Πρόκειται για μια υπενθύμιση ότι η ανάπτυξη της περιφέρειας και η διασφάλιση της οικονομικής βιωσιμότητας κάθε περιοχής στη Μακεδονία και τη Θράκη δεν μπορούν και δεν πρέπει να «παραδίνονται» σε συντεχνιακές λογικές, προσωπικές στρατηγικές και μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις. Απεναντίας, οι ουσιαστικές και πραγματικές λύσεις βρίσκονται πάντα μέσα από τον ειλικρινή, γόνιμο και εποικοδομητικό διάλογο και την εφαρμογή υπεύθυνων και αποτελεσματικών πολιτικών που μπορούν να στηρίξουν τον πρωτογενή τομέα και την εθνική οικονομία συνολικά. Με λίγα λόγια ήταν ένα καμπανάκι κινδύνου πως όταν χάνεται το μέτρο, χάνεται και το δίκιο, αφού δεν είναι μακριά η στιγμή που η κοινωνία θα αρχίσει να αναρωτιέται όλο και πιο έντονα πού αρχίζουν και πού τελειώνουν τα δικαιώματα ενός διαδηλωτή. Άλλωστε, η ευθύνη της εξεύρεσης λύσης δεν βαραίνει μόνο την πολιτική ηγεσία, αλλά όσους συμμετέχουν ή αρνούνται να συμμετέχουν στον θεσμικό διάλογο.
Η άρνηση των αγροτών στον διάλογο και το κόστος που πληρώνουμε όλοι μας
Επί της ουσίας, δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι η κρίση πρέπει να εκτονωθεί χθες… Ο λόγος είναι προφανής: «Η χώρα δεν αντέχει άλλες χαμένες ευκαιρίες, ούτε άλλες σκόπιμες καθυστερήσεις σε ζητήματα που επηρεάζουν άμεσα την παραγωγή, τη βιομηχανία, τη μεταποίηση,την απασχόληση και τις εξαγωγές. Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί τον πρώτο κρίκο της εθνικής παραγωγικής αλυσίδας. Όταν ο κρίκος αυτός αποσύρεται από τον διάλογο, η ζημιά μεταφέρεται στη βιομηχανία, στη μεταποίηση, στο εμπόριο, στις εξαγωγές και τελικά στην ίδια την κοινωνία. Το κόστος αυτής της στάσης δεν είναι πολιτικό· είναι οικονομικό και εθνικό». Το επισημαίνουν πολύ εύστοχα από κοινού το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Ελλάδος και ο Σύνδεσμος Εξαγωγών και έχουν απόλυτο δίκιο.
Αν κλιμακωθούν οι αγροτικές κινητοποιήσεις και κλείσουν οι δρόμοι, οι συνέπειες για τη Μακεδονία και τη Θράκη θα είναι άμεσες και μετρήσιμεςΔιότι, το μείζον είναι ο εκσυγχρονισμός της αγροτικής παραγωγής. Πώς, δηλαδή, θα εφαρμοστούν πολιτικές που θα κάνουν τον αγροτικό τομέα πιο ανταγωνιστικό ώστε να δημιουργηθεί προστιθέμενη αξία, να αξιοποιηθούν σύγχρονα κανάλια εμπορίου και να συνδεθεί αρμονικά με τη μεταποίηση και τις εξαγωγές. Μόνο έτσι μπορούν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι της Βόρειας Ελλάδας να διατηρήσουν και να ενδυναμώσουν τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν στην εθνική οικονομία. Μόνο έτσι μπορεί η ελληνική γεωργία να είναι σύγχρονη, ανταγωνιστική και βιώσιμη, στηρίζοντας τους παραγωγούς, ενισχύοντας τη βιομηχανία, αυξάνοντας τις εξαγωγές και εξασφαλίζοντας πραγματικά οφέλη. Εκεί βρίσκεται η ουσία. Ως εκ τούτου, κάθε καθυστέρηση ή άρνηση συμμετοχής στον διάλογο μεταφράζεται -από εδώ και στο εξής και όσο πλησιάζουμε προς τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς- σε μειωμένη παραγωγικότητα και περιορισμένες εξαγωγές, με τελικό αποτέλεσμα να την «πληρώνει» το κοινωνικό σύνολο.
Γιατί θέλουν να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στον ΟΠΕΚΕΠΕ;
Όσον αφορά στο αίτημά τους να μην προχωρήσει η μεταφορά των αρμοδιοτήτων του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, με το επιχείρημα ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν θα προστατευθεί ο παραγωγός, είναι σαν να ζητούν να παραμείνουν εγκλωβισμένοι σε ένα σύστημα που οι ίδιοι αποκαλούν παρωχημένο, αδιαφανές και σκανδαλώδες. Το γιατί προτάσσουν το συγκεκριμένο αίτημα πρέπει να το τεκμηριώσουν με ακρίβεια, αφού όλοι αναγνωρίζουν ότι η μεταφορά των αρμοδιοτήτων στην ΑΑΔΕ ενισχύει την εποπτεία, τη διαφάνεια, την αποτελεσματικότητα στην καταβολή των ενισχύσεων, αλλά και τη λογοδοσία. Αυτό, ακριβώς που ζητούν οι ίδιοι οι αγρότες, απαιτώντας με το δίκιο τους να μπει οριστικό τέλος σε μια παθογένεια που αναγνωρίζει και στηλιτεύει σύσσωμος ο αγροτικός κόσμος. Με λίγα λόγια, η μεταφορά των αρμοδιοτήτων στην ΑΑΔΕ δεν είναι «τεχνικό» ζήτημα, όπως το παρουσιάζουν ορισμένοι, αλλά στρατηγική επιλογή εκσυγχρονισμού του αγροτικού τομέα.
Άμεσες και μετρήσιμες οι συνέπειες για τη Μακεδονία και τη Θράκη
Άρα, με λίγα λόγια, είμαστε στο σημείο που πρέπει να σταματήσουμε να παίζουμε τις… κουμπάρες. Αν κλιμακωθούν οι αγροτικές κινητοποιήσεις και κλείσουν οι δρόμοι, οι συνέπειες για τη Μακεδονία και τη Θράκη θα είναι άμεσες και μετρήσιμες. Με απλά λόγια, κάθε ημέρα καθυστέρησης σημαίνει λιγότερη παραγωγή, χαμένα έσοδα για τους παραγωγούς, απώλεια δυναμικής για τη μεταποίηση και μειωμένη ανταγωνιστικότητα για τις εξαγωγές. Αυτό με τη σειρά του επηρεάζει και συμπαρασύρει την απασχόληση, τις τοπικές επιχειρήσεις και το εισόδημα των νοικοκυριών.
Προφανώς τα προβλήματα των αγροτών είναι πολλά και σημαντικά. Ουδείς αμφιβάλλει για αυτό ούτε αμφισβητεί ότι ο πρωτογενής τομέας αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα λόγω της καθυστερημένης καταβολής των ενισχύσεων. Η λύση, όμως, βρίσκεται πάντα στον διάλογο που θα οδηγήσει σε ένα συγκροτημένο και καλά δομημένο σχέδιο για να αποκτήσει η Ελλάδα -επιτέλους- μια σύγχρονη και παραγωγική αγροτική οικονομία.
Το λένε στην ανακοίνωσή τους και οι τέσσερις παραγωγικοί φορείς, ζητώντας από τους αγρότες «να επανέλθουν άμεσα στον θεσμικό διάλογο. Οι πόρτες είναι ανοιχτές. Οι άδειες καρέκλες, όμως, δεν αποτελούν λύση. Σε μια κρίσιμη συγκυρία για την ελληνική οικονομία, η άρνηση θεσμικού διαλόγου δεν αποτελεί μορφή διεκδίκησης, αλλά επιλογή αδιεξόδου».
