Η συνάντηση είχε αποκαλυφθεί από τα ισραηλινά ΜΜΕ, και αποτελεί ένα κρίσιμο τεστ για τις σχέσεις των δύο ανδρών, δεδομένου ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν είναι λίγες οι φορές που έχει εκφράσει, με τον γνωστό τρόπο του, την ενόχλησή του για τη μη τήρηση όλων των όρων της εκεχειρίας στη Γάζα από το Ισραήλ.
Στην ατζέντα του, όμως, ο Μπ. Νετανιάχου, έχει ένα πολύ ευρύτερο σχέδιο: πρώτα να εξασφαλίσει τους όρους υλοποίησης της δεύτερης φάσης της συμφωνίας για τη Γάζα, να έχει το «πράσινο φως» για «δράση» στο συριακό έδαφος όταν απαιτείται, να συζητήσει τα μεγάλα οικονομικά σχέδια για την περίοδο μετά την «ειρήνη» στην περιοχή και, τέλος, να επιχειρήσει να πείσει τον Αμερικανό πρόεδρο ότι η «δουλειά» στο Ιράν δεν πρέπει να μείνει στη μέση και ότι απαιτείται ακόμη ένα πλήγμα στις βαλλιστικές εγκαταστάσεις της Τεχεράνης.
Η δεύτερη φάση της συμφωνίας στη Γάζα, εν μέσω πολλών παραβιάσεων της εκεχειρίας από το Ισραήλ, παρουσιάζει πολλές δυσκολίες, καθώς η σύνθεση της διεθνούς δύναμης σταθεροποίησης και οι όροι εντολής της είναι θέμα που διχάζει, με το Ισραήλ βεβαίως να βάζει «βέτο» στη συμμετοχή τουρκικών δυνάμεων στη δύναμη αυτή, θεωρώντας ότι η τουρκική συμμετοχή ουσιαστικά θα διευκολύνει την ίδια τη Χαμάς να επιβιώσει της όλης διαδικασίας.
Επίσης, εξαιρετικά κρίσιμο είναι το ποιος θα αναλάβει τη διαδικασία αφοπλισμού της Χαμάς και την πιστοποίηση αυτής της διαδικασίας, καθώς το Ισραήλ θέλει να έχει λόγο στη φάση του αφοπλισμού, ενώ δεν είναι σαφές εάν υπάρχει πρόθεση για αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων από ολόκληρο το έδαφος της Γάζας. Προβληματικό ακόμη παραμένει και το θέμα της διακυβέρνησης της Γάζας, εφόσον όλες οι προηγούμενες φάσεις υλοποιηθούν κανονικά.
Ο Μπ. Νετανιάχου έχει ανοικτό και το μέτωπο με τη Συρία και τον Λίβανο, όπου οι επιθέσεις εναντίον στόχων της Χεζμπολάχ στον Λίβανο δημιουργούν αποσταθεροποιητικές τάσεις, ενώ η συνεχιζόμενη παρουσία του ισραηλινού στρατού σε νότιες περιοχές της Συρίας επίσης υπονομεύει τη σταθερότητα του καθεστώτος Αλ Σαράα, ο οποίος έχει τη στήριξη του προέδρου Τραμπ και της διεθνούς κοινότητας.
Η Τουρκία, άλλωστε, κατηγόρησε ευθέως το Ισραήλ ότι καθοδηγεί τους Κούρδους του SDF να μην ενσωματωθούν στον κυβερνητικό στρατό, όπως προέβλεπε η συμφωνία την περασμένη άνοιξη, και ότι χρησιμοποιεί το SDF για να υπονομεύσει τόσο τη συριακή κυβέρνηση όσο και τις προσπάθειες του προέδρου Ερντογάν για ειρήνευση με το κουρδικό στοιχείο στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Όμως, για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό, προτεραιότητα φαίνεται να είναι να πεισθεί ο Ντ. Τραμπ, για την ανάγκη ενός νέου πλήγματος εναντίον της Τεχεράνης, ώστε να αντιμετωπιστεί η μεγάλη απειλή, που, όπως φάνηκε και στην τελευταία αντιπαράθεση των δύο χωρών, είναι πραγματική: το βαλλιστικό πρόγραμμα του Ιράν. Ο Μπ. Νετανιάχου, σύμφωνα με δημοσιεύματα των ισραηλινών ΜΜΕ, θα παρουσιάσει συγκεκριμένο σχέδιο για κοινές επιθέσεις σε στόχους στο Ιράν.
Όλη αυτή η συζήτηση θα γίνει από τον Ισραηλινό πρωθυπουργό προβάλλοντας τη «μεγάλη εικόνα» της νέας Μέσης Ανατολής, γνωρίζοντας ότι τέτοια αφηγήματα τραβούν το ενδιαφέρον του Ντ. Τραμπ. Στο σχέδιο αυτό εντάσσεται και η δημιουργία συνθηκών ασφάλειας ώστε το Ισραήλ να μπορέσει να διευρύνει τις Συμφωνίες του Αβραάμ με τη Σαουδική Αραβία και να αρχίσουν να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την εκκίνηση, μετά από δύο χρόνια καθυστέρησης που προκλήθηκε από τον πόλεμο της Γάζας, της συγκρότησης του μεγαλόπνοου σχεδίου IMEC.Του διαδρόμου που θα ενώνει την Ινδία με την Ευρώπη μέσω των χωρών του Κόλπου, του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ελλάδας.
Έτσι, μέσα από αυτή τη συζήτηση θα διαμορφωθεί και ένα ακόμη πλαίσιο στρατηγικής συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ελλάδα και την Κύπρο, κάτι εξαιρετικά σημαντικό, μετά και τη βελτίωση των σχέσεων αυτών τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα, εκτός των συμφωνιών που έχουν αυξήσει το αμερικανικό στρατιωτικό αποτύπωμα στη χώρα, πέτυχε να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη των ΗΠΑ ώστε να γίνει πύλη εισόδου του αμερικανικού LNG στην κεντρική και ανατολική Ευρώπη μέσω του Κάθετου Αγωγού, ενώ υπάρχει και αναβαθμισμένη στρατηγική σχέση των ΗΠΑ με την Κύπρο, που έχει οδηγήσει και στην άρση των κυρώσεων που υπήρχαν για προμήθεια αμερικανικών εξοπλισμών.
Αυτό που αρκετές φορές αναφέρθηκε στις δημόσιες δηλώσεις των ηγετών των τριών χωρών, Κυρ. Μητσοτάκη, Ν. Χριστοδουλίδη και Μπ. Νετανιάχου, για την ανάγκη εγγύησης της ασφάλειας των θαλάσσιων μεταφορών και υποδομών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου είναι κάτι απολύτως συμβατό με την τριμερή συνεργασία, με την επιδίωξη αναβίωσης του σχήματος 3+1 και φυσικά αναδεικνύει και εστιάζει στο ποια πλευρά βρίσκεται η απειλή ασφάλειας στην Ανατολική Μεσόγειο. Την οποία φωτογράφισε ο Μπ. Νετανιάχου κοιτάζοντας προς την Άγκυρα, όταν προειδοποίησε ότι δεν θα επιτραπεί η αναβίωση «αυτοκρατοριών» στην περιοχή.
Ο Ντ. Τραμπ φυσικά έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον Τ. Ερντογάν, αλλά η ασφάλεια του Ισραήλ παραμένει εγγυημένη και νομοθετικά στις ΗΠΑ, ενώ η ισχύς του ισραηλινού λόμπι, ακόμη και στο σημερινό περιβάλλον του Λευκού Οίκου, είναι σημαντική, παρά τις πιέσεις που ασκούνται από ακραία στελέχη του MAGA, τα οποία θεωρούν ότι ο Μπ. Νετανιάχου έχει παρασύρει τις ΗΠΑ και τον πρόεδρο Τραμπ σε περιπέτειες που υποβαθμίζουν την πολιτική America First.
Καθώς, βεβαίως, το Ισραήλ βιώνει μια δύσκολη περίοδο λόγω της απομόνωσης που έχει επιφέρει στη χώρα ο πόλεμος της Γάζας, είναι ιδιαίτερης σημασίας η ανακοίνωση που έγινε την περασμένη εβδομάδα από τον Μπ. Νετανιάχου ότι θα διατεθεί ποσό ύψους 110 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ώστε μέσα στην επόμενη δεκαετία το Ισραήλ να καταστεί αυτάρκες σε ό,τι αφορά την άμυνα και τους εξοπλισμούς.
Το σχέδιο αυτό έρχεται να απαντήσει στις προκλήσεις που ήδη αντιμετωπίζει το Ισραήλ: στα εμπάργκο από αρκετές χώρες, στις δεύτερες σκέψεις που θα μπορούσαν να υπάρξουν ακόμη και στο ίδιο το αμερικανικό Κογκρέσο για τον εξοπλισμό του Ισραήλ, αλλά κυρίως στην τεράστια ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας στην Τουρκία, η οποία πλέον αποτελεί τον μεγάλο περιφερειακό αντίπαλο του Ισραήλ. Και σε αυτό το «παιχνίδι», η Ελλάδα και η Κύπρος, χωρίς να εμπλέκονται ευθέως, είναι προφανές ότι, εάν χρειασθεί να κάνουν επιλογή, αυτή σίγουρα δεν θα είναι η Τουρκία.
Πηγή: Liberal/Νίκος Μελέτης
