Το πέρασμα από τις Σέρρες που είχαν πάνω από 6.500 ασπρόμαυρους φιλάθλους ήταν εμφατικό — 0-5 απέναντι στον Πανσερραϊκό — και το έκτο σερί τρίποντο σε όλες τις διοργανώσεις διατηρεί τον «Δικέφαλο του Βορρά» ακλόνητο στην κορυφή της βαθμολογίας, με μια εικόνα που αποπνέει αυτοπεποίθηση, πλάνο και σταθερότητα.
Αυτός ο ΠΑΟΚ δεν κάνει απλά βαθμοθηρία, είναι θεαματικός. Παίζει ποδόσφαιρο κυριαρχίας, με ταχύτητα, δημιουργία και συνεχή εναλλαγή ρόλων, αποδεικνύοντας πως η δουλειά του Ραζβάν Λουτσέσκου αρχίζει να αποδίδει στο έπακρο.
Δεν είναι τυχαίο πως σε κάθε παιχνίδι υπάρχουν διαφορετικοί πρωταγωνιστές. Στις Σέρρες, ο Μπιάνκο έκλεψε την παράσταση με ένα εκπληκτικό γκολ, ο Ίβανούσετς και ο Τέιλορ πρόσφεραν ασίστ στα γκολ του Οζντόεφ, ενώ ο Γιακουμάκης δείχνει να βρίσκει ρυθμό και να κάνει το γκολ… καθημερινή του συνήθεια.
Και φυσικά, πώς να μην σταθεί κανείς στον Μαγκόμεντ Οζντόεφ; Σεληνιασμένος, με τέσσερα γκολ μέσα σε μια εβδομάδα, αποτελεί αυτή τη στιγμή έναν από τους πιο φορμαρισμένους μέσους του πρωταθλήματος, προσφέροντας και εμπειρία και ουσία στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, μαζί με τον ασταμάτητο Μεϊτέ.
Η χημεία της ομάδας δείχνει να «δένει» κάθε εβδομάδα και το ροτέισον του Λουτσέσκου αποδεικνύεται εξαιρετικά αποδοτικό, καθώς όλοι μπαίνουν και δίνουν το κάτι παραπάνω.
Ο Ρουμάνος τεχνικός έχει κάθε λόγο να χαμογελά. Ο ΠΑΟΚ του παίζει με ένταση, ομαδικότητα και συνέπεια.
Ο στόχος πλέον είναι ξεκάθαρος: να διατηρηθεί αυτό το μομέντουμ ενόψει δύο κρίσιμων αγώνων που ακολουθούν. Πρώτα η γεμάτη Τούμπα περιμένει τη Γιούνγκ Μπόις για την 4η αγωνιστική της League Phase του Europa League, με μοναδικό στόχο τη νίκη που θα φέρει το ευρωπαϊκό «βήμα» πρόκρισης.
Και αμέσως μετά, το μεγάλο ντέρμπι στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό, εξίσου δύσκολο και απαιτητικό με στόχο την παραμονή στην κορυφή πριν την διακοπή ελέω εθνικών ομάδων.
Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση, με το ποδόσφαιρό του να πείθει και τον κόσμο του να είναι απόλυτα ικανοποιημένος με αυτό που βλέπει.
Αν συνεχίσει με την ίδια συγκέντρωση, ενέργεια και πείσμα, τότε δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο Δικέφαλος έχει κάθε λόγο να κοιτάζει την κορυφή — και να μην τη φοβάται καθόλου.
