Κάνοντας την αποτίμηση της παρουσίας του Πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι ο συγκροτημένος λόγος του, οι κοστολογημένες προτάσεις που κατέθεσε και το σαφές πολιτικό στίγμα που εξέπεμψε, υποχρεώνει την αντιπολίτευση να κυνηγάει τις εξελίξεις. Αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης το πέτυχε γιατί πολύ απλά δεν προσπάθησε να εντυπωσιάσει την κοινή γνώμη με ανέφικτες υποσχέσεις. Αντίθετα, έστειλε το μήνυμα ότι η κυβέρνησή του είναι η μοναδική ρεαλιστική επιλογή σταθερότητας για τη χώρα, σε ένα ευμετάβλητο διεθνές περιβάλλον.
Με λίγα λόγια, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετέτρεψε την επικοινωνιακή πίεση που ασκούνταν στη Νέα Δημοκρατία τις τελευταίες εβδομάδες σε πολιτικό πλεονέκτημα, απευθυνόμενος στην συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Επιπρόσθετα, με την ευρείας κλίμακας μείωση των φορολογικών συντελεστών και τις μεταρρυθμίσεις που ανακοίνωσε απέδειξε για πολλοστή φορά πως ό,τι δεσμεύεται είναι δρομολογημένο να γίνει. Έτσι, από το μεσημέρι της Κυριακής «πέταξε την μπάλα» στην Χαριλάου Τρικούπη και την Κουμουνδούρου που καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να… ακολουθήσουν.
Το πολιτικό αδιέξοδο του ΠΑΣΟΚ
Το μεγαλύτερο πρόβλημα το αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ, αφού με τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν το περασμένο Σαββατοκύριακο ο Νίκος Ανδρουλάκης θα πρέπει να εξηγήσει με ακρίβεια το οικονομικό πρόγραμμά του. Μοιραία, κάθε εξαγγελία θα τίθεται αυτόματα σε σύγκριση με τις αντίστοιχες του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η σύγκριση αυτή δύσκολα θα είναι ευνοϊκή για τον ίδιο, από τη στιγμή που η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει καταφέρει ακόμη να παρουσιάσει ένα πλήρως κοστολογημένο, ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο για την οικονομία, ικανό να σταθεί απέναντι στις κυβερνητικές εξαγγελίες. Η άλλη παράμετρος είναι πώς θα κινηθεί πολιτικά το ΠΑΣΟΚ. Θα λειτουργήσει ως «πράσινος» ΣΥΡΙΖΑ ή θα κινηθεί πιο θεσμικά; Και, επίσης, ο Πρόεδρός του έχει υπονοήσει κατά καιρούς πως θέλει το ΠΑΣΟΚ να είναι πρώτο έστω και με μια ψήφο διαφορά για να σχηματιστεί προοδευτική κυβέρνηση. Μόνο που δεν ξεκαθαρίζει με ποιους θα συνεργαστεί αφού τα δικά του ποσοστά δεν οδηγούν σε αυτοδυναμία. Για παράδειγμα, ψηφίζεις Ανδρουλάκη και παίρνεις Τσίπρα-Φάμελλο ή Ζωή Κωνσταντοπούλου;
Η μονοθεματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ
Όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι αδυνατεί να ξεφύγει από τις λεκτικές υπερβολές. Η αντιπολίτευση που ασκεί είναι μονοθεματική και αγνοεί επιδεικτικά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε άλλους σημαντικούς τομείς που σχετίζονται με την καθημερινότητα των πολιτών. Σύμφωνα με έμπειρους πολιτικούς αναλυτές οι επαναλαμβανόμενες και πολλές φορές μονότονες αναφορές σε «θεσμική κρίση» και «έλλειμμα δημοκρατίας» φανερώνουν απουσία προγραμματικού λόγου παρά εκφράζουν πραγματική ανησυχία για τους θεσμούς. Με αυτόν τον τρόπο η κριτική του Σωκράτη Φάμελλου και των βουλευτών του χάνει το νόημά της από νωρίς, επειδή αντί να προτείνει λύσεις αρκείται σε καταγγελίες και σε προσπάθειες πολιτικής εκμετάλλευσης συγκεκριμένων υποθέσεων που απασχολούν την κοινή γνώμη.
Ξεχνούν, φαίνεται, πως όταν οι πολίτες ψηφίζουν για Πρωθυπουργό, είναι σαν να επιλέγουν σε ποιον πολιτικό αρχηγό θα άφηναν τα κλειδιά του σπιτιού τους εάν έφευγαν για διακοπές. Ποιον, δηλαδή, εμπιστεύονται περισσότερο. Το πρόσφατο παράδειγμα της πολιτικής κρίσης που ταλανίζει την Γαλλία εδώ και σχεδόν δυο χρόνια επιβεβαιώνει τον παραπάνω συλλογισμό.
