Με κοινή αφετηρία την πόλη της Καστοριάς και προορισμό το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, τρεις αδερφές -η Ράνια, η Βασιλεία και η Νίκη Κιοσέ- κατάφεραν να ξεχωρίσουν στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις, αποσπώντας υψηλές βαθμολογίες και αποδεικνύοντας πως η επιμονή, η πειθαρχία και η αλληλοϋποστήριξη αποτελούν το «κλειδί» της επιτυχίας.
Η Ράνια, η μεγαλύτερη αδερφή, έδωσε για δεύτερη φορά εξετάσεις και με 18.920 μόρια εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ, κάνοντας πραγματικότητα το όνειρό της. «Ήταν μια πολύ μεγάλη ευχάριστη έκπληξη», λέει, μιλώντας για τη χαρά και την ανακούφιση της τελικής επιβεβαίωσης. Αναγνωρίζει, ωστόσο, τη δυσκολία της δεύτερης προσπάθειας.
«Γενικά μπορεί από άποψη ύλης και χρόνου να ήταν πιο εύκολη και διαχειρίσιμη η χρονιά, δυστυχώς όμως είναι λίγο πιο δύσκολη από ψυχολογικής άποψης γιατί είσαι μόνος σου, ξαναδίνεις, υπάρχει άγχος και μεγαλύτερη πίεση. Το να δώσεις δεύτερη φορά δεν είναι κάτι εύκολο. Εγώ το έζησα πιο δύσκολα από ότι την πρώτη χρονιά, γιατί τότε το βιώνεις με τους φίλους σου, έχεις και μια άγνοια κινδύνου ως έναν βαθμό», παραδέχεται.
Παράλληλα, αναγνωρίζει τη σημασία δραστηριοτήτων, οι οποίες βοηθούν στην αποφόρτιση των υποψηφίων. «Έβγαινα κάθε Σάββατο και τη δεύτερη χρονιά μια φορά την εβδομάδα έκανα μαθήματα πιάνου. Δηλαδή προσπάθησα να βρω πράγματα που να με επαναφέρουν λίγο στην καθημερινότητα εκτός των πανελληνίων για να αδειάζει το μυαλό μου», τονίζει.
Δίπλα της, οι δίδυμες αδερφές της, Βασιλεία και Νίκη, βίωσαν για πρώτη φορά τη διαδικασία των Πανελληνίων.
Η Βασιλεία, με 19.480 μόρια, πέρασε επίσης στην Ιατρική του ΑΠΘ και κατατάχθηκε τέταρτη στη σειρά εισακτέων. Αν και δεν είχε αρχικά αποφασίσει το αντικείμενο σπουδών της, μέσα στη χρονιά κατέληξε στον στόχο της.
«Μέσα στη χρονιά αποφάσισα ότι κατευθύνομαι προς τα εκεί. Γενικά όταν βγήκαν τα αποτελέσματα δεν είχα πάρα πολύ άγχος γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα περάσω, αλλά ήταν πάρα πολύ μεγάλη η χαρά. Είμαστε και στην ίδια σχολή με την αδερφή μου, κάτι πάρα πολύ καλό. Γενικά η Θεσσαλονίκη ήταν βασικός στόχος γιατί θέλαμε πολύ να περάσουμε εκεί», σημειώνει σχετικά, περιγράφοντας τη χρονιά ως δύσκολη μεν, αλλά όχι αβάσταχτη.
«Νομίζω ότι γενικά όλοι πριν ξεκινήσει η Τρίτη Λυκείου το έχουμε λίγο μεγαλύτερο στο μυαλό μας. Εγώ μπορώ να πω ότι περίμενα και χειρότερα. Δεν στερήθηκα πράγματα. Έβγαινα έξω, είχα και λίγο ελεύθερο χρόνο. Αν κάποιος έχει σωστό πρόγραμμα και μπορεί να βρει και πώς του βγαίνει σωστά το διάβασμα, μπορεί να τα καταφέρει. Είναι μια χρονιά που έχει περισσότερο διάβασμα και περισσότερη πίεση, αλλά μπορεί να βγει. Στο τέλος, δηλαδή, δεν ένιωθα πτώμα και να μην αντέχω άλλο», εξηγεί, επισημαίνοντας τη σημασία της στήριξης που έλαβε από τους καθηγητές της.
Η Νίκη, με 19.300 μόρια, κατέλαβε την ένατη θέση εισαγωγής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΑΠΘ. Η επιτυχία της ήταν αναμενόμενη, καθώς συγκέντρωσε περισσότερα μόρια από τη βάση εισαγωγής, όμως η συγκίνηση και η χαρά ήταν εξίσου έντονες. «Ήταν μια επιβεβαίωση. Το ήθελα από την αρχή και νομίζω ότι θα μου αρέσει πολύ η σχολή», τονίζει. Παρά τις πιέσεις της χρονιάς, επέλεξε να διατηρήσει ισορροπία, αφιερώνοντας χρόνο και σε δραστηριότητες που την ξεκουράζουν.
«Από ό,τι άκουγα και από τους υπόλοιπους δεν ήταν τόσο τραγικά όσο το παρουσιάζουν και όσο το άκουγα. Νομίζω πως εξαρτάται από το πώς το αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος. Εγώ είχα και πιο πολύ ελεύθερο χρόνο για να βγαίνω και αυτό με βοηθούσε και στο διάβασμα. Σίγουρα υπάρχει πίεση και άγχος, είναι μία από τις πιο δύσκολες χρονιές στη σχολική ζωή, αλλά όποιος βρει κάποιον τρόπο να το αντιμετωπίζει όλο αυτό, νομίζω ότι δεν είναι τόσο δύσκολο», συνεχίζει.
Η ισχύς εν τη ενώσει
Αυτό που ενώνει τις τρεις αδερφές, πέρα από την οικογενειακή τους σχέση, είναι η συνειδητή, μακροχρόνια προσπάθεια και η συνέπεια στο διάβασμα ήδη από το Δημοτικό, αλλά κυρίως η στήριξη που προσέφεραν η μία στην άλλη. Όπως σημειώνουν, το γεγονός ότι έδιναν και οι τρεις μαζί εξετάσεις αποτέλεσε σημαντικό στήριγμα και ενίσχυσε το κίνητρό τους.
Η Ράνια, με την εμπειρία της δεύτερης χρονιάς, στάθηκε πολλές φορές δίπλα στις μικρότερες αδερφές της, αλλά πήρε και δύναμη μέσα από τη δική τους προσπάθεια. «Είχαν φύγει οι περισσότερες φίλες μου, ούσες φοιτήτριες, οπότε ήμουν και πιο μόνη από ό,τι τα κορίτσια. Το γεγονός ότι τις είχα μαζί μου στην καθημερινότητα και ότι το βιώναμε όλο αυτό μαζί ήταν ένα πολύ σημαντικό στήριγμα. Όταν βλέπεις και άλλα άτομα στο σπίτι να διαβάζουν, σίγουρα σου δίνει και ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο να μπορείς να διαβάζεις παραπάνω και εσύ», εξηγεί.
Από την πλευρά τους η Νίκη και η Βασιλεία μιλούν για τη βοήθεια της αδερφής τους, η οποία τους καθοδηγούσε με ψυχραιμία μπροστά στα «αχαρτογράφητα» -για εκείνες- νερά.
«Την πρώτη φορά δεν ξέρεις καθόλου τι γίνεται. Είναι διαφορετικό όταν έχεις κάποιον που τα έχει περάσει και ζείτε και στο ίδιο σπίτι. Με βοήθησε πάρα πολύ, ειδικά όταν δίναμε πανελλήνιες. Η Ράνια ήταν πιο αγχωμένη όταν έδωσε την πρώτη χρονιά. Με βοήθησε πάρα πολύ εξηγώντας μου ότι είναι μια απλή διαδικασία, γιατί το είχαμε ως κάτι πολύ μεγάλο στο μυαλό μας. Και όλη τη χρονιά επειδή είχαμε και τα ίδια μαθήματα μπορούσα να κάνω και ερωτήσεις και νομίζω ότι με βοήθησε πάρα πολύ στις απορίες μου», λέει η Βασιλεία, ενώ η Νίκη προσθέτει ότι «η Ράνια μάς ηρεμούσε και μας μετέφερε την εμπειρία της. Μας έδινε την αίσθηση ασφάλειας».
Οι Πανελλήνιες ως… βήμα εξέλιξης και αυτογνωσίας
Αντιμετωπίζοντας την πρώτη μεγάλη πρόκληση της ζωής τους, οι τρεις αδερφές αποκόμισαν σπουδαία μαθήματα που θα τους συντροφεύουν στην ενήλικη ζωή τους.
Ποια είναι άραγε τα «μαθήματα» που τους δίδαξε αυτή τους η εμπειρία;
«Σίγουρα να πιστεύω λίγο παραπάνω σε μένα, την υπομονή που επέδειξα, αλλά και το γεγονός ότι πείσμωσα και είπα να δώσω ξανά για δεύτερη φορά. Μου βγήκε σε καλό. Πραγματικά ο επιμένων νικά», απαντά η Ράνια.
Από την πλευρά της, η Βασιλεία ανακάλυψε πως είναι περισσότερο πειθαρχημένη και οργανωτική απ’ όσο πίστευε. «Δεν περίμενα ότι θα έχω τόση πειθαρχία για να μπορέσω να κάτσω να διαβάσω αρκετές ώρες. Νομίζω ότι ανακάλυψα ότι είμαι πιο οργανωτική από ότι περίμενα. Είχα την ιδέα ότι δεν θα προλάβαινα να κάνω τίποτα και θα είμαι κλεισμένη στο σπίτι μου. Δεν ήξερα ότι μπορώ να τα κάνω όλα αυτά», παραδέχεται.
Η Νίκη ανακάλυψε τη δύναμη της επιμονής, αλλά και πως τελικά είναι... ψύχραιμη. «Σίγουρα έμαθα πως δεν πρέπει να τα παρατάμε με την πρώτη αποτυχία, να μην το βάζουμε κάτω και να παίρνουμε τα καλά από όλο αυτό. Παράλληλα, αυτό που ανακάλυψα ήταν ότι μπορούσα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. Δεν το περίμενα. Σίγουρα σε αυτό συνέβαλε και ο περίγυρος, οι αδερφές μου και σίγουρα και οι καθηγητές, αλλά αν πιστεύεις στον εαυτό σου νομίζω ότι η ψυχραιμία είναι πολύ σημαντικό να διατηρηθεί», επισημαίνει.
«Οι πανελλήνιες δεν καθορίζουν την αξία ή την εξυπνάδα μας»
Η χαρούμενη για εκείνες στιγμή όπου αντίκρυσαν το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους, για άλλους συνυποψηφίους τους ήταν δυσάρεστη και αγχωτική.
Τι θα ήθελαν οι τρεις αδερφές να πουν σε αυτούς τους νέους;
«Επειδή εγώ είμαι ένα παιδί που και απέτυχα και πέτυχα, είναι πολύ σημαντικό νομίζω να καταλάβουμε όλοι ότι οι πανελλήνιες δεν καθορίζουν σε καμία περίπτωση την αξία ή την εξυπνάδα ή το ποσό εργατικός είναι ένας μαθητής», λέει η Ράνια και υποστηρίζει πως, αντίθετα με την αντίληψη που κυριαρχεί, οι Πανελλήνιες δεν είναι μονόδρομος.
«Θα έλεγα ο καθένας να προσπαθήσει να βρει τον τρόπο που θα τον κάνει χαρούμενο. Δεν χρειάζεται να είναι οι πανελλήνιες ή το να γράψει είκοσι σε όλα τα μαθήματα. Έχουμε τις πανελλήνιες ως κάτι τόσο μεγάλο και ότι είναι το μοναδικό "κλειδί" για την επιτυχία. Πρέπει να αποβάλλουν αυτή την άποψη γιατί δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Δεν κρίνεται η ικανότητα και η εργατικότητα ενός ατόμου από τις πανελλήνιες, γιατί είναι μια πολύ αγχωτική διαδικασία», συνεχίζει.
Από την πλευρά της η Βασιλεία θέλει να δώσει συγχαρητήρια σε όλους για την προσπάθειά τους, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα.
«Στα παιδιά που δεν έχουν ακόμα στόχο, επειδή και εγώ ήμουν ένα από αυτά, από τη Β' Λυκείου δεν ήξερα τι ήθελα να ακολουθήσω. Στα μέσα της Γ' Λυκείου το ανακάλυψα. Δεν πρέπει να έχουν αυτό το άγχος ότι δεν ξέρουν τι θέλουν να κάνουν με τη ζωή τους. Είμαστε 18 ετών, νομίζω ότι θα μας δείξει και η ζωή τι θέλουμε να κάνουμε», συνεχίζει.
Η Νίκη, με τη σειρά της, στέλνει ένα μήνυμα υπομονής και επιμονής: «Να μην απογοητευόμαστε από τα αποτελέσματα των Πανελληνίων γιατί σίγουρα αυτό δεν καθορίζει τη ζωή μας, ούτε την αξία μας. Δε νομίζω ότι έχει τόσο πολύ μεγάλη σημασία το πόσο έγραψε ο καθένας μας στα μαθήματα, το πόσα μόρια έβγαλε στις Πανελλήνιες. Δεν καθορίζει ούτε την εξυπνάδα μας, ούτε το ποσό δούλεψε ο καθένας από μας. Μπορεί να ήταν απλώς μια ατυχής μέρα. Υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο σε αυτό. Και να μην τα βάζουμε κάτω. Το καταλαβαίνω και από τη Ράνια αυτό. Την πρώτη χρονιά δεν πέτυχε τον στόχο της, αλλά δεν τα παράτησε, αποφάσισε να ξαναδώσει και τώρα νομίζω ότι ανταμείφθηκε η προσπάθειά της».
Όσο για τη μετάβαση στη φοιτητική ζωή;
Και οι τρεις δηλώνουν ενθουσιασμένες, αν και ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως ότι μόλις τώρα ξεκινά ένα νέο κεφάλαιο στις ζωές τους. «Θέλω πολύ να πάω, να γνωρίσω τη σχολή και τα μαθήματα», λέει η Βασιλεία. «Νομίζω ότι θα είναι πολύ πιο εύκολο όλο αυτό γιατί θα είμαστε και οι τρεις μαζί», συμπληρώνει η Νίκη.
