Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει, τον περασμένο Μάρτιο, ο Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε ένα εκτελεστικό διάταγμα με στόχο το Ινστιτούτο Σμιθσόνιαν. Ξεκινούσε ως εξής: «Την τελευταία δεκαετία, οι Αμερικανοί έχουν γίνει μάρτυρες μιας συντονισμένης και εκτεταμένης προσπάθειας να ξαναγραφεί η ιστορία του Έθνους μας, αντικαθιστώντας τα αντικειμενικά γεγονότα με μια διαστρεβλωμένη αφήγηση που υπαγορεύεται από ιδεολογικά κίνητρα και όχι από την αλήθεια».
Παρά τη βαρύγδουπη ρητορική, αρκετοί θεώρησαν ότι το διάταγμα συνιστούσε μια συγκαλυμμένη απόπειρα να ξαναγραφτεί η ιστορία σύμφωνα με τις προσωπικές προτιμήσεις του Τραμπ. Το ίδιο το κείμενο, για παράδειγμα, μιλούσε για την ανάγκη απομάκρυνσης της «ακατάλληλης ιδεολογίας» – μια φράση με ανησυχητικό, σχεδόν απειλητικό, τόνο – από χώρους όπως το Σμιθσόνιαν.
Οι ανησυχίες αυτές επιβεβαιώθηκαν αυτή την εβδομάδα. Διαπιστώθηκε ότι ορισμένες ιστορικές πληροφορίες που αφαιρέθηκαν πρόσφατα από το Σμιθσόνιαν ήταν αντικειμενικά στοιχεία που ο Τραμπ αντιπαθεί: μεταξύ αυτών, αναφορά στις δύο διαδικασίες παραπομπής του.
Σύμφωνα με το Σμιθσόνιαν, ένας πίνακας που περιείχε τις πληροφορίες αποσύρθηκε από το Εθνικό Μουσείο Αμερικανικής Ιστορίας τον περασμένο μήνα, στο πλαίσιο επανεξέτασης του «παλαιού περιεχομένου» του μουσείου. Ο πίνακας είχε τοποθετηθεί τον Σεπτέμβριο του 2021 μπροστά από έκθεμα για τη διαδικασία παραπομπής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ίδια η έκθεση είχε τίτλο «Τα όρια της προεδρικής εξουσίας». Και ξαφνικά, εξαφανίστηκαν τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα των προσπαθειών του Κογκρέσου να περιορίσει την εξουσία του Τραμπ.
Δεν είναι απολύτως σαφές αν η αφαίρεση του πίνακα έγινε κατ’ εφαρμογή του προεδρικού διατάγματος. Η Washington Post, που αποκάλυψε την υπόθεση, μετέδωσε πως, σύμφωνα με πηγή, η αναθεώρηση του περιεχομένου ξεκίνησε μετά από πιέσεις του Λευκού Οίκου για την απομάκρυνση ενός διευθυντή μουσείου τέχνης.
Με άλλα λόγια, δεν γνωρίζουμε ακόμη τις ακριβείς συνθήκες – αν υπήρξε άμεση εντολή ή αν οι υπεύθυνοι του μουσείου θεώρησαν ότι ήταν σκόπιμο να κατευνάσουν την κυβέρνηση. Το Σμιθσόνιαν, πάντως, δήλωσε το Σάββατο πως «δεν υπήρξε αίτημα από καμία κυβέρνηση ή κυβερνητικό αξιωματούχο» για την απομάκρυνση του περιεχομένου και πως στην επικαιροποιημένη έκδοση της έκθεσης θα συμπεριληφθούν όλες οι διαδικασίες παραπομπής, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τον Τραμπ.
Όλα αυτά, ωστόσο, συνθέτουν μια εικόνα που θυμίζει έντονα τον Όργουελ. Και δεν είναι το μόνο παράδειγμα.
Ο Τραμπ ποτέ δεν έκρυψε την πρόθεσή του να διαμορφώσει την ιστορία κατά το δοκούν, συχνά προβάλλοντας τη δική του «αλήθεια» μέσα από κατασκευασμένα αφηγήματα. Ούτε δίστασε να πιέσει πρόσωπα και θεσμούς που θα έπρεπε να λειτουργούν ως ανεξάρτητοι διαιτητές της δημόσιας αφήγησης. Όμως τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας ανέβασαν τον πήχη.
Την Παρασκευή, ο Τραμπ απέλυσε την επικεφαλής του Γραφείου Στατιστικών Εργασίας (BLS), λίγες μόλις ώρες αφότου η υπηρεσία παρουσίασε πολύ αρνητικά στοιχεία για την απασχόληση – τα χειρότερα από το 2010, εξαιρουμένων των ετών της πανδημίας.
Ορισμένοι σύμμαχοι του Τραμπ επιχείρησαν να δικαιολογήσουν την απομάκρυνση της δρ. Έρικα Μακ Εντάρφερ, επικαλούμενοι τις συχνές αναθεωρήσεις στα στοιχεία. Όμως ο ίδιος ο Τραμπ το διέψευσε ευθέως, δηλώνοντας στο Newsmax: «Την απολύσαμε επειδή δεν πιστεύαμε τους αριθμούς σήμερα».
Η επιχειρηματολογία του, όπου υπήρξε, στηρίχθηκε σε θεωρίες συνωμοσίας και ανακριβείς ισχυρισμούς, όπως ανέδειξε ο Ντάνιελ Ντέιλ του CNN.
Ακόμη και κάποιοι Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές εξέφρασαν την ανησυχία τους. Η Σίνθια Λάμις από το Ουαϊόμινγκ χαρακτήρισε την ενέργεια «κάπως παρορμητική», επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να ευθύνεται ο στατιστικολόγος επειδή τα δεδομένα δεν ήταν ευνοϊκά για τον πρόεδρο. Ο Τομ Τίλις από τη Βόρεια Καρολίνα δήλωσε πως, αν το έκανε επειδή «δεν του άρεσαν οι αριθμοί, τότε πρέπει να ωριμάσει».
Οι γερουσιαστές Ραντ Πολ (Κεντάκι) και Λίζα Μουρκόφσκι (Αλάσκα) τόνισαν ότι τέτοιες κινήσεις υπονομεύουν την εμπιστοσύνη του κοινού στα επίσημα στατιστικά στοιχεία.
Και αυτό είναι ίσως το πιο ανησυχητικό στοιχείο: όχι μόνο η ίδια η απόλυση, αλλά το μήνυμα που εκπέμπεται σε όλους τους υπόλοιπους δημόσιους λειτουργούς – ότι τα δεδομένα και τα συμπεράσματα που παρουσιάζουν πρέπει να είναι αρεστά στον Τραμπ.
Αυτό δημιουργεί το τέλειο υπόβαθρο για την παραγωγή αναξιόπιστων στοιχείων. Και ακόμη και όταν τα δεδομένα είναι έγκυρα, θα υπάρχει πάντα η υποψία ότι έχουν «μαγειρευτεί» – τόσο από τους πολίτες όσο και από εκείνους που λαμβάνουν κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις. Αν η επόμενη έκθεση για την απασχόληση είναι εντυπωσιακή, θα την πιστέψουν οι αγορές;
Έχουμε δει πολλές φορές τον Τραμπ να προσπαθεί απροκάλυπτα να ελέγξει την αφήγηση και να ξαναγράψει την ιστορία.
Ενδεικτικά:
-Παρουσίασε τους εισβολείς του Καπιτωλίου στις 6 Ιανουαρίου ως «πατριώτες» και «ομήρους» και υποσχέθηκε να τους δώσει χάρη.
-Η κυβέρνησή του επιχείρησε να καταργήσει κάθε πολιτική για τη διαφορετικότητα, την ισότητα και την ένταξη, ακόμη κι αν αυτές τιμούσαν απλώς αφροαμερικανούς και γυναίκες.
-Περιέγραψε διαμαρτυρίες (ακόμα και ειρηνικές) ως «παράνομες» και συνεργάτες του απείλησαν με διώξεις όσους επέκριναν πρόσωπα του κύκλου του.
-Υποστήριξε πως η κριτική σε δικαστές που του είναι αρεστοί θα έπρεπε να είναι παράνομη, παρότι ο ίδιος επιτίθεται συστηματικά σε όσους δεν του είναι.
-Η θητεία του ξεκίνησε με την απομάκρυνση πορτρέτων στρατιωτικών ηγετών που είχαν διαφωνήσει μαζί του, και τη μαζική απόλυση ανεξάρτητων γενικών επιθεωρητών.
Όλα αυτά ενισχύουν την εικόνα ενός προέδρου που προσπαθεί να εδραιώσει την εξουσία του με βαριές τακτικές, καταλήγει το δημοσίευμα του CNN.
