Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς με ξεκάθαρη στόχευση να φύγει τουλάχιστον με τον βαθμό από το νησί, παρέταξε μία ενδεκάδα περισσότερο αμυντικογενή. Δηλαδή με τον Μασούρα στα εξτρέμ, ποντάροντας στο ότι ο μεσοεπιθετικός της Αλ Καλίτζ θα δίνει τα απαραίτητα ντουμπλαρίσματα στον Βαγιαννίδη στα δεξιά της άμυνας, με τον Κουρμπέλη στα χαφ, αξιολογώντας πως σπάνιες θα είναι οι στιγμές που θα περάσει τη μεσαία γραμμή αλλά και στην εμπειρία του Τάσου Μπακασέτα.
Η αλήθεια είναι πως ανάλογη στόχευση είχε και η Σκωτία. Δηλαδή να φυλάξει τα νότα της και να βρει τις στιγμές της μέσω στημένων φάσεων, κάτι που κυρίως έγινε στο δεύτερο μέρος.
Παρά το άνευρο πρώτο μέρος, η Ελλάδα βρήκε ένα σπουδαίο γκολ με τον Τσιμίκα στο 62', όμως στη συνέχεια ακολούθησε ένας εφιάλτης. Τρία γκολ από τη Σκωτία μέσα σε μισή ώρα (τα δύο σχεδόν ίδια, το άλλο από λάθος του Τζολάκη) και μία ήττα-μαχαιριά.
Η νέα εποχή του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι απαραίτητο να εμπεριέχει τους Μουζακίτη, Κωνσταντέλια και Καρέτσα. Οποιοσδήποτε άλλος χρησιμοποιείται στην θέση τους, είναι ξεκάθαρο downgrade.
Μπορεί εν τέλει το συντηρητικό πλάνο να βγήκε με το γκολ του Τσιμίκα, όμως δεν μπορούν να πηγαίνουν όλα by the book. Η Ελλάδα πέταξε στον... κάλαθο των αχρήστων ένα ημίχρονο όπου θα μπορούσε να είχε πετύχει πολλά περισσότερα, κόντρα σε μία ομάδα που απλώς περίμενε στο δικό της μισό με μεγάλη απάθεια.
Πλέον, ακολουθεί ένα κομβικό παιχνίδι απέναντι στη Δανία στην Κοπεγχάγη, στην τελευταία ευκαιρία της Εθνικής ομάδας να παραμείνει ζωντανή στη μάχη για τον δρόμο του Μουντιάλ.
Αυτά τα παιδιά έχουν αποδείξει ότι μπορούν να πετύχουν σπουδαία πράγματα, θα πρέπει όμως να γίνει σωστή αξιολόγηση απ' όλους, με σκοπό στο Πάρκεν να παίξουν οι ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ και ΠΟΙΟΤΙΚΟΤΕΡΟΙ Έλληνες ποδοσφαιριστές.
Είναι ξεκάθαρο...
