Η απόφαση αυτή, σύμφωνα με πηγές από τον γερμανικό Τύπο, αιφνιδίασε ακόμη και πολιτικά στελέχη του ίδιου του CDU από όπου προέρχεται ο γερμανός καγκελάριος. Μετά τον Μπένιαμιν Νετανιάχου -ο οποίος σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε προχθές το βράδυ με τον Μερτς υπογράμμισε πως η Γερμανία «αντί να υποστηρίζει τον δίκαιο πόλεμο του Ισραήλ κατά της Χαμάς, η οποία έχει διαπράξει την πιο φρικτή επίθεση εναντίον του εβραϊκού λαού από το Ολοκαύτωμα, ανταμείβει την τρομοκρατία με εμπάργκο όπλων κατά του Ισραήλ»- τα σκήπτρα πήρε χθες ο Τύπος.
H Welt σε άρθρο της κάνει λόγο για «ιστορικό λάθος» του Γερμανού καγκελάριου και για «αλλαγή στη στάση που κρατούσε μέχρι τώρα η χώρα στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής», ενώ η FAZ στην σκληρή κριτική που ασκεί προς τον καγκελάριο της Γερμανίας, συμπληρώνει ότι πρόκειται για «ανοικτή παραβίαση των ζωτικών συμφερόντων της χώρας».
Το Spiegel υπογραμμίζει πως η απόφαση Μερτς είναι μεν συμβολική, καθώς ο αριθμός των οπλικών συστημάτων που εξήγαγε η Γερμανία στο Ισραήλ δεν είναι μεγάλος, συμπληρώνει ωστόσο ότι η μοναδική δύναμη που μπορεί να ευνοηθεί από αυτή είναι η Χαμάς.
Σκληρή κριτική και από στελέχη του CDU
Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω ο καγκελάριος Μερτς καλείται πλέον να διαχειριστεί και την κρίση που έχει ξεσπάσει εντός του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος ηγετικά στελέχη του οποίου ασκούν δριμεία κριτική προς τον γερμανό πολιτικό.
«Πρόκειται για ιστορικό και στρατηγικό λάθος που αποτελεί πλήγμα στις σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών. Δυστυχώς η χώρα ενέσκυψε στον αντισημιτικό όχλο που έχει βγει στους δρόμους» τόνισε χαρακτηριστικά ο αρμόδιος για θέματα άμυνας του CDU, Ρόντριχ Κιζβέτερ, ενώ ο βουλευτής Κάρστεν Μίλερ, σχολίασε στην ψηφιακή πλατφόρμα X ότι «πρόκειται για ένα σκληρότατο μέτρο που αγνοεί τη διαρκή απειλή της Χαμάς και των συνεργατών της».
Ν. Παναγιώτου: Δεν πιστεύω ότι ο Μερτς θα ακολουθήσει Μακρόν και Στάρμερ
Το τελευταίο χρονικό διάστημα πάντως η στάση της Ευρώπης δείχνει να αλλάζει με τους Εμμανουέλ Μακρόν και Κιρ Στάρμερ να ανακοινώνουν ότι είναι έτοιμοι να αναγνωρίσουν παλαιστινιακό κράτος, ανακοινώσεις που συνήθως βρίσκουν αντίσταση στον Ντόναλντ Τραμπ.
Αποτελεί άραγε η χθεσινή απόφαση Μερτς έναν προπομπό ώστε να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση και η Γερμανία; Ο καθηγητής του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, Νίκος Παναγιώτου αναφέρει πως «δεν είμαι πολύ σίγουρος ότι θα κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Η πρωτοβουλία που πήρε η Γαλλία για παράδειγμα συμπληρώθηκε από μια συνάντηση στον ΟΗΕ κατά τη διάρκεια της οποίας έγινε μια πολύ συγκεκριμένη πρόταση που υπογράφηκε από τη Σαουδική Αραβία και πολλές άλλες χώρες όπου προτείνονται συγκεκριμένες λύσεις όπως ο αφοπλισμός της Χαμάς, η εκδίωξή της από τη Γάζα, και η εγκαθίδρυση εκεί ενός νέου καθεστώτος. Δύσκολα πιστεύω ότι θα ακολουθήσει αυτή τη γραμμή ο Μερτς και θα πάει σε αναγνώριση».
«Νομίζω ότι πρέπει να δούμε συνολικά το πλαίσιο κάτω από το οποίο ο καγκελάριος Μερτς οδηγήθηκε σε αυτή την απόφαση για εμπάργκο όπλων κατά του Ισραήλ. Συχνά τα πράγματα δεν είναι απλά. Για παράδειγμα από τη μια δεν θα πρέπει να ξεχνάμε την πρόσφατη δηλωσή του ότι το ''Ισραήλ κάνει τη βρώμικη δουλειά'', ενώ από την άλλη υπάρχει και μια προσπάθεια για εξισορρόπηση των καταστάσεων στο εσωτερικό της Γερμανίας. Θεωρώ πάντως ότι είναι και μια απόφαση που ενδεχομένως θα πρέπει να ταρακουνήσει και λίγο το Ισραήλ αναφορικά με το πώς προσλαμβάνονται πλέον οι κινήσεις του από την παγκόσμια κοινή γνώμη, καθώς επίσης και τις αντιδράσεις που προκαλεί ειδικότερα μετά την απόφαση για ολική κατάληψη του θύλακα» συμπληρώνει ο κ. Παναγιώτου.
Καταλήγει δε αναφέροντας πως «όλη αυτή η κατάσταση μας δείχνει ότι καμιά απόφαση δεν μπορεί να ειναι καθαρά τεχνοκρατική. Πάντα θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και το περιβάλλον κάτω από το οποίο λαμβάνεται και ασκείται. Ταυτόχρονα βέβαια υπογραμμίζει και τη δυναμική παρουσία της επικοινωνίας. Ασφαλώς και δεν πάρθηκε εύκολα αυτό το μέτρο. Έχω την εντύπωση ότι λήφθηκε περισσότερο υπό το ασφυκτικό πλαίσιο των ισορροπιών που πρέπει να διατηρηθούν. Με λίγα λόγια θεωρώ ότι καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η γερμανική κοινή γνώμη που αυτή τη στιγμή εμφανίζεται διχασμένη. Από τη μια δηλαδη, υπάρχει η πάγια σταθερή γραμμή της συμμαχικότητας και των δεσμών φιλίας με το Ισραήλ και από την άλλη υπάρχουν οι έρευνες της κοινής γνώμης που έχουν γίνει και δείχνουν μια τάση στροφής στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής. Αυτές είναι οι ισορροπίες που πρέπει να διατηρηθούν από τον καγκελάριο και πάνω σε αυτές πάρθηκε και αυτή η απόφαση».
