Πολλές φορές, όταν συζητάμε νομοσχέδια στη Βουλή, ο πολιτικός λόγος μοιάζει να απέχει από την καθημερινότητα των συμπολιτών μας. Αυτή, όμως, ήταν μία από τις φορές που δεν μιλήσαμε για κάτι «τεχνικό».
Μιλήσαμε για κάτι βαθιά ανθρώπινο, που αφορά τα παιδιά μας, τις οικογένειές μας, τη δημόσια υγεία. Ψηφίσαμε ένα νομοσχέδιο που βάζει κανόνες και ευθύνη εκεί που σήμερα επικρατεί συχνά η ανοχή και η αδιαφορία, στη χρήση και διάθεση κάθε μορφής καπνού και αλκοόλ σε ανηλίκους.
Ως πολίτης αυτής της χώρας, ως βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας αλλά κυρίως ως μητέρα δύο μικρών κοριτσιών, ένιωσα την ανάγκη να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο. Γιατί αυτό το θέμα δεν είναι ιδεολογικό, ούτε κομματικό. Είναι θέμα ευθύνης και φροντίδας για μια γενιά που συχνά αφήνεται να μεγαλώσει μόνη της, σε ένα περιβάλλον που τη διαβρώνει με ήπιες εξαρτήσεις που κανονικοποιούνται.
Το νομοσχέδιο που ψηφίσαμε την περασμένη εβδομάδα, κάνει μια σαφή πολιτική δήλωση. Τα παιδιά μας δεν μπορούν να είναι απροστάτευτα. Δεν γίνεται να επιτρέπουμε σε παιδιά 12 ετών να ατμίζουν έξω από σχολεία, να πίνουν ανεξέλεγκτα σε πάρτι, να καταρρέουν έξω από μαγαζιά χωρίς να θυμούνται τίποτα το επόμενο πρωί. Κι όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Το νομοσχέδιο αλλάζει πολλά και ουσιαστικά. Πρώτον, απαγορεύεται πλέον ρητά η πώληση και διάθεση αλκοόλ και καπνού σε ανηλίκους, ανεξαρτήτως μορφής (παραδοσιακά προϊόντα ή νέας τεχνολογίας όπως τα ηλεκτρονικά τσιγάρα). Οι πωλητές υποχρεούνται να ελέγχουν την ηλικία των καταναλωτών και η ευθύνη μετατοπίζεται από το αφηρημένο «μαγαζί» στο συγκεκριμένο πρόσωπο. Στον υπάλληλο, στον εργαζόμενο, στον άνθρωπο πίσω από τον πάγκο. Αυτή η μετατόπιση δεν φέρνει απλώς αυστηρότητα. Φέρνει πολιτισμό.
Δεύτερον, καθιερώνονται σαφείς, αυστηρές κυρώσεις για τους παραβάτες. Διοικητικές, ποινικές και οικονομικές. Ο ΕΟΔΥ αναλαμβάνει εποπτικό ρόλο στην αγορά αυτών των προϊόντων και η Ελληνική Αστυνομία αποκτά τη δυνατότητα να πραγματοποιεί ελέγχους, όχι μόνο κατόπιν καταγγελίας. Επίσης, δημιουργείται Ψηφιακό Μητρώο Πώλησης, ώστε επιτέλους να ξέρουμε ποιος πουλάει τι, πού και σε ποιον.
Ας το πούμε καθαρά. Το να θέτεις όρια δεν είναι καταπίεση. Είναι αγάπη. Είναι φροντίδα. Είναι προστασία. Αυτό το ξέρει κάθε γονιός που βλέπει το παιδί του να μεγαλώνει και να πειραματίζεται, να νιώθει άτρωτο, να αγγίζει τα όριά του. Η Πολιτεία οφείλει να είναι εκεί, επικουρικά, σταθερά, με θεσμούς και πρόληψη, όχι μόνο με νουθεσίες.
Αυτό το νομοσχέδιο δεν είναι πανάκεια. Ναι, χρειαζόμαστε περισσότερη στήριξη στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ναι, χρειαζόμαστε ψυχολόγους στα σχολεία, δομές πρόληψης, ενημέρωση και εκπαίδευση. Αλλά κάθε βήμα μετρά. Και όταν το κράτος κάνει το σωστό βήμα, οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε και να το στηρίζουμε.
Εμείς, με αυτό το νομοσχέδιο, λέμε κάτι απλό αλλά σημαντικό. Δεν θα μείνουμε θεατές. Δεν θα σιωπήσουμε μπροστά στην κανονικοποίηση της μέθης και του καπνίσματος ή του ατμίσματος στην εφηβεία. Δεν θα αφήσουμε άλλη μια γενιά να παλέψει μόνη της με τις εξαρτήσεις. Ας πούμε επιτέλους το αυτονόητο. Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να μεγαλώνουν με ασφάλεια, αξιοπρέπεια και υγεία. Και εμείς έχουμε το καθήκον να το διασφαλίσουμε.
Η Νεφέλη Χατζηιωαννίδου είναι Βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας
