Πρόκειται για δύο παραγωγές που σηματοδοτούν όχι μόνο την καλλιτεχνική συνέχεια μιας ομάδας με παρουσία άνω των 25 ετών στη σκηνή, αλλά και την επιμονή της ιδρύτριας και καλλιτεχνικής διευθύντριάς της, Τατιάνας Παπαδοπούλου, στη διαρκή ανάπτυξη του σύγχρονου χορού στη Θεσσαλονίκη και τη διεκδίκηση της δημιουργίας ενός σταθερού χώρου για το χοροθέατρο στην πόλη.
Η Νόρα χορεύει στην Αθήνα
Η παράσταση «Το Κουκλόσπιτο», σε χορογραφία και σκηνοθεσία της Τατιάνας Παπαδοπούλου, έκανε πρεμιέρα τον Φεβρουάριο του 2025 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Η νέα παρουσίασή της στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, για μία μόνο βραδιά, σηματοδοτεί μία διαφορετική κάθοδο των «Χορευτών του Βορρά» στην Αθήνα καθώς το σχήμα απαρτίζεται από χορευτές που προέρχονται από τη Θεσσαλονίκη.
«Με μεγάλη χαρά κατεβαίνω στην Αθήνα. Έχουμε ξαναπάει με τρία προηγούμενα έργα όμως αυτή τη φορά η χαρά μου είναι ακόμη μεγαλύτερη γιατί τα τελευταία χρόνια ήταν κυρίως Αθηναίοι οι χορευτές στην ομάδα μας. Αυτή τη φορά οι χορευτές μας είναι από τη Θεσσαλονίκη. Είναι σημαντικό να δώσουμε εξωστρέφεια στο τοπικό δυναμικό», τονίζει η Τατιάνα Παπαδοπούλου.
Η Τατιάνα Παπαδοπούλου
Η παράσταση προσεγγίζει το κλασικό έργο του Ίψεν μέσα από τη σχέση με το σώμα. Οι χορευτές δεν μιλούν – κινούνται. Η ιστορία της Νόρας, που αποφασίζει να εγκαταλείψει έναν ρόλο που δεν διάλεξε, δεν αποδίδεται με λόγια, αλλά με κίνηση, με τον χορό ως μέσο αποκάλυψης και αντίστασης. «Για μένα η Νόρα δεν είναι μόνο γυναίκα. Είναι ο κάθε καταπιεσμένος άνθρωπος που έχει παγιδευτεί στα “πρέπει” και τολμά να πει όχι», λέει η Τατιάνα Παπαδοπούλου. «Θα μπορούσε να είναι και άντρας. Το μήνυμα της Νόρας είναι ότι η ελευθερία έρχεται όταν βρίσκεις το θάρρος να φύγεις από το “κουκλόσπιτο” που σου έχουν φτιάξει».
Στη δημιουργική ομάδα συμμετέχουν οι Μανώλης Φάμελλος (μουσική), Κατερίνα Διακουμοπούλου (δραματουργία), Αθανάσιος Κολαλάς (σκηνικά – κοστούμια), Σαράντος Ζουρντός (φωτισμοί), Ευγενία Ψωμιάδου (επιμέλεια κίνησης), ενώ το εικαστικό περιβάλλον υπογράφουν οι Μάριος Σπύρογλου και Σωτήρης Τσολάκης. Χορεύουν οι: Κατερίνα Μπουτούδη Πούντζα, Βαγγέλης Καμπίτσης, Απόστολος Κουσίνας, Ολίνα Οικονομίδου, Γιώργος Τσίγγος και Ευγενία Ψωμιάδου.
«Το "Κουκλόσπιτο" είναι ίσως το πιο συναισθηματικά φορτισμένο έργο που έχουμε ανεβάσει», παρατηρεί η Τατιάνα Παπαδοπούλου. «Μετά το πρώτο μας ανέβασμα δεν άκουσα μόνο συγχαρητήρια από το κοινό αλλά μαρτυρίες ανθρώπων που βγήκαν από την παράσταση κλαίγοντας».
Η Θεία Κωμωδία και η τραγωδία της φύσης
Ακολουθεί στις 28 Οκτωβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, η νέα παραγωγή των «Χορευτών του Βορρά» με τίτλο «Commedia Divina». Πρόκειται για μια σύγχρονη περιβαλλοντική ανάγνωση της Θείας Κωμωδίας του Δάντη, στο πλαίσιο των 60ών Δημητρίων του Δήμου Θεσσαλονίκης.
«Commedia Divina» η νέα παραγωγή των «Χορευτών του Βορρά»
Η παράσταση μεταφέρει στη σκηνή το ταξίδι του ποιητή στους τρεις μεταθανάτιους τόπους –Κόλαση, Καθαρτήριο, Παράδεισος– με άξονα την κλιματική κρίση. Η Κόλαση είναι ένας υπερθερμασμένος κόσμος απώλειας και καταστροφής. Το Καθαρτήριο, ενδιάμεσος σταθμός αποκατάστασης, οδηγεί τελικά στον Παράδεισο: έναν τόπο συμβολικής επανασύνδεσης του ανθρώπου με τη φύση. Το έργο επιχειρεί να αρθρώσει σκηνικά τη βαθιά υπαρξιακή αγωνία της εποχής και να αναζητήσει, όπως ο Δάντης, μια έξοδο από την πνευματική και οικολογική κρίση.
Χρειαζόμαστε Χοροθέατρο στη Θεσσαλονίκη
Η καλλιτεχνική διευθύντρια των «Χορευτών του Βορρά» έχει προτείνει επανειλημμένα τη δημιουργία μιας σταθερής υποδομής για τον χορό στη Θεσσαλονίκη με την ίδρυση Χοροθεάτρου. Η ίδια διδάσκει, διοργανώνει φεστιβάλ, διατηρεί σχολή χορού και επί τρεις δεκαετίες παλεύει να κρατήσει ζωντανή μία ομάδα επαγγελματιών χορευτών στη Βόρεια Ελλάδα. «Δεν είμαστε χομπίστες, είναι το επάγγελμά μας», δηλώνει. «Οι χορευτές μας αναγκάζονται να εργάζονται αλλού για να επιβιώσουν οικονομικά και έρχονται στις πρόβες σαν να ήταν το χόμπι τους. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Παρά τις προσπάθειές μας, οι απόφοιτοι των σχολών χορού συχνά αναγκάζονται να μετακομίσουν στην Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη έχει κοινό, έχει ταλέντο, αλλά δεν έχει σκηνές. Το όραμά μου είναι να ιδρυθεί και να στελεχωθεί ένα χοροθέατρο. Δεν με ενδιαφέρει πια να χορεύω η ίδια. Αυτό που θέλω είναι να δώσω χώρο στους νέους χορευτές. Να υπάρχουν προϋποθέσεις για να μείνουν και να δημιουργούν εδώ, στη Θεσσαλονίκη».