Όμως, τι σημαίνουν στην πράξη οι «εγγυήσεις ασφαλείας», διερωτάται το BBC.
Προφανώς η Ουκρανία θα χρειαστεί ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας μετά την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας, για να αποτρέψει τη Ρωσία από το να της επιτεθεί και πάλι.
Η αστυνόμευση του εναέριου χώρου της Ουκρανίας είναι μια πιθανή επιλογή και θα μπορούσε να γίνει με την τοποθέτηση αεροσκαφών σε υπάρχουσες αεροπορικές βάσεις στη γειτονική Πολωνία ή τη Ρουμανία, με τη συμμετοχή των ΗΠΑ.
Όμως, θα χρειαστούν ακόμα σαφείς και ισχυρούς κανόνες εμπλοκής, αν πρόκειται να είναι κάτι περισσότερο από μια συμβολική χειρονομία.
Στην ξηρά, η κατάσταση γίνεται πιο προβληματική.
Ο Συνασπισμός των Προθύμων δεν μπορεί να συγκεντρώσει αρκετά στρατεύματα για να αναπτύξει για να διασφαλίσει αυτήν τη γραμμή επαφής, ακόμη και αν ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν συμφωνούσε με αυτό, κάτι που δεν θα κάνει.
Ένα μεγάλο ερωτηματικό, ωστόσο, παραμένει σχετικά με το τι θα αποδεχτεί η Ρωσία ως εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία. Πολλοί σχολιαστές έχουν υποδείξει ότι η Μόσχα δεν θα πρέπει να έχει κανένα λόγο σε αυτό το θέμα.
Θα αναλάβουν δράση οι ΗΠΑ;
Πολλοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν δηλώσει ότι οποιαδήποτε μελλοντική «δύναμη διαβεβαίωσης» που θα παρέχεται από τον Συνασπισμό των Προθύμων πρέπει να έχει τη συμβολή των ΗΠΑ, κάτι για το οποίο μέχρι τη σύνοδο κορυφής της Αλάσκας την περασμένη εβδομάδα, ο Τραμπ αρνούνταν να δεσμευτεί.
Τώρα έχει δηλώσει ότι οι ΗΠΑ θα συμμετάσχουν, αλλά χωρίς χερσαία στρατεύματα στην Ουκρανία.
Ο Τραμπ έχει υπονοήσει ότι η αεροπορική υποστήριξη των ΗΠΑ θα είναι διαθέσιμη με κάποια μορφή δίχως να παρέχει διευκρινίσεις.
Ο πρώην Βρετανός Υπουργός Άμυνας Σερ Μπεν Γουάλας πιστεύει ότι η Δύση, συλλογικά, δεν ήταν αρκετά σταθερή στο να αντισταθεί στον Βλαντιμίρ Πούτιν.
«Η πραγματικότητα που όλοι φαίνεται να θέλουν να αποφύγουν να παραδεχτούν ή να κάνουν οτιδήποτε είναι ότι ο Πούτιν δεν δείχνει κανένα σημάδι ότι θέλει να σταματήσει τις δολοφονίες», κατέληξε.
