μάγους», εμείς που ανεβήκαμε μαζί του σε ένα Φορτηγό που μας ταξίδεψε για έξι δεκαετίες, αποχαιρετούμε έναν συμπολίτη μας που υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους δημιουργούς και κορυφαίους διαμορφωτές του ελληνικού τραγουδιού.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος αναδείχθηκε στη μουσική ψυχή μιας ολόκληρης εποχής και ταυτόχρονα ο συνδετικός κρίκος που ένωνε γενιές, ιδέες, ρεύματα, εποχές.
Μέσα από τα τραγούδια του, έδωσε φωνή στις αγωνίες, στα όνειρα και στις αναζητήσεις όλων μας.
Πριν ένα χρόνο, ο Δήμος Θεσσαλονίκης του απέτειμε τον ελάχιστο φόρο τιμής για όσα μας χάρισε.
Σήμερα, τον αποχαιρετούμε με ευγνωμοσύνη.
Γιατί άλλαξε το ελληνικό τραγούδι.
Γιατί ομόρφυνε τον κόσμο μας.
Γιατί η μουσική του θα συνεχίσει να μας ταξιδεύει, να μας εμπνέει, να μας ενώνει.
Η σκέψη μας είναι στην οικογένεια και στους δικούς του ανθρώπους.
Να είσαι βέβαιος Νιόνιο, πως, όπως έλεγες, "η Θεσσαλονίκη θα συνεχίσει να σε παρακολουθεί, αποκαθιστώντας τη χαμένη ενότητα του βίου σου και το σκορποχώρι της ψυχής σου".
Καλό ταξίδι».
