Κύριο χαρακτηριστικό των σημερινών ευρημάτων, σε όλες τις μετρήσεις, η απόσταση των δημοσκοπικών ποσοστών των κομμάτων από τους στόχους, που τα ίδια έχουν θέσει, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, μια γιγαντωμένη “γκρίζα ζώνη” που επιμένει σε πρωτοφανή υψηλά ποσοστά κι ένα εκλογικό σώμα σε στάση αναμονής.
Στους κοινούς παρονομαστές όλων των μετρήσεων η διψήφια διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης, την ίδια ώρα, που σε επίπεδο εικόνας των πολιτικών αρχηγών, ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί την πρωτοκαθεδρία και ο Νίκος Ανδρουλάκης υπολείπεται σημαντικά. Στον αντίποδα, η εμφανής ενίσχυση αντισυστημικών δυνάμεων σε ένα κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό, που οδηγεί δημοσκοπικά σε οκτακομματική, ακόμη και εννιακομματική Βουλή.
Τελευταία δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας ήταν της Interview, όπου στην εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος η Νέα Δημοκρατία συγκέντρωσε 29,4%, ενώ το ΠΑΣΟΚ ήταν στη δεύτερη θέση με 14,8%. Η Νέα Δημοκρατία κινείται λίγο κάτω από τον πήχη του 30%, τον οποίο κατάφερε να ξεπεράσει το Νοέμβριο, στον απόηχο των ενεργειακών συμφωνιών, σε όλες τις μετρήσεις. Μέσα στον Δεκέμβριο, οι εξαμηνιαίες τάσεις της MRB έδειξαν τη ΝΔ να βρίσκεται στο 29,2%, με το ΠΑΣΟΚ να ακολουθεί στο 14,1%.
Στη δημοσκόπηση της Pulse, η Νέα Δημοκρατία διατήρησε στην εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος, διαφορά 15,5 ποσοστιαίων μονάδων από το ΠΑΣΟΚ, συγκεντρώνοντας 29% έναντι 13,3% της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη μέτρηση της Opinion Poll η Νέα Δημοκρατία κατέγραψε ποσοστό 29,7% με το ΠΑΣΟΚ να υπολείπεται κατά 16,1 μονάδες και να βρίσκεται στο 13,6%.
Σύμφωνα και με την ALCO, η οποία παρουσιάζει μόνο την πρόθεση ψήφου, η Νέα Δημοκρατία προηγείτο με 12 μονάδες του ΠΑΣΟΚ, συγκεντρώνοντας 23,6% έναντι 11,6%.
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις, το ποσοστό των αναποφάσιστων βρίσκεται λίγο πάνω από το 20%, επιβεβαιώνοντας ότι το εκλογικό σώμα αποστασιοποιείται από παλαιότερες επιλογές του, χωρίς να προσχωρεί σε νέους σχηματισμούς. Ο άγνωστος Χ της πολιτικής εξίσωσης, είναι το πόσο η εικόνα των μετρήσεων θα αλλάξει και ποιοι θα επηρεαστούν όταν και αν, ο Αλέξης Τσίπρας, η Μαρία Καρυστιανού ή ακόμη και ο Αντώνης Σαμαράς, προχωρήσουν στην επόμενη κίνησή τους.
Η κυβέρνηση τηρεί στάση αναμονής, παρότι η πρώτη εκτίμηση είναι ότι σε κάθε περίπτωση, η ενδεχόμενη επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα δεν αφορά το εκλογικό κοινό, στο οποίο απευθύνεται. Ήταν χαρακτηριστική η σχετική απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην συνέντευξη στο Action 24, “βρίσκω παράξενο να μετρώνται προσδοκίες χωρίς να ξέρουμε τις προγραμματικές προθέσεις των ενδιαφερόμενων. Το να λες ότι θα φτιάξεις κόμμα, από το να φτιάξεις κόμμα έχει μεγάλη απόσταση”.
Αντιθέτως, είναι σαφές ότι μια κίνηση από τον κ. Σαμαρά αφορά και στο ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας, ενώ όλοι οι δημοσκόποι επισημαίνουν ότι η Μαρία Καρυστιανού κατορθώνει να διεισδύσει οριζόντια στο εκλογικό σώμα.
Σημαντικό εύρημα των μετρήσεων της κοινής γνώμης είναι ακόμη η ενίσχυση κομμάτων, όπως η Ελληνική Λύση, που εμφανίζεται στην τρίτη θέση με διψήφια ποσοστά, όπως και της Πλεύσης Ελευθερίας, η οποία ακολουθεί, αν και με χαμηλότερη σταθερότητα. Στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι η ψήφος προς αυτά τα κόμματα αποτελεί ψήφο διαμαρτυρίας, που δεν είναι βέβαιο ότι θα παραμείνει την στιγμή της κάλπης, όταν το διακύβευμα αφορά πλέον την διακυβέρνηση της χώρας.
Για το Μέγαρο Μαξίμου ο στόχος της αυτοδυναμίας παραμένει, παρά το γεγονός ότι τα δημοσκοπικά ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος υπολείπονται κατά πολύ σε σχέση με την απαιτούμενη, σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, δύναμη. Ο προβληματισμός, για την ώρα, αφορά σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, όπως ο αγροτικός κόσμος, ο οποίος υπενθυμίζεται ότι σε ένα ποσοστό της τάξεως του 48% είχε στηρίξει τη Νέα Δημοκρατία στις προηγούμενες εκλογές.
Η διάρρηξη των σχέσεων της κυβέρνησης με τους ανθρώπους της περιφέρειας θα αποτελούσε σοβαρό πλήγμα, καθώς θα ακύρωνε στην πράξη και τον αντίκτυπο πολιτικών, με αιχμή την περιφέρεια, που έχει προτάξει ο πρωθυπουργός.
Το Μέγαρο Μαξίμου ρίχνει όλο το βάρος στην εφαρμογή από τις αρχές του νέου χρόνου, της οικονομικής του πολιτικής, με τη νέα φορολογική κλίμακα να αποτελεί την αιχμή του κυβερνητικού προγράμματος για το 2026, καθώς όπως εκτιμάται η μεσαία τάξη, που αποτελεί και το επίκεντρο των παρεμβάσεων, αποτελεί κάθε φορά «βαρόμετρο» για την διαμόρφωση του πολιτικού κλίματος.
Όπως τονίζουν κυβερνητικά στελέχη, κάθε παρέμβαση που γίνεται στο εισόδημα των πολιτών αποτελεί μία ακόμη απάντηση στο μείζον πρόβλημα της ακρίβειας, που πλήττει οριζόντια την κοινωνία και επισημαίνουν ότι αυτές οι παρεμβάσεις θα συνεχιστούν.
Στο τέλος αυτής της διαδρομής, βρίσκεται η επόμενη Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης. Με έναν πολιτικό χρόνο εξαιρετικά πυκνό, μοιάζει μάλλον αδύνατο να προβλέψει κανείς με εγκυρότητα, τους συσχετισμούς που θα έχουν διαμορφωθεί έως τότε, επομένως και τον αντίκτυπο που οι κυβερνητικές ανακοινώσεις θα μπορούν να επιφέρουν.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το πολιτικό σκηνικό της χώρας εισέρχεται πλέον στην τελική ευθεία πριν τις επόμενες εθνικές εκλογές και όλοι συμφωνούν ότι την ώρα της κάλπης δεν θα είναι το ίδιο με σήμερα.
Τους επόμενους καθοριστικούς μήνες, το “στοίχημα” για το Μέγαρο Μαξίμου παραμένει η συσπείρωση των εκλογικών του δυνάμεων, με το “χαρτί” της σταθερότητας και της συνέχισης συγκεκριμένων πολιτικών να επανέρχεται σταδιακά στο προσκήνιο.
Πηγή: Liberal.gr/Λίδα Μπόλα
