Η πρόσφατη ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από πρωτοβουλία της Κατερίνας Νοτοπούλου, είναι χαρακτηριστική περίπτωση μιας τέτοιας πολιτικής σκοπιμότητας που «καμουφλάρεται» από το πρόσχημα της «περιβαλλοντικής ευαισθησίας».
Το πολιτικό timing μαρτυρά την πρόθεση
Η εν λόγω κοινοβουλευτική ερώτηση κατατέθηκε σχεδόν παράλληλα με την υποβολή των πέντε φακέλων εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την κατασκευή του νέου Αντικαρκινικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, προϋπολογισμού 350,5 εκατομμυρίων ευρώ, με τη μέθοδο του ΣΔΙΤ σε έκταση εντός του στρατοπέδου «Καρατάσιου». Ως γνωστόν η σύμβαση θα έχει διάρκεια 30 χρόνια και πρόκειται για ένα έργο που έρχεται να καλύψει μια τεράστια υγειονομική ανάγκη για τη Βόρεια Ελλάδα.
Την ίδια στιγμή, στον υπόλοιπο χώρο των 170 στρεμμάτων, προβλέπεται η κατασκευή κατοικιών για τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, στα πρότυπα του σχεδίου που έχει ήδη δρομολογηθεί στο πρώην στρατόπεδο Ζιάκα, στο πλαίσιο του μεγάλου στεγαστικού προγράμματος που υλοποιεί το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Εδώ ακριβώς βρίσκεται το σημείο που ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να κάνει αντιπολίτευση. Γιατί η ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή δεν έχει πραγματικό σκοπό να υπερασπιστεί το «πράσινο» της συγκεκριμένης έκτασης αλλά να μπλοκάρει το κυβερνητικό σχέδιο για την ανέγερση στρατιωτικών κατοικιών, παρουσιάζοντάς το περίπου ως «τσιμεντοποίηση δημόσιου χώρου».
Η διαφωνία είναι πολιτική
Στην ερώτηση ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά να αποδοθεί το σύνολο του στρατοπέδου στην τοπική κοινωνία ως μητροπολιτικό πάρκο, επικαλούμενος το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Πολίχνης. Όμως το ίδιο Γ.Π.Σ. προβλέπει ρητά ότι το 25% της συνολικής έκτασης μπορεί να φιλοξενεί κοινωφελείς λειτουργίες υπερτοπικής σημασίας, κάτι που ήδη καλύπτεται πλήρως από το σχέδιο για την κατασκευή του νέου νοσοκομείου. Άρα, η πραγματική διαφωνία δεν είναι πολεοδομική, αλλά πολιτική.
Η δε αναφορά στο δικαστικό σκέλος της υπόθεσης και στην έφεση που άσκησε το πρώην ΤΕΘΑ (νυν ΤΑΕθΑ) λειτουργεί περισσότερο ως προπέτασμα καπνού. Και αυτό γιατί η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης έχει ήδη αναγνωρίσει το Δημόσιο ως κυρίαρχο του χώρου με την κυβέρνηση να έχει καταθέσει σαφές πλαίσιο αξιοποίησης του.
Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, την περίοδο που είχε την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας από το 2015 έως το 2019, δεν προχώρησε σε καμία οριστική διευθέτηση του ζητήματος. Αντιθέτως, τώρα που φαίνεται στον ορίζοντα μια πρακτική λύση, που θα συνδυάζει το νοσοκομείο, με τους χώρους πρασίνου και τις στρατιωτικές κατοικίες, εμφανίζεται υπέρμαχος της διαφύλαξης του «ελεύθερου χώρου», επιχειρώντας να «παγώσει» ένα ώριμο σχέδιο συνολικής αξιοποίησης του πρώην στρατοπέδου «Καρατάσιου».
