Όπως αναφέρουν εκπρόσωποι φορέων της περιοχής τα τελευταία αποθέματα της λίμνης αρδεύτηκαν την περασμένη εβδομάδα κι έκτοτε οι αγρότες περιμένουν τις βροχές για να μπορέσουν να τροφοδοτήσουν με νερό τα χωράφια τους.
«Πράγματι το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στην περιοχή είναι πολύ μεγάλο. Σε πρώτη φάση το αντιμετωπίζουν οι αγρότες οι οποίοι δεν μπορούν να ποτίσουν τα χωράφια τους, όμως αν δεν αλλάξει άμεσα η κατάσταση τότε ενδεχομένως να έχουμε πρόβλημα και στο θέμα της ύδρευσης» υπογραμμίζει στα Μακεδονικά Νέα ο δήμαρχος Παιονίας, Κωνσταντίνος Σιωνίδης.
Ο τελευταίος τονίζει πως η τεχνητή λίμνη Αρτζάν εκτός από τον αρδευτικό της ρόλο, αποτελούσε παράλληλα και αντιπλημμυρικό έργο απέναντι στις ισχυρές βροχοπτώσεις που σημειώνονταν κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες του χρόνου.
«Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η τεχνητή λίμνη δεν μπόρεσε να τροφοδοτηθεί με νερό από τον Αξιό και λόγω της έλλειψης βροχοπτώσεων οδηγήθηκαμε σε αυτό το σημείο. Ας ελπίσουμε ότι σύντομα τα πράγματα θα αλλάξουν, γιατί υπάρχουν επαγγελματίες του πρωτογενή τομέα οι οποίοι βρίσκονται πραγματικά σε απόγνωση. Ήδη τα τελευταία χρόνια κάποιοι από αυτούς έχουν αποσυρθεί από τις καλλιέργειές τους κι έχουν "μετακομίσει" στον βιομηχανικό χώρο και κυρίως στη Θεσσαλονίκη και τώρα βρισκόμαστε ξανά σε ένα αδιέξοδο» συμπληρώνει ο κ. Σιωνίδης.
Την δύσκολη κατάσταση που βιώνει η περιοχή εξηγεί επίσης αναλυτικά ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Βαφειοχωρίου, Χρήστος Τζιβλικάκης. «Φυσικά και υπάρχει απόγνωση και αγωνία για το μέλλον. Όταν είσαι αγρότης και δεν υπάρχει σταγόνα για να ποτίσεις το χωράφι σου, τι άλλο μπορεί να υπάρξει» τονίζει αρχικά.
Και αναφερόμενος στα αίτια που οδήγησαν στην "εξαφάνιση" του ταμιευτήρα πρόσθεσε: «Στην λίμνη υπάρχουν δύο αντλιοστάσια. Στο ένα γίνεται η "πλήρωση" που βάζει το νερό στον ταμιευτήρα και το άλλο αντλιοστάσιο είναι της πιέσεως που στέλνει ουσιαστικά το νερό στις παροχές των χωραφιών, σε ένα δίκτυο 12.000 στρεμμάτων. Από αυτά τα τελευταία χρόνια τα τελευταία χρόνια έφτασαν να ποτίζονται περίπου τα μισά, ήτοι 6.500 στρέμματα. Η συμμετοχή των αγροτών στο έργο μειώθηκε πολύ, διότι η ενέργεια που απαιτούνταν είχε αυξήσει σημαντικά το ποσό που δαπανούνταν για την άρδευση. Εκτός από αυτό όμως δεν βοήθησε και ο Αξιός ο οποίος ολόκληρο σχεδόν το καλοκαίρι δεν είχε νερό, με αποτέλεσμα να μην μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε νερό και να μην δουλέψει το αρδευτικό.
Κατά τις δύο τελευταίες χρονιές που έχουμε ξηρασία, τροφοδοτήθηκε μεν το αντλιοστάσιο της πλήρωσης από τον Αξιό αλλά όχι όσο θα έπρεπε. Όταν το νερό τραβιέται από το ποτάμι πέφτει σε αυτή τη λεκάνη του ταμιευτήρα στην οποία όμως όταν το έργο κατασκευάστηκε, δεν τοποθετήθηκε μόνωση. Έχει χώμα. Φέτος λοιπόν που δεν στάθηκε εφικτό να αποθηκευτεί νερό από τον Αξιό, όσο νερό έμεινε σιγά σιγά από τη ζέστη και το χώμα εξατμίστηκε και στέγνωσε. Με λίγα λόγια δεν μπήκε νερό μέσα, επειδή δεν μπόρεσε να μας τροφοδοτήσει ο Αξιός. Να γίνει επί της ουσίας η πλήρωση.
Και δεν μιλάμε για τη βροχή. Μιλάμε για εκατομμύρια κυβικά νερού. Δεν μπορεί η βροχή να σηκώσει τη στάθμη σε τέτοιο βαθμό, ώστε να ικανοποιηθούν οι αρδευτικές ανάγκες. Είναι σαν να θάβετε έναν κουβά με νερό μέσα στο χώμα και να τον ποτίζετε από πάνω με νερό. Αυτό το νερό σε συνθήκες καύσωνα, το πολύ σε πέντε ημέρες θα έχει εξατμιστεί ή θα έχει απορροφηθεί από το χώμα. Η περσινή χρονιά για παράδειγμα ήταν τόσο απαιτητική σε νερό λόγω της ξηρασίας που οι αγρότες οδηγήθηκαν σε υπερκατανάλωση. Πάντα ωστόσο, υπήρχε ένα απόθεμα νερού από χρόνο σε χρόνο. Πέρσι αυτό το απόθεμα σχεδόν εξαντλήθηκε και φέτος από τη στιγμή που δεν μπορέσαμε να βάλουμε νερό μέσα από τον Αξιό δεν στάθηκε ικανό να αναπληρωθεί»
Σε ερώτηση για την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο Βαφειοχώρι που πλήττεται σοβαρά από την λειψυδρία στον ταμιευτήρα ο κ. Τζιβλικάκης συμπληρώνει πως «οι κάτοικοι εδώ είναι σε απόγνωση. Διότι δεν είναι μόνο η έλλειψη νερού για την άρδευση. Είναι και ότι όλα όσα απαιτούνται για την καλλιέργεια μιας έκτασης έχουν αυξηθεί. Μια οικογένεια για παράδειγμα που καλλιεργεί 200 στρέμματα στάρι δεν μπορεί να εξοικονομίσει χρήματα για να ζήσει. Τώρα ήρθε και αυτό και η κατάσταση γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη ακόμη και για την καθημερινότητα. Αυτοί που δεν είχαν νοικιασμένα στρέμματα τα παράτησαν, ενώ αυτοί που πήραν δάνεια για να συντηρήσουν τις καλλιέργειες τους βρίσκονται στο χείλος της καταστροφής».
