Και πράγματι οι «άλλες εποχές» ήρθαν. Το 2005 με τους Παπαλουκά, Διαμαντίδη, Ζήση και τα άλλα τρομερά μωρά εκείνης της γενιάς, υπό την καθοδήγηση του Παναγιώτη Γιαννάκη, η Εθνική Ελλάδος -η επίσημη αγαπημένη όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε - επανέλαβε την επιτυχία του 1987. Ανέβηκε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και από τότε το...ψάχνουμε, χωρίς ακόμη να το έχουμε βρει.
Θα χρειαστεί να περιμένουμε λίγες ώρες ακόμη για να διαπιστώσουμε ότι πράγματι, αυτή η Εθνική του Βασίλη Σπανούλη και του σούπερ Greek Freak σταρ, Γιάννη Αντετονκούμπο, δείχνει πιο έτοιμη από ποτέ για το μεγάλο βήμα. Απέναντι στην Τουρκία του Εργκίς Αταμάν, αναζητά έναν ακόμη θρίαμβο όπως αυτόν την Εθνικής του 87' και του 2005, ο οποίος θα θα κατοχυρώσει το μετάλλιο, ενώ παράλληλα θα φέρει την Ελλάδα ένα βήμα μακριά από την κορυφή.
Δύσκολο παιχνίδι ασφαλώς, το παραδέχεται αυτό και ο πρώην προπονητής της Εθνικής Ευθύμης Κιουμορτζόγλου, ο άνθρωπος που έκατσε στο πλάι του Κώστα Πολίτη το 1987, όταν η Ελλάδα του Γκάλη, του Γιαννάκη και των υπολοίπων νικούσε τους Γιουγκοσλάβους (δις) των Πέτροβιτς, Ράτζα, Κούκοτς και τους Σοβιετικούς του Μαρτσουλιόνις, του Βολκόφ και του Βάλτερς για το χρυσό μετάλλιο και μετέπειτα head coach της ομάδας στο Ευρωμπάσκετ του 1989, όταν νικούσε ξανά τους Σοβιετικούς και τον Άρβιντας Σαμπόνις στα ημιτελικά αλλά στον τελικό σκόνταψε πάνω στους διοργανωτές Γιουγκοσλάβους λίγο πριν η ομάδα όνειρο των Πλάβι, αρχίσει να σκορπά στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα λόγω του εμφυλίου.
Ο «Κόουτς Κ» όπως τον ξέρουν και τον φωνάζουν οι μπασκετικοί, μιλά στα Μακεδονικά Νέα, για τον ημιτελικό με την Τουρκία λίγες ώρες πριν από το τζάμπολ, μοιράζεται τις δικές του εμπειρίες από την διοργάνωση και αναλύει το τι σημαίνει μια νίκη απέναντι στη γειτονική χώρα σε έναν ημιτελικό κορυφαίας διοργάνωσης.
Συνέντευξη στον Θωμά Καλέση
-Κόουτς, θέλω το δικό σας σχόλιο ενόψει του σημερινού ημιτελικού. Εχετε παρακολουθήσει την Τουρκία;
Φυσικά. Λοιπόν κακά τα ψέματα η Τουρκία είναι μια πολύ δυνατή ομάδα. Το απέδειξε σε όλα τα παιχνίδια που έδωσε μέχρι σήμερα. Ακόμη και στα φιλικά. Σας θυμίζω ότι σε φιλικό έχασε από την Γερμανία εκτός έδρας με μόνο ένα καλάθι διαφορά, ενώ τώρα στο Πανευρωπαϊκό συνεχίζει μόνο με νίκες. Το ρόστερ της είναι πολύ καλό, ενδεχομένως και λίγο καλύτερο από το ελληνικό στο σύνολο, αν και τώρα έχουν αλλάξει κάπως τα δεδομένα καθώς δεν γνωρίζουμε εάν θα καταφέρει να παίξει ο Όσμαν ή όχι.
Εάν δεν παίξει ή αν αγωνιστεί τραυματίας αυτό ενδεχομένως να σημαίνει ότι δεν θα έχει καλή απόδοση, άρα θα χαθούν οι 14 πόντοι που έχει μ.ο., τους οποίους ο αντίπαλος θα πρέπει να τους βρει από αλλού, πράγμα το οποίο μας ευνοεί. Άρα λοιπόν, εάν πριν λίγες ημέρες έλεγα ότι η Τουρκία έχει ελαφρύ πλεονέκτημα, τώρα αυτό μάλλον έχει γυρίσει προς την Ελλάδα υπό την προϋπόθεση ότι ο Όσμαν δεν θα είναι 100% έτοιμος.
-Απέναντι σε αυτή την Τουρκία, η Ελλάδα τι έχει να αντιπαρατάξει;
Έχει έναν κυριολεκτικά πάρα πολύ "πεινασμένο" και αποφασισμένο να πάρει το μετάλλιο, Αντετονκούμπο. Ο Γιάννης φέτος παίζει εκπληκτικά καλά σε σύγκριση με τα προηγούμενα τουρνουά και τις εμφανίσεις του με την Εθνική Ελλάδος. Τώρα δηλαδή, εάν το έχετε προσέξει μοιράζει την μπάλα κάθε φορά που πιέζεται από δύο και τρεις. Δεν "τραβάει" δηλαδή τις προσπάθειες υπό οποιαδήποτε συνθήκη.
Μοιράζει τη μπάλα και εκεί αναλαμβάνουν την προσπάθεια δύο - τρεις δικοί μας παίκτες που είναι ελεύθεροι. Αυτό θα είναι και το κλειδί του σημερινού αγώνα. Το ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα. Σε αυτόν τον τομέα, εκτός από το τελευταίο παιχνίδι με τη Λιθουανία, σε όλα τα άλλα είχαμε πολύ καλό ποσοστό. Ελπίζω ότι και σήμερα θα έχουμε το ανάλογη ευστοχία στα ελεύθερα σουτ που ούτως ή άλλως θα κάνουν οι συμπαίκτες του Γιάννη.
Πλέον αυτού, βγήκαν και άλλοι δύο - τρεις παίκτες εξαιρετικοί που έχουν βοηθήσει. Δεν μιλάω φυσικά για τους Σλούκα και Παπανικολάου, που ήταν αναμενόμενο ότι θα βοηθήσουν γιατί είναι καλοί παίκτες και τους γνωρίζουμε, μιλάω όμως για τον Τολιόπουλο, για τον Κ. Αντετονκούμπο, για τον Ντόρσι, ο οποίος σε αρκετά παιχνίδια πλην του τελευταίου ήταν εξαιρετικός. Αν όλοι αυτοί σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και βοηθήσουν και λίγο οι υπόλοιποι, νομίζω ότι έχουμε πολύ καλή τύχη.
-Είπατε ότι η Τουρκία έχει καλό ρόστερ υπό την προϋπόθεση ότι ο Οσμάν θα αγωνιστεί. Εσείς όμως στο παρελθόν έχετε βρεθεί στον ίδιο θεσμό και κοουτσάρετε την ομάδα απέναντι σε μεγαθήρια όπως η Γιουγκοσλαβία και η Σοβιετική Ένωση, απέναντι στις οποίες επικρατήσατε.
Αυτό είναι το παιχνίδι. Δείτε τι έγινε με την Σερβία φέτος. Πριν από την έναρξη του τουρνουά όλοι θεωρούσαν δεδομένο ότι η Σερβία θα είναι πρώτη και ψάχναμε τον δεύτερο. Στην πράξη έφυγε γρήγορα με το αεροπλάνο. Το ίδιο και με την Γαλλία, λέγαμε ότι θα πάει μακριά, δεν τα κατάφερε. Αυτό είναι το σπορ. Ο ένας μόνος κερδίζει. Και αυτός ο ένας μπορεί να είναι σε λίγο καλύτερη μέρα από το αναμενόμενο, μπορεί οι προπονητές να συμβάλλουν παραπάνω και το αποτέλεσμα είναι πολύ λογικό να έρθει.
Βέβαια στο μπάσκετ, είναι μικρές οι πιθανότητες στατιστικά να κερδίσουν οι αδύνατες ομάδες, αλλά στο σημερινό παιχνίδι δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο. Μιλάμε για ίσης δυναμικότητας ομάδες και ενδεχομένως σήμερα, λίγο καλύτερη την Ελλάδα.
-Το γεγονός ότι προπονητής της Τουρκίας, ο Εργκίν Αταμάν είναι και προπονητής του Παναθηναϊκού και γνωρίζει καλά κάποιους από τους παίκτες της ομάδας που αγωνίζονται με την εθνική ομάδα, θα παίξει ρόλο στο σημερινό παιχνίδι;
Μικρό ρόλο παίζει, ενώ το ίδιο ισχύει και για τον δικό μας προπονητή. Δεν είναι εντελώς άγνωστοι οι παίκτες της Τουρκίας. Τους συναντάμε στη Euroleague, τους έχουμε παρακολουθήσει πολύ με το σκάουτινγκ και τα βίντεο. Εάν λοιπόν ο ένας ή ο άλλος καταφέρουν να απομονώσουν κάποιες επιθετικές δραστηριότητες που τις επιλέγουν οι παίκτες και τις μπλοκάρουν θα έχουν αποτέλεσμα. Αυτή άλλωστε είναι και η δουλειά τους.
-Σε τέτοιου είδους παιχνίδια το γεγονός ότι αντιμετωπίζουμε την Τουρκία παίζει ρόλο για τους παίκτες; Το βλέπουν ως πρόκληση ή το αντιμετωπίζουν απλά, ως ένα ακόμη παιχνίδι;
Τους παίκτες καθώς επίσης και τους φιλάθλους και των δύο πλευρών φαίνεται ότι τους ενδιαφέρει γιατί το Ελλάδα - Τουρκία είναι μια διαμάχη γενικότερη. Αλλά αυτό δεν είναι η πραγματικότητα.
Οι παίκτες προετοιμάστηκαν όλο αυτό το διάστημα για τη διοργάνωση, έφυγαν από τα σπίτια τους για να είναι έτοιμοι ώστε να κερδίσουν κάθε παιχνίδι. Άρα δεν έχει τόση μεγάλη σημασία για τους παίκτες ο σημερινός αντίπαλος, όση νομίζουμε πως έχει εμείς που παρακολουθούμε ένα παιχνίδι από μακριά. Το ίδιο ισχύει και για τους προπονητές. Όλοι δούλεψαν σκληρά όλο αυτό το διάστημα για να ταξιδέψουν εκεί, να κάνουν το καλύτερο δυνατό και να πάρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Σ' αυτή τη φάση και η Ελλάδα και η Τουρκία θέλουν ένα μετάλλιο γιατί έχουν αρκετά χρόνια να φτάσουν σε αυτό το επίπεδο. Ως εκ τούτου, όλα είναι στα ίσια και θα μετρήσει πολύ και η ψυχή.
-Εσείς έχετε κρεμάσει μετάλλιο στο στήθος από διάκριση σε αυτό το τουρνουά. Για έναν άνθρωπο του αθλητισμού, τι σημαίνει η κατάκτησή του;
Αυτό εξαρτάται από τον χαρακτήρα του καθενός. Σ' ότι με αφορά θα πω ότι είχα μια λάθος προσέγγιση. Πάντα έλεγα, ότι εντάξει αυτό είναι ένα καλό μετάλλιο, θα πάρω ακόμη ένα. Και αυτή είναι μια λάθος προσέγγιση.
Άλλοι είναι συναισθηματικά δεμένη με την προσπάθεια και αυτό το αντιλαμβάνομαι και τώρα από τις δηλώσεις των δικών μας παικτών. Τούτο σημαίνει, ότι οι Έλληνες θα το χαρούν πάρα πολύ μια ενδεχόμενη κατάκτηση μεταλλίου, γιατί κάποιοι θα κλείσουν την καριέρα τους με αυτό ενώ οι υπόλοιποι θα λένε «ήμουν κι εγώ εκεί».
-Θα είναι και μια ακόμη καλή ευκαιρία να ξαναμπεί το μπάσκετ στη ζωή μας;
Βάσει εμπειρίας δεν τα πιστεύω πια αυτά. Τις ίδιες ερωτήσεις μου έκαναν πάντα και μετά το '87 και μετά το '89 και το 2005. Σίγουρα θα πανηγυρίσουν οι Έλληνες εάν κερδίσουμε, σίγουρα κάποιοι ενδεχομένως να βγουν και στους δρόμους, αλλά πάνω από δέκα - δεκαπέντε ημέρες δεν νομίζω ότι θα κρατήσει αυτό το πανηγύρι.
Μετά θα θυμόμαστε απλά ότι πήραμε ένα μετάλλιο και σε αυτό το Πανευρωπαϊκό.
