Το έργο Northern Lights έχει ήδη ξεκινήσει να αποθηκεύει CO₂ σε υπόγειους ταμιευτήρες 2.600 μέτρα κάτω από τη θάλασσα, ενώ και στην Ραβένα της Ιταλίας προχωρά αντίστοιχο έργο. Τα mega αυτά projects, με αυστηρά χρονοδιαγράμματα και σαφή πολιτική βούληση δείχνουν πώς η Ευρώπη μπορεί να κινηθεί ταχέως στην αγορά ανοίγοντας τον δρόμο και για την εγχώρια αλυσίδα έργων CCS.
Η Ελλάδα θέλει διεκδικήσει με τη σειρά της ενεργό ρόλο στην ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά, με τους επόμενους μήνες να είναι ιδιαίτερα κρίσιμοι για την ωρίμανση του έργου «Prinos CO2 Storage».
Όπως είναι γνωστό, το έργο που υλοποιείται από την EnEarth, θυγατρική της Energean και αποτελεί την πρώτη απόπειρα εφαρμογής της τεχνολογίας CCS και τη μεγαλύτερη βιομηχανική επένδυση στη χώρα (επένδυση που αγγίζει το 1 δισ. ευρώ) ενώ φιλοδοξεί να συμβάλει καθοριστικά στην ενεργειακή μετάβαση και την επίτευξη των εθνικών και ευρωπαϊκών κλιματικών στόχων. Το «Prinos CO2 Storage» έχει ενταχθεί στην 6η λίστα των ευρωπαϊκών Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εγκρίνει χρηματοδοτήσεις για τέσσερα ελληνικά έργα δέσμευσης και αποθήκευσης CO₂ που ξεπερνούν τα 750 εκατ. ευρώ (τσιμεντοβιομηχανία Ηρακλής, Τιτάν, Motor Oil και EnEarth).
Όπως η Νορβηγία αξιοποίησε τα υπεράκτια κοιτάσματά της για να πρωτοστατήσει διεθνώς στο CCS μέσω του έργου Northern Lights, έτσι και η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να μετατρέψει τον Πρίνο σε περιφερειακό κόμβο CCS για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προσελκύοντας κεφάλαια, τεχνογνωσία και νέες θέσεις εργασίας, ενώ παράλληλα προστατεύει τον βιομηχανικό της ιστό από το συνεχώς αυξανόμενο κόστος δικαιωμάτων εκπομπών.
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας CCS μπορεί να παράσχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις ελληνικές βιομηχανίες, δημιουργώντας έτσι ευκαιρίες απασχόλησης και προσελκύοντας χρηματοδότηση από την ΕE.
Πού βρίσκεται ο Πρίνος - Εν αναμονή του ρυθμιστικού πλαισίου
Τα παλιά, εξαντλημένα κοιτάσματα πετρελαίου στον Κόλπο της Καβάλας μπορούν να αποκτήσουν νέα ζωή, λειτουργώντας ως υπόγειες δεξαμενές ικανές να φιλοξενήσουν εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα (CO₂) από βιομηχανικές εγκαταστάσεις της Ελλάδας και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Η επιβεβαιωμένη αποθηκευτική δυναμικότητα του project είναι 1 εκατ. τόνους CO2 ετησίως, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι σε πλήρη ανάπτυξη θα είναι σε θέση να φιλοξενήσει ποσότητες της τάξης των 3 εκατ. τόνων CO2 ετησίως.
Ήδη 15 βιομηχανίες (emitters), έχουν υπογράψει μνημόνια συνεργασίας, γεγονός το οποίο καταδεικνύει το προκαταρκτικό ενδιαφέρον της αγοράς για αξιοποίηση της αποθήκης, ωστόσο το κρίσιμο ρυθμιστικό πλαίσιο για την αγορά αποθήκευσης CO₂ παραμένει θολό. Η εγχώρια αγορά εξακολουθεί να έρχεται αντιμέτωπη με προκλήσεις και ανοιχτά μέτωπα, με τις ρυθμιστικές εκκρεμότητες να αποτελούν βασικό τροχοπέδη.
Η δημόσια διαβούλευση για τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ολοκληρώθηκε θετικά, αλλά εκκρεμούν η άδεια αποθήκευσης από την ΕΔΕΥΕΠ και η περιβαλλοντική έγκριση από το ΥΠΕΝ.
Το έργο αποθήκευσης CO₂ στον Πρίνο λειτουργεί ως «crash test» για τη δυναμική της χώρας να ενεργοποιήσει την εγχώρια αλυσίδα αξίας CCSS. Αν το market test προσελκύσει ικανοποιητικό ενδιαφέρον και υπάρξει η απαραίτητη θεσμική προετοιμασία, ο Πρίνος θα μπορούσε να εξελιχθεί σε πρότυπο για την ανάπτυξη υποδομών μηδενικού άνθρακα στη χώρα.
Μέσα από το συγκεκριμένο project, η Ελλάδα επιδιώκει να αναδειχθεί σε στρατηγικό παίκτη στον ταχέως αναπτυσσόμενο κλάδο της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα, δίνοντας λύσεις όχι μόνο στις ανάγκες της εγχώριας βιομηχανίας αλλά και στηρίζοντας τη μετάβαση της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Πηγή: liberal.gr / Μαργαρίτα Ασημακοπούλου
