Σήμερα στο Βελλίδειο ο Α. Τσίπρας προσπάθησε να παρουσιάσει ένα τεχνοκρατικό προφίλ, στο πλαίσιο πάντα της επιχειρούμενης ανακαίνισης της προσωπικότητάς του. Σε αυτές τις περιπτώσεις ή έχεις να κάνεις συγκεκριμένες προτάσεις ή αρκείσαι σε εκθέσεις ιδεών, ως επί το πλείστον, χιλιοειπωμένων. Ο γενικόλογος τεχνοκρατισμός, που αγγίζει το όριο της πομφόλυγας-βλ. «πατριωτική εισφορά»-- ουδένα πλέον συγκινεί, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να αποτελέσει την κινητήρια δύναμη στράτευσης. Εξάλλου στην πατρίδα μας το μόνο που δεν λείπει είναι οι ιδέες. Κάθε Έλληνας και πολλές ιδέες.
Πριν από τρεις περίπου μήνες ο Α. Τσίπρας μίλησε για τον δημοκρατικό καπιταλισμό. Στη συνέχεια, όταν έπρεπε να αποσαφηνίσει τι είναι αυτό το πράγμα, τον ξέχασε εντελώς. Είπαμε, τα δύσκολα έρχονται όταν από το αφηρημένο πηγαίνεις στο συγκεκριμένο. Όταν πρέπει να προτείνεις μέτρα. Στις γενικές εξαγγελίες ο Α. Τσίπρας μπορεί να φανεί και πιο φιλελεύθερος από τον Μητσοτάκη, στην προσπάθεια του - προσαρμοσμένος στον χώρο του Συνεδρίου όπου ομιλεί, αλλά και τιμώντας τον νέο προστάτη του-να φύγει από την πίστα της Αριστεράς. Τελικά, το μόνο που πετυχαίνει είναι να προκαλέσει ιδεολογική σύγχυση, θολώνοντας το μήνυμα που θέλει να κομίσει.
Κάτι που συνέβη και όταν, πριν από λίγες μέρες, μίλησε για έναν «νέο πατριωτισμό». Εκείνο που ξέρω είναι ότι ο πατριωτισμός δεν επιδέχεται επιθετικούς προσδιορισμούς. Ο πατριωτισμός είναι ένας: να αγαπάς την πατρίδα σου, να τιμάς τη σημαία σου, να υπερασπίζεσαι τα σύνορά σου. Σε αυτό το τρίπτυχο δεν υπάρχουν αναθεωρήσεις ή ανανοηματοδοτήσεις. Είναι οι σταθερές που συνέχουν το Έθνος και στις οποίες η Αριστερά, ιστορικά, πάντα ήταν απέναντι.
Ο Α. Τσίπρας όταν επιχείρησε να συγκεκριμενοποιήσει τον «νέο πατριωτισμό» ουσιαστικά αναμάσησε όλα τα παραδοσιακά ιδεολογήματα της Αριστεράς. Βάφτισε τα προτάγματα του χώρου που υπηρέτησε σε «νέο πατριωτισμό» και νομίζει ότι ξαφνικά μίλησε σε έναν κόσμο τον οποίον απεχθάνεται, αλλά τώρα τον έχει ανάγκη. Είπαμε, αν χρειαστεί, ο Α. Τσίπρας θα υπερκεράσει από τα δεξιά τη Νέα Δημοκρατία. Δεινός τακτικιστής, όμως δεν είναι πλέον καινούργιος. Είναι σεσημασμένος για αυτές τις μεταμορφώσεις του και αυτό είναι το πρόβλημά του. Τα περιθώρια των ελιγμών του έχουν πλέον περιοριστεί ασφυκτικά. Οι παλιότεροι έλεγαν πως δεν φτιάχνεις καινούργιο παπούτσι με παλιό δέρμα.
Από την πολύμορφη αναταραχή που θα φέρει η παρουσία του κόμματος Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ, με κάθε βεβαιότητα και άνευ προϋποθέσεων, κερδισμένος θα βγει ο Στέφανος Κασσελάκης και υπό προϋποθέσεις και το ΠΑΣΟΚ. Για αυτά, όμως, λίαν προσεχώς.
ΥΓ. Γέλασα με την ψυχή μου όταν τον άκουσα να λέει ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα αναπτυξιακό σοκ και αναφέρθηκε στον Χαρίλαο Τρικούπη και τον Ελευθέριο Βενιζέλο, υπονοώντας σαφώς ότι αυτός θα συμπληρώσει το τρίο.
Πηγή: liberal.gr/Σάκης Μουμτζής
