Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως η πορεία της Ελλάδας πρέπει να αφοριστεί ή να χαρακτηριστεί ως αποτυχία. Αντίθετα, η ομάδα του Βασίλη Σπανούλη απέδειξε πως διαθέτει ταλέντο, χαρακτήρα και παίκτες ικανούς να σταθούν στην κορυφή της Ευρώπης. Από την αρχή του τουρνουά, ο στόχος ήταν το μετάλλιο. Και τώρα, η Εθνική έχει μπροστά της τον μικρό τελικό απέναντι στη Φινλανδία, με την ευκαιρία να κατακτήσει το χάλκινο. Αν κάποιος έλεγε πριν την έναρξη της διοργάνωσης ότι η Ελλάδα θα φτάσει ως εδώ, όλοι θα μιλούσαν για δεδομένη επιτυχία. Τώρα τι άλλαξε μετά από μία ήττα, όσο βαριά κι αν ήταν αυτή;
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μεγαθήρια του ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως η Σερβία, η Γαλλία ή η Ισπανία αποκλείστηκαν πολύ νωρίτερα. Η Ελλάδα ήταν εκεί, παρούσα στα μεγάλα ραντεβού, κρατώντας εκατομμύρια Έλληνες καρφωμένους μπροστά στις τηλεοράσεις τους, όπως είχε να συμβεί ίσως από το 2005, όταν κατακτήθηκε το χρυσό στο Βελιγράδι.
Η δουλειά, βέβαια, δεν έχει τελειώσει. Το ένα ματς που απομένει είναι το σημαντικότερο των τελευταίων ετών, καθώς μπορεί να σφραγίσει με μετάλλιο μια πορεία που ήδη έχει αφήσει θετικό αποτύπωμα. Η Εθνική αυτή έδειξε πως μπορεί να ξαναφέρει τον κόσμο κοντά της, πως έχει προοπτική και όραμα. Και το ελάχιστο που της αξίζει είναι η στήριξη όλων μας. Και αυτή τη φορά δεν πρέπει κανείς να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Ραντεβού την Κυριακή (17:00)...
