Όχι να την «τιμήσει» με έναν ακόμη βαρύγδουπο τίτλο κενό περιεχομένου, όπως συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες που το υποτιθέμενο όραμα στερούνταν σοβαρότητας, ρεαλιστικού σχεδίου και ουδέποτε ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, αλλά να την εξοπλίσει με τα κατάλληλα εφόδια ώστε να γίνει αυτό που πραγματικά μπορεί. Ένα Μητροπολιτικό κέντρο ή αλλιώς κόμβος μεταφορών, καινοτομίας, γνώσης και διασύνδεσης της χώρας με τα Βαλκάνια και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Το όραμα του Πρωθυπουργού ήταν σαφές. Η Θεσσαλονίκη δεν πρέπει να αρκείται στο να είναι η «συμπρωτεύουσα» αλλά να μπορεί να λειτουργεί ως αυτόνομος (όσο… περίεργα και αν ακούγεται η λέξη) πυλώνας ανάπτυξης, με διεθνή ρόλο και λόγο. Να γίνει, δηλαδή, πιο εξωστρεφής και πιο «λειτουργική», ώστε να μην περιμένει τις εξελίξεις αλλά να διεκδικεί, να επενδύει και να προοδεύει. Αυτή είναι, εξάλλου, η ουσία της μητροπολιτικής αναβάθμισης που επεδίωξε και πετυχαίνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η Θεσσαλονίκη να πάψει να είναι μια πόλη «κλεισμένη» στον εαυτό της που γκρινιάζει συνεχώς και κοιτάζει διαρκώς προς τον Νότο, αλλά να εξελιχθεί σε ένα δυναμικό κέντρο αναφοράς σε διεθνές επίπεδο, που στρέφει με αξιώσεις το βλέμμα της προς τα βόρεια σύνορά της, έχοντας αποκτήσει προηγουμένως την ικανότητα να προσελκύει επενδύσεις, να παράγει γνώση και να δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας.
Το κερδισμένο στοίχημα της Θεσσαλονίκης
Σχεδόν έξι χρόνια μετά η κυβέρνηση κερδίζει το στοίχημα εθνικής στρατηγικής που έβαλε με τον εαυτό της και αυτό αποτυπώνεται στα έργα που υλοποιούνται και σχεδιάζονται. Το Μετρό αποτελεί πραγματικότητα από τον Νοέμβριο του 2024 και πλέον ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την επέκταση του στην Καλαμαριά. Το FlyOver, η νέα υπερυψωμένη περιφερειακή λεωφόρος, διαμορφώνει έναν σύγχρονο κυκλοφοριακό χάρτη, «ενώνοντας» ανατολικά και δυτικά άκρα, ελαφρύνοντας την καθημερινότητα χιλιάδων πολιτών. Το έργο προχωρά εντός χρονοδιαγραμμάτων, με τον «βαθμό» υλοποίησης του να βρίσκεται σήμερα στο 25% και ορίζοντα παράδοσης την άνοιξη του 2027.
Στον κεντρικό σχεδιασμό βρίσκεται ο Προαστιακός Σιδηρόδρομος, που θα συνδέσει για πρώτη φορά περιοχές όπως το Καλοχώρι, η Σίνδος και τα Διαβατά, με το κέντρο, το λιμάνι και το αεροδρόμιο. Την ίδια στιγμή το τεχνολογικό πάρκο 4ης γενιάς, γνωστό και ως ThessINTEC, στον Δήμο Θερμαϊκού, αδειοδοτήθηκε και φιλοδοξεί να φέρει κοντά την έρευνα, την επιχειρηματικότητα και την εκπαίδευση με διεθνείς επενδυτές, λειτουργώντας ως «επιχειρησιακή ατμομηχανή» για τη Βόρεια Ελλάδα.
Ο στόχος της ισόρροπης ανάπτυξης
Το αξιοσημείωτο είναι ότι αυτή η «μεταμόρφωση» που συντελείται δεν αφορά μόνο το κέντρο της πόλης, αλλά επηρεάζει θετικά όλη την ακτίνα της Μητροπολιτικής Ενότητας Θεσσαλονίκης. Το επιβεβαιώνουν οι υποδομές που υλοποιούνται «περιμετρικά», όπως πχ το παιδιατρικό νοσοκομείο Φιλύρου, το νέο ογκολογικό, το Μητροπολιτικό Πάρκο «Παύλου Μελά» ή ο εκσυγχρονισμός των εγκαταστάσεων των Εθνικών Αθλητικών Κέντρων της Θεσσαλονίκης. Συνδυαστικά, όλες οι παραπάνω παρεμβάσεις έχουν ως στόχο να μειώσουν τις ανισότητες μεταξύ δυτικής και ανατολικής Θεσσαλονίκης, αυξάνοντας τη γεωστρατηγική σημασία της πόλης και κατ’ επέκταση της Μακεδονίας και της Θράκης στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη.
Η ευθύνη της συνέπειας
Μέσα σε αυτό το τοπίο διαμόρφωσης της Θεσσαλονίκης του 2030, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανέβει στο βήμα της 89ης ΔΕΘ για να επιβεβαιώσει ότι η ευθύνη που ανέλαβε απέναντι στην πόλη έχει μετουσιωθεί σε έργα, παρεμβάσεις και χειροπιαστές αλλαγές. Έτσι, η φετινή ομιλία του λειτουργεί και ως καθρέφτης της κυβερνητικής συνέπειας. Γιατί σε τελική ανάλυση, η πιο ουσιαστική πολιτική είναι αυτή που κοιτά τους ανθρώπους στα μάτια. Αυτό είναι και το πολιτικό διακύβευμα της φετινής ΔΕΘ. Πώς, δηλαδή, θα συνεχίσει απρόσκοπτα η πόλη την πορεία προς το νέο της ρόλο. Διότι, κακά τα ψέματα, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν οι Θεσσαλονικείς «χορτάσαμε» και πληρώσαμε «ακριβά» μεγαλόστομες υποσχέσεις τύπου «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» και φιέστες με… μουσαμάδες που είχαν πάνω ζωγραφισμένα εκδοτήρια του μετρό.
